آیت الله مجتهدی تهرانی(ره) :

بالای در بهشت سه جمله نوشته شده است؛ خدا می‌فرماید

1. رحمت من بر غضب من سبقت دارد؛ خدا هم رحمت دارد هم غضب، رحمتش به خوبان و غضبش به بدان، اما رحمتش بر غضبش سبقت دارد.
یک مرد عربی آمد پیش رسول خدا عرض کرد: یا رسول الله، حساب بنده‌ها در قیامت با کیست؟

حضرت فرمود: با خود خدا، گفت: خیالم راحت شد. تا گفت خیالم راحت شد، از پیش حضرت رفت.
حضرت به اصحاب فرمود: این حقیقت مطلب رو فهمید. صداش کردند، ازش پرسیدند چطور خیالت راحت شد؟رسول خدا به تو گفت حساب بنده‌ها با خداست، چرا خیالت راحت شد؟
گفت: الکریم إذا قدرعفا؛ آدم کریم اگر قدرت انتقام پیدا کند، عفو می‌کند

2. اگر کسی صدقه بدهد به مستحق ۱۰ تا ثواب می‌دهند اما قرض بدهد ۱۸ تا به فامیلش بدهد 30 تا.
حالا از امام (ع) پرسیدند: چرا همین طوری آدم به کسی پول بده ۱۰ تا اما قرض بده ۱۸ تا؟
فرمودند: کسانی که آدم صدقه می‌دهد گاهی مستحق نیستند، پس علت این‌ که قرض بدی ۱۸ تا اما صدقه بدی ۱۰ تا این است که صدقه را ممکن به کسی بدی که مستحق نباشد اما قرض را کسی می‌گیرد که کارد به استخوانش خورده باشد پس مستحق است

3.کسی که مرا بشناسد، قضا و قدر مرا بداند، ربوبیت مرا بداند، مرا متهم نمی‌کند چرا ندادی.

و الَّذِینَ یقُولُونَ رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا وَ ذُرِّیاتِنا قُرَّةَ أَعْینٍ وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِینَ إِماماً .

و کسانی اند که می گویند: پروردگارا! به ما از ناحیه همسران و فرزندانمان مایه روشنی چشم عطا کن و ما را پیشوای پرهیزگاران قرار ده.

 پیام ها 

1.تعبّد و بصیرت، از اوصاف عباد الرّحمن است. إِذا ذُکرُوا. .. لَمْ یخِرُّوا عَلَیها صُمًّا وَ عُمْیاناً بندگان رحمن، آگاهانه به سراغ دین می روند.
2.انسان در برابر همسر و فرزند و نسل خود متعهّد است و باید برای عاقبت نیکوی آنها تلاش و دعا کند. رَبَّنا هَبْ لَنا مِنْ أَزْواجِنا…
3.در تربیت علاوه بر علم و تلاش باید از خدا نیز کمک خواست. رَبَّنا هَبْ لَنا. ..
4.فرزند صالح، نور چشم است. «قُرَّةَ أَعْینٍ»
5.تشکیل خانواده و داشتن همسر و فرزند و دعا برای بدست آوردن آنها، مورد توجّه اسلام است. رَبَّنا هَبْ لَنا. .
6.در دست گرفتن مدیریت جامعه، آرزوی عبادالرحمن است، زیرا عهده دار شدن امامت و رهبری متّقین، ارزش است. «وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِینَ إِماماً»
7.در دعا به حداقل اکتفا نکنید، بلند همّت باشید. «وَ اجْعَلْنا لِلْمُتَّقِینَ إِماماً» (خدایا ما را در رسیدن به کمال، رهبر متّقین قرار ده، نه آنکه تنها از متّقین باشیم)
8. بندگان خدا، وحدت هدف و وحدت کلمه دارند. «إِماماً» و نفرمود:«ائمة».
(ممکن است کلمه «امام» به جای «ائمة»، رمز آن باشد که در جامعه اسلامی رهبر باید یک نفر باشد)

 
قرائتی محسن تفسیر نور ج ۶ ص ۲۸۸

 سوال:‌

 من از گذشته روزه قضا به گردن داشتم ولی دقیقا یادم نیست روزه هایی که میگرفتم به چه نیت بوده,به نیت قضا بوده یا ما فی الذمه یا مستحبی یا قربت مطلق؟تکلیف چیست؟

 پاسخ:

 اگر یقین دارید که روزه قضا از گذشته برگردن شما است اما در گرفتن آن شک دارید و نمی دانید به نیت قضا روزه گرفته اید یا به نیت مستحبی و یا مافی الذمه، باید روزه قضا را به مقداری که یقین دارید روزه قضا دارید، بگیرید.

