مرحوم حضرت علّامه طباطبایی :
تخم سعادت مراقبه است.
مراقبت مانند بذری است که انسان در مزرعه جان کاشته ؛ و اعمال و اذکار و دستورات آن را به بار می رساند و آبیاری می کند.

آیت الله مجتهدی تهرانی(ره):

یکی از رفقا نقل می کرد: در روز عرفه ای کربلا بودم، توی صحن نشسته بودم که یک عربی که با پای پیاده به کربلا آمده بود،
پای مجروح و خونینش را بلند کرد و به زبان عربی با امام حسین (ع ) صحبت می کرد،
من از مسافری که عربی بلد بود پرسیدم: او به امام حسین چه می گوید؟
گفت : می گوید امام حسین من از راه دور آمدم و تو را پیدا کردم ، تو هم باید در روز قیامت و در صحرای محشر بگردی و مرا پیدا کنی !
خوش بحال این افراد، خوش بحال این عقیده ها، خدا کند ماهم مثل اینها چنین عقیده ای داشته باشیم.
امام ، دور و نزدیک ندارد.

به جاى آرزوى باطل و گمان بد و رشك بر بندگان تو كه شيطان در دل من افكند، ياد بزرگى و انديشه در توانايى خود و چاره سازى در دشمن را در دل من انداز

و به جاى سخن زشت و بيهوده و آبروريزى مردم و گواهى به ناحق و غيبت مومنى غايب و دشنام حاضر و مانند آن، سخن من سپاس تو باشد
و ستايش تو بسيار كنم و بزرگى تو از هر جهت بگويم و شكر نعمت هاى تو گزارم و احسان تو بر زبان آرم و نعمت هاى تو بر شمارم.

صحیفه سجادیه؛دعای بیستم ؛بند هجدهم

نام کتاب: قرآن درمانی
نویسنده: عبدالله بن محمد السدحان
ترجمه: اسحاق دبیری
تعداد صفحات: ۹۶
زبان کتاب: فارسی
توضیحات:
بحث این کتاب در مورد قرآن درمانی و پیامدهای آن به عنوان یک وسیله شفابخشی برای مجموعه‌ای از بیماری‌ها، مخصوصاً بیماری‌های ناشی از چشم زدن می‌باشد. کتاب قرآن درمانی شامل سلسله دروس شرعی مستند و واقعی همچنین با داستان های واقعی می باشد. هدف این کتاب بیشتر بیان تفاوت های بین طب شرعی و خرافات طالع بینی و فال می باشد چون کتاب به انضمام مقاله ای با همین نام می باشد و چندین شیخ کتاب نویسنده را مطالعه کرده و نظرات خویش را درباره کتاب بیان کرده اند که در ترجمه کتاب آورده شده و همه ی شیخ ها تاکید بر ارزشمند بودن این کتاب نموده اند.

من خیلی اوقات فکر کرده ‏ام مقاله‏ ای تحت عنوان «نیم‏ها» بنویسم که خیلی چیزها وجود ناقصش خطرش بیشتر از عدم محض است.

مثــــــــــــــــال:
آدمی که هیچ عالم نیست، چون می ‏داند عالم نیست لااقل در مقابل عالم تسلیم است. مثل کسی که طبیب نیست و می‏ داند که طبیب نیست، دیگر لااقل در مقابل طبیب تسلیم است و در نتیجه از وجود طبیب بهره می‏ برد. ولی نیمچه طبیب چون خودش را طبیب می‏ داند تسلیم یک طبیب نیست، می‏ خواهد از همان علم ناقصش استفاده کند، در نتیجه به جای سود زیان می ‏برد.

از همین جا بروید سراغ نیمچه مجتهدها و نیم روشنفکرها و نیم‏های دیگر، اینهایی که یک چیزکی می ‏دانند…ُ چیزکی می ‏دانند و چیزها نمی‏ دانند!
اتفاقاً اینها خطرشان بیشتر است. چهارتا شعار می‏ شنوند، بدون اینکه متعمق بشوند و درست فکر کنند و دریابند؛ می‏ بینید این چهار تا شعار اینها را از جا حرکت‏ می ‏دهد.

مرتضی مطهری، فلسفه تاریخ، ج1،ص 112

 خداوند در شب معراج به پیامبر فرمود: ای احمد! در شگفتم از سه کس:

1.بنده ای که در حال نماز است و می داند بسوی چه کسی دست را بالا برده و مقابل چه کسی ایستاده ، در عین حال چرت می زند(بی حال است)

2. در شگفتم از کسی که خوراک امروز خود را دارد ولی برای فردایش به فکر فرو رفته و سعی و تلاش می کند

3.و تعجب می کنم از بنده ای که نمی داند آیا من از او راضی هستم یا بر او غضبناکم ، ولی او خندان است

  ارشادالقلوب 1/ 199

 استاد پناهیان:

محجبه ها باید خوش اخلاق تر و بانشاط تر از غیرمحجبه ها باشند.
آیا اینجوری هست?
خوب (اخلاق خوش باحجابها)یه دلیل در ترویج حجاب است.

