در زمان غيبت صغری حضرت(ع) چهار نائب و نماينده خاص داشت كه به مردم فرمود:

كارهايتان را به اين چهار نفر بگوئيد، اين چهار نفر حق داشتند حضرت(ع) را ببينند، و سال هاي طولاني هم فرمايشات خود از طريق اين چهار نفر به مردم می رساندند، تا اينکه زمان غيبت کبری فرا رسيد.

از اين چهار نفر عثمان بن سعيد از چهره ‌هاي درخشان و وكيل امام دهم(ع) و امام يازدهم بود، بعد از او پسر ايشان حدود چهل سال وکيل بود، بعد هم حسين بن روح و بعد علي بن محمد ثمري اين چهار تا نايب خاص بودند.

 بعد كه اين چهار نفر از دنيا رفتند غيبت كبري شروع شد كه امام فرمود:

ديگر دست شما به من نمي‌ رسد و مردم به فقهايي مراجعه كند كه هوي و هوس نداشته، با تقوا و اسلام شناس باشند، که ما به اين ولايت فقيه می گوئيم، ولايت فقيه يعني توجه به نايب امام زمان(ع).

 حجت الاسلام قرائتی؛  برنامه درسهایی از قرآن 21 فروردین 65