 ضمنا کسی که روزه قضا دارد نمی تواند روزه مستحبی بگیرد و اگر مسئله را بداند و روزه مستحبی بگیرد باطل است  باید به نیت قضا روزه بگیرد.

 استفتا از سایت مراجع عظام

 رسول اکرم(ص) فرمودند:

جبرئیل نزد من آمده و عرضه داشت:
« …ای محمد! خداوند می‌فرماید روزه را واجب کردم و آن را از مریض و مُسافر برداشتم،حج را واجب کردم و آن را از فقیر و مریض برداشتم،
زکات را واجب کردم و آن را از کسی که مالکِ حدّ نِصاب نیست برداشتم…

ولی محبّت علی ابن ابیطالب(ع) را قرار دادم و هیچ رُخصتی(توجیهی) از آن نیست.»

بحارالانوار، ج۲۷، ص۱۲۹

در روایت آمده است:
رسول خدا(صل الله علیه واله)هر گاه یکی از اعضای بدنش درد می گرفت، سوره های توحید و فلق و ناس را بر کف دست راستش می خواند آنگاه بر محل درد دست می کشید.

مستدرک سفینه البحار، ج۷، ص۴۷۶

……….

حرّه گفت : قرآن می فرماید:
ضرَبَ اللّهُ مَثَلاً لِلَّذینَ کَفَرُوا اِمَرْاءَةَ نُوحِ وَ اِمْرَاءَةَ لُوطٍ کانَتا تَحْتَ عَبْدَیْنِ مِنْ عِبادِنا صالِحینَ فَخانَتا هُما فَلَمْ یُغْنیا عَنْهُما مِنَ اللّهِ شَیْئاً وَ قیلَ ادْخُلا اَلنّارَ مَعَ الدّاخِلینَ)
خداوند بعنوان مثال برای کافران ، زنهای لوط و نوح پیامبر را نامبرده که به آن دو بزرگوار ، خیانت کردند گرچه همسر دو پیغمبرند ، امّا این باعث رفع عذاب آنها نخواهد شد و در روز قیامت به هر دو خطاب میشود : داخل شوید ، به همراهی آنانکه داخل آتش اند.

امّا حضرت علی ابن ابی طالب علیه السّلام را همسری است که خشنودی او خشنودی خداست و خشم او خشم خداست.

حجاج گفت : اَحْسنتِ یا حرّه !
قبول کردم امّا دلیل برتری علی علیه السّلام بر ابراهیم را بیان کن

حرّه گفت : خداوند درباره حضرت ابراهیم در قرآن می فرماید :
و اِذْقالَ اِبْراهیمُ رَبِّ اَرِنی کَیْفَ تُحْیِ الْمُوْتی قالَ اَوَلَمْ تُؤْمِنْ قالَ بَلی وَ لکِنْ لِیَطْمَئِنَّ قَلْبی .

ادامه »

 إنَّ هذَا الْقُرْآنَ یهْدی لِلَّتی هِی أَقْوَمُ وَ یبَشِّرُ الْمُؤْمِنینَ الَّذینَ یعْمَلُونَ الصَّالِحاتِ أَنَّ لَهُمْ أَجْراً کبیراً 

بی تردید این قرآن به استوارترین آیین هدایت می کند، و به مؤمنانی که کارهای شایسته انجام می دهند، مژده می دهد که برای آنان پاداشی بزرگ است.

 توضیح :

قرآن کریم نقشه راه زندگی انسان ها را ترسیم می نماید. این کتاب آسمانی، تبیین کننده «صراط مستقیم» است؛ یعنی به راهی که مستقیم ترین و صاف ترین و پابرجاترین راه ها در کمال انسان است، دعوت می کند. به همین جهت، سخن باطل در آن راه ندارد و از هر گونه انحراف و کجی نیز به دور است.

 پیام ها :

1.کسی که شیوه و آیین زندگی خود را بر محور دستورات قرآن قرار دهد، بی تردید به موفقیت و رستگاری دست خواهد یافت؛ زیرا راهی را برگزیده است که نقشه آن را موجودی حکیم و آگاه ترسیم کرده است.