وقتی رفتی نماز خوندی و از این نماز شور و هیجان وشادی و روحیه و انرژی نگرفتی, کسی تو را می بیند و نسبت به نماز بدبین می شود, حق دارد.
شما مگه نماز نخوندی?پس کو فایده نمازت?
متاسفانه یه ضد تبلیغ هایی هم در جامعه داریم؛ از رفتار بعضی از محجبه هامون
بعضی وقتها رفتارمون یا انگیزه ش غلطه یا شیوه ش. ..

آیت الله ميرزا جواد ملكي تبريزي:

(عزيز سالك بايد) در همه خيرات جديت (و كوشش) داشته باشد و مخصوصا اهتمامي در تاديب زبان مباركش نمايد كه هيچ يك از اعض به درجه آن «لازم الرعايه و صعب التاديب و العلاج» (مراقبتش لازم و تاديب و درمانش مشكل) نيست….

(زبان می تواند) به دو كلمه، گوينده را از «اعلي درجه عليين» به «اسفل الدركات» و از «اسفل الدركات» به «اعلي عليين» مي برد.

به يك كلمه ناسزا كه مي گويد، خود را كافر و نجس و به عذاب خالد(و دائم) مبتلا مي كند.

… به يك كلمه، چند گناه كبيره از قبيل افترا و غيبت و شماتت مومن و قتل هزاران نفوس از اوليا، و ريا و كبر و … و غير اين ها ممكن است مرتكب شود!

اين است كه روايت شده است كه حضرت سيد انبياء محمد(ص) فرمودند: هركس زبانش را اصلاح نمايد، به تمام قرآن عمل كرده است!

اين فقره در پيش علماي اخلاق از كلمات معجز نشان حضرت محسوب مي شود.

    رساله لقاءالله ، ص 116

به بهلول گفتندمیخواهی
قاضےشوی؟
گفت نه
گفتند:چرا؟
گفت نمیخواهم
نادانےمیان دودانا
باشم زیراشاکےومتهم
اصل ماجرارامیدانن
ومن ساده بایدحقیقت راحدس بزنم

اوایل بهمن بود،
با بچه های مسجد سوار بر موتورها شدیم.
همه به دنبال شاهرخ حرکت کردیم.
اطراف بلوار کشاورز رفتیم.
جلوی یک رستوران ایستادیم،
رستوران تعطیل بود و کسی آنجا نبود.
شاهرخ گفت:
من می دونم اینجا کجاست.
صاحبش یه یهودی صهیونیستِ که الان ترسیده و رفته اسرائیل،
اینجا اسمش رستورانه اما خیلی از دخترای مسلمون همین جا بی آبرو شدند.

ادامه »

“صالح بن وصیف"، حراست امام حسن عسکری علیه السلام را در زندان به عهده داشت.

از طرف برخی شخصیت های حکومت عباسی، به وی دستور دادند که سخت گیری بیشتری بر آن حضرت وارد نماید.
صالح در پاسخ گفت:
«سخت گیری و آزار بی فایده است. دو نفر از بدترین و سنگدل ترین افراد را مامور آزار وی کردم ولی آنان چنان تحت تاثیر ایشان قرار گرفتند و اصلاح شدند که در عبادت و نماز، به حد والایی رسیدند!»

کشف الغمه ، جلد ۲ ، صفحه ۴۱۴
روضه الواعظین ، صفحه ۲۴۸

امام‌حسن‌عسگری(علیه السلام):
زياديادخداويادمرگ‌باشید
وقرآن‌رازيادبخوانيد
برپيامبراكرم‌ص‌فراوان
صلوات‌فرستيدكه‌صلوات
ده‌حسنه‌به‌شمارمیرود.

بحارالانوار 78:؛372

فرعون خوشه ای انگور در دست داشت و تناول می کرد. ابلیس نزدیک او آمد و گفت هیچ کس تواند این خوشه انگور تازه را مروارید سازد؟
فرعون گفت: نه.
ابلیس به لطایف سِحر آن خوشه انگور را خوشه مروارید ساخت. فرعون تعجب کرد و گفت: عجب استاد مردی هستی! ابلیس سیلی بر گردن او زد و گفت:
” مرا با این استادی به بندگی قبول نکردند، تو با این حماقت دعوی خدایی چگونه می کنی؟”

   جوامع الحکایات محمدعوفی

روزى آيت‏ الله حاج آقا حسين قمى در حالى كه در حرم مطهر حضرت ابا عبدالله الحسين (عليه السلام) مشغول نماز جماعت بود، نماز خود را قطع كرد و اقتدا كنندگان نيز با تعجب نماز را ناتمام رها كرده، نزد آقا آمدند تا از علت اين كار اطلاع پيدا كنند.
حاج آقا حسين فرمودند:
در هنگام خواندن نماز، متوجه شدم كه كنار فرشى كه روى آن ايستاده ‏ام نوشته است:
«وقف بالاسرِ حضرت (عليه السلام)!»
سريعاً فرش را برداريد و سر جاى خود پهن كنيد تا دوباره نماز را شروع كنم».
[ چون از لحاظ شرعی روی فرشی که وقف بالایِ سر بوده، ولی در صحن حرم انداخته شده، نمی توان نماز خواند]

اکبر دهقان ؛ هزار و یک نکته اخلاقی از دانشمندان ؛ نکته ۴۲

از وصایای امام علی علیه السلام به “کمیل بن زیاد":

ای کمیل!

شیفته کسانی که نماز طولانی می خوانند و مدام روزه می گیرند و صدقه می دهند و گمان می کنند که آدمهای موفقی هستند، مباش و فریب آنها را نخور.
زیرا ممکن است که به این عبادات “عادت” کرده باشند یا بخواهند عمداً مردم را فریب دهند.
ای کمیل!

شیطان وقتی قومی را دعوت به گناهانی مثل زنا، شراب خواری، ریا و آنچه شبیه این گناهان است می نماید، عبادات زیاد را با طول رکوع و سجود و خضوع و خشوع پیش آنان محبوب می گرداند.
وقتی خوب آنها را به دام انداخت، آنگاه آنان را دعوت به ولایت و دوستی پیشوایان ظلم و ستم می نماید.

بحارالانوار ، جلد ۸۱ ، صفحه ۲۲۹

آیت الله خامنه ای:  اگر قبل از تمام شدن غسل، در شستن مقداري از طرف چپ شك كند، شستن همان مقدار كافي است.
ولی اگر بعد از اینکه به شستن طرف چپ مشغول شد در شستن طرف راست شک کند یا بعد از اشتغال به شستن طرف راست در شستن سر و گردن شک نماید نباید به شک خود اعتنا کند. 

آیت الله مکارم:  اگر در اجزاء آن شک کند( یعنی در شستن هر قسمت شک کرد) باید دوباره آن قسمت را بشوید ولی اگر بعد از فراغت از آنها باشد شک اعتباری ندارد.

ادامه »

                                                  الهی 

     درسکوت شب
ذهنم را آرام کن 

     مرا در پناه خودت
به دور از هیاهوی
این جهان ایمن بدار 

 آمين يا رب العالمين 

 در زمان غيبت صغری حضرت(ع) چهار نائب و نماينده خاص داشت كه به مردم فرمود:

كارهايتان را به اين چهار نفر بگوئيد، اين چهار نفر حق داشتند حضرت(ع) را ببينند، و سال هاي طولاني هم فرمايشات خود از طريق اين چهار نفر به مردم می رساندند، تا اينکه زمان غيبت کبری فرا رسيد.

از اين چهار نفر عثمان بن سعيد از چهره ‌هاي درخشان و وكيل امام دهم(ع) و امام يازدهم بود، بعد از او پسر ايشان حدود چهل سال وکيل بود، بعد هم حسين بن روح و بعد علي بن محمد ثمري اين چهار تا نايب خاص بودند.

 بعد كه اين چهار نفر از دنيا رفتند غيبت كبري شروع شد كه امام فرمود:

ديگر دست شما به من نمي‌ رسد و مردم به فقهايي مراجعه كند كه هوي و هوس نداشته، با تقوا و اسلام شناس باشند، که ما به اين ولايت فقيه می گوئيم، ولايت فقيه يعني توجه به نايب امام زمان(ع).

 حجت الاسلام قرائتی؛  برنامه درسهایی از قرآن 21 فروردین 65

امام باقر علیه السلام فرمودند:

« إِذَا عَطَسَ الرَّجُلُ فَلْيَقُلْ- الْحَمْدُ لِلَّهِ لَا شَرِيكَ لَهُ- وَ إِذَا سَمَّيْتَ الرَّجُلَ فَلْيَقُلْ يَرْحَمُكَ اللَّهُ- وَ إِذَا رَدَّ فَلْيَقُلْ يَغْفِرُ اللَّهُ لَكَ وَ لَنَا-».

« وقتی انسان عطسه می کند باید بگوید: “الحمدلله لا شریک له"،
و کسی که به او دعا می کند بگوید: “یرحمک الله” [رحمت خدا بر تو باد]،
و عطسه کننده در جواب بگوید: “یغفرالله لک و لنا” [خداوند تو را و ما را بیامرزد].»

وسائل الشيعة؛ ج‌12، ص: 88