2. راهی که قرآن به سوی آن هدایت می کند، راه ولایت اهل بیت عنوان شده است. این مطلب از هم آهنگی قرآن و عترت حکایت می کند.
3. تا زمانى كه اين قرآن بين مسلمين حكومت مى‏كند، مسلمانان تسليم ما نخواهند شد، مگر اينكه بين آنها و اين قرآن جدايى بيفكنيم.
4. قرآن تنها كتابى است كه قوانين ابدى و ثابت دارد.

قرائتی محسن، تفسير نور، ج‏ ۵ ص ۲۵

سوال:

 عطر و گلاب زدن و يا بو کردن عطر و گلاب اعتکاف را باطل می‌کند يا نه؟ اگر سهواً باشد چه‌طور؟

جواب:

در صورتی که عطر يا گلاب را برای لذت بردن بو کند، بنا بر احتياط واجب اگر اعتکاف واجب معيّن باشد بايد اعتکاف را به پايان ببرد و قضای آن را به‌جا آورد؛ و در واجب غيرمعيّن، اگر در دو روز اول باشد بايد اعتکاف را از سر بگيرد و اگر روز سوم باشد اعتکاف را اتمام و سپس از سر بگيرد و در اعتکاف مستحب قبل از اتمام روز دوم چيزی بر عهده او نيست و اگر روز سوم باشد بايد دوباره اعتکاف را از سر بگيرد و در آنچه ذکر شد بنا بر احتياط واجب فرقی بين عمد و سهو وجود ندارد.

 سایت رسمی امام خامنه ای

 چارلى چاپلين :

پس از عمری فقر، به ثروت وشهرت رسیدم.
و آموختم كه،
با پول میتوان ساعت خريد، ولى زمان نه.
ميتوان مقام خريد،
ولى احترام نه.
ميتوان كتاب خريد،
ولى دانش نه.
ميتوان دارو خريد،
ولى سلامتى نه.
میتوان رختخواب خرید،
ولی خواب راحت نه …
ارزش آدمها به دارایی نیست،
به معرفت آنهاست.

شخصی از امام صادق علیه السلام پرسید:بین دو حاکم در تردیدم، چه کنم؟
امام فرمودند: عادل ،صادق، فقیه و با تقواترین را انتخاب کن.
- اگر به تشخیص نرسیدم؟ امام فرمودند: ببین افراد متدین به کدام مایلند؟
-اگر نفهمیدم؟
امام فرمودند: بنگر مخالفان آیین ما کدام را بیشتر می پسندند، او را کنار بگذار و ببین کدام بیشتر آن هارا خشمگین میکند، او را برگزین.

اصول کافی / ج۱/ ص۶۸

جبران محبت، با محبت متقابل نيست!
با رفتار دوستانه و پر مهر نيست!
جبران محبت، تنها با درك محبت است در درون خود، وگرنه هيچ محبتی جبران ندارد!
محبت بی‌شائبه، تك است…

 رهبر فرزانه انقلاب (حفظه الله) :

 اگر ذخیره معنوی در وجودانسان از حدّ لازم پایین تر رود ،!انسان دچار لغزشها وو گمراهی هایبزرگی خواهد شد !
 معنویت در وجود یک انسان،برای او مایه هدفدار شدن است ؛زندگىِ او را معنا میکند ؛و به آن جهت می دهد !

 ما ، سایش و فرسایشپیدا می کنیم ؛!
دل و جان مادر برخورد با حوادث روزمرّه زندگی ،به طور دائمدر حال فرسایش است!

 باید حساب این فرسایش هارا کرد و جبران آن را با
وسایل درست پیش‌بینی نمود ، و الّا انسان از بین خواهد رفت ؛! باید به طور دائم مراقبت کنید
که این بارِ مبنای معنویت ازسطح لازم پایین نیفتد !

1381/7/17

قرآن می‏فرمايد:

«وَ عَهِدْنا إِلى إِبْراهِيمَ وَ إِسْماعِيلَ أَنْ طَهِّرا بَيْتِيَ لِلطّائِفِينَ وَ الْعاكِفِينَ وَ الرُّكَّعِ السُّجُودِ»[1]؛
«و ما به ابراهيم و اسماعيل امر كرديم كه خانه مرا براى طواف كنندگان و مجاوران و ركوع كنندگان و سجده كنندگان، پاك و پاكيزه كنيد».

مراسم اعتكاف، به زمان حضرت ابراهيم عليه‏السلام بر مى‏ گردد و بعد از او، در بعضى از شريعت‏ها و در زندگى برخى از صالحان – حضرت مريم و زكريا عليهم ‏السلام- به چشم مى ‏خورد. با ظهور دين اسلام، اين امر شكل تازه‏اى به خود گرفت و در ميان مسلمانان، به عنوان يك عبادت مستحب با آداب و شرايط خاص رايج شد.

پيامبر اسلام صلى‏ الله‏ عليه ‏و‏آله همه ساله در ماه رمضان – به ويژه دهه آخر آن – اعتكاف میكرد و دستور می‏داد رختخوابش را برچينند و چادرى در مسجد بر پا كنند و هميشه می‏فرمود: «ده روز اعتكاف در ماه رمضان، برابر با دو حج و دو عمره است»[2]

امام حسن و امام حسين عليهم االسلام نيز به سنت اعتكاف عمل نموده و آن را زنده نگاه مى داشتند.

در حديث آمده كه امام حسن عليه ‏السلام با آن كه در حال اعتكاف بودند، براى رفع حاجت برادر دينى خود اقدام و او را از مشكل مالى نجات دادند.[3]

امام صادق عليه‏ السلام نيز مانند نبى اكرم صلى‏ الله ‏عليه ‏و‏آله در مسجدالنبى معتكف می‏شدند.[4]

 اعتكاف در دوران غيبت امام زمان(عج) نيز ادامه داشته به ويژه در عصر صفوى كه در سايه تلاش‏هاى عالمان دينى در شهرهاى ايران رونق خاصى يافته است[5] و اكنون در بسيارى از شهرهاى كشورمان در روزهاى 13، 14 و 15 ماه رجب (ايام البيض) برگزار می‌شود.

منبع:

 [1]. بقره 2، آيه 125. 
 [2]. «اعتكافُ عشرٍ فِى شَهْرِ رَمَضان يَعْدُلُ حَجَّتَيْنِ وَ عُمْرَتَيْنِ»، وسائل الشيعه، ج 10، ابواب الاعتكاف ؛ اللمعه‏الدمشقيه، كتاب الاعتكاف.
 [3]. بحارالانوار، ج 94، ص 129.
 [4]. همان، ج 47، ص 53.
 [5]. اعتكاف سلوك منتظران، زير نظر حضرت آيه‏ اللّه‏ مظاهرى، ص 19.(احکام اعتکاف/ پرسمان).

جایگاه من نسبت به حکومت اسلامی چون محور آسیاب به آسیاب که دور آن حرکت می کند.

سیل علوم از دامن کوهسار من جاری است.و مرغان دور پرواز اندیشه ها به بلندای ارزش من نتوانندپروازکرد.

ای مردم!دنیای شما نزد من از آب بینی بزغاله ای بی ارزش تراست.

 ای مردم!من برای واداشتن شما به راه های حق که در میان جاده های گمراه کننده بود،به پا خواستم درحالیکه سرگردان،تشنه کام و بدون راهنما بودید.

از روزی که حق به من نشان داده شد هرگز در آن شک و تردید نکردم.

 من همواره با یاری انسان حق طلب،بر سر آن کس می کوبم که از حق روی گردان است.

 سوگندبه

ادامه »

 کسانی می توانند به عهد و پیمان پایبند باشند که میان سخن و عمل هایشان دو گانگی نباشد و به آن چه که می گویند و وعده می دهند پایبند باشند. 

 امیر مومنان حضرت علی(ع) در این باره می فرمایند: «ایها الناس، انی و الله ما احثکم علی طاعه الا و اسبقکم الیها، و لا انها کم عن معصیه الا و اتناها قبلکم عنها». (1)

«ای مردم، به خدا سوگند من شما را به هیچ طاعتی وادار نمی کنم مگر این که پیش از شما خودم به آن عمل می کنم و شما را از معصیتی نهی نمی کنم مگر اینکه خودم پیش از شما از آن کناره گیری می نمایم». 

همچنین حضرت در عهدنامه مالک اشتر به او فرمود: 

«و ایاک… ان تعدهم فتتبع موعدک بخلفک… و الخلف یوجب المقت عند الله والناس». (2)

«از اینکه به مردم وعده دهی و سپس تخلف کنی پرهیز کن، زیرا خلف وعده موجب خشم خدا و خلق است». 

 گفتنی است: امیر مومنان حضرت علی(ع) از کارگزاران خود می خواست که در اداره امور هرگز وعده ای ندهند که خلاف آن عمل کنند.

منبع:
(1)- نهج البلاغه، خطبه 175.
(2)-همان، نامه ی 53.

یکی از القاب حضرت امیرالمؤمنین علیه السلام در قرآن«برج السمآء» می باشد.

برج السماء؛ كاخ و قصر باعظمت آسماني است.

پيامبر اكرم‌صلي الله عليه وآله بعد از تلاوت آيه شريفه"والسمآء ذات البروج “به ابن عباس فرمود:

«اي فرزند عباس ! خداوند متعال به آسمان كه داراي برج‌هاست قسم مي‌خورد، و مرادش آسمان و بروج آن است.

گفتم: اي رسول خدا منظور از آن چيست؟

 فرمود : مراد از آسمان من هستم و اما بروج، امامان بعد از من هستند كه اول ايشان علي و آخر آنان مهدي است».

منابع ؛

بحارالانوار، ج 36، ص 371؛ الاختصاص، ص 223؛ مناقب آل ابي طالب، ج 1، ص 284.

نبیّ اکرم صلّی الله علیه و آله به نقل از جَبْرَئِيلَ (علیه السلام) فرمودند که خدای تبارك و تعالى می فرماید‏:

برخى از بندگان مؤمن من هستند كه مى ‏خواهند عبادتى را انجام دهند ولى منصرفشان مى ‏كنم، تا عجب و خود بينى به ايشان راه نيابد و فاسدشان نکند،

و عدّه ای از بندگان مؤمن من، سلامتى ايمان شان صرفاً با فقر است، به طورى كه اگر غنى(و دارا) شوند ايمانشان فاسد مى ‏شود

يا بعضى ديگر هستند كه سلامتى ايمان آنها فقط با ابتلاء به بيمارى تأمين می گردد، لذا اگر جسمشان سالم شود، فاسد الايمان مى ‏شوند

و به عكس جمعى از اهل ايمان مى ‏باشند كه تنها در صورت سالم بودن (مریض نبودن) ايمانشان سالم مى ‏ماند، از اين رو اگر آنها را مبتلا به بيمارى كنم ايمانشان فاسد مى ‏گردد،

بنا بر اين با علم به قلوب و دلهاى بندگان، بين ايشان تدبير مى ‏كنم، چون من عالم و خبير هستم.

(خبیر یعنی کسی که اسرار و باطن افراد را با جزئیات کامل و بدون کاستی میداند.)

علل الشرائع ج 1 ص12

به ترتیب حروف الفبادرشان  امیرالمؤمنین(علیه السلام)

  (ا) ای خدا محور خدا باور علی
(ب) بهترین سردار پیغمبر علی

(پ) پهلوانان را به خاک انداختی
 (ت) تنگ کردی عرصه برکافر علی

(ث) ثروتم باشد سراسر مهرتان
  (ج) جان فدایت می کنم آخر علی

(چ) چهارده قرن است اما روز و شب
(ح) حال ما را میکنی بهتر علی

(خ) خاطرت را کی ز خاطر میبرم
(د) دشمنت را می زنم خنجر علی

(ذ) ذکر نامت افضل الاذکار ما
(ر) رهروان را دائما رهبر علی

(ز) زنده گرداند نگاهت مرده را
(ژ) ژرف بینان را به دین محور علی

(س) سائلت را از کرم از معرفت
(ش) شاد گردانی به انگشتر علی

(ص) صد چو من را خود شفاعت میکنی
(ض) ضامنی ما را در آن محشر علی

(ط) طلعتت زیبا چو پیغمبر بود
(ظ) ظالمان رامیکنی بی سر علی

(ع) عروه الوثقی الا زوج البتول
(غ) غیرت الله مرد نام آور علی

(ف) فیض حق بارد ز تیغت بی امان
(ق) قاتل الکفار در خیبر علی

(ک) کشته بودندش رسول الله را
(گ) گر نمی رفتی تو در بستر علی

(ل) لال گردد آن زبانی را که او
(م) مسندت را میشود منکر علی

(ن) نیست ما را غیر ازاین در مأمنی
(و) وای اگر دور افتم از این در علی

(ه) هستم آقا نوکری بی آبرو
(ی) یک نظر کن تا بگیرم پر علی

شاعر : سیروس بداغی