سوال:
با توجه به این که زن جهت شرکت در انتخابات می‌بایست از منزل خارج شود آیا واجب است از شوهر اجازه بگیرد ؟ و اگر شوهر به همسرش اجازه شرکت در انتخابات را ندهد یا رضایت نداشته باشد تکلیف زن چیست؟

پاسخ:
 آیت الله خامنه ای: شرکت در انتخابات منوط به اذن شوهر نیست. [1]

 آیت الله مکارم: در مواردی اطاعت از شوهر لازم نیست که با انجام اموری مانند واجبات (حج واجب، صله رحم نسبت به پدر و مادر و برادر و خواهر و امثال آن به مقدار لازم)، فراگرفتن احکام اسلام مانند رفتن به مسجد و امثال آن، تهیه اجناس ضروری منزل در حالی که مجبور باشد، شرکت در انتخابات و راهپیمایی های ضروری و همچنین در مورد مراجعه به طبیب مخالفت کند. [2]

 پی نوشت:
[1]. سایت مقام معظم رهبری.
[2]. استفتا.

روزی عزرائیل نزد موسی آمد، موسی پرسید:
برای زیارتم آمده ای یا برای قبض روحم؟
عزرائیل: برای قبض روحت.
موسی: ساعتی به من مهلت بده تا با فرزندانم وداع کنم.
عزرائیل: مهلتی در کار نیست. ‼️

موسی (ع) به سجده افتاد و از خدا خواست تا به عزرائیل بفرماید که مهلت دهد تا با فرزندانش وداع کند.

خداوند به عزرائیل فرمود:
«به موسی (ع) مهلت بده!» عزرائیل مهلت داد.
موسی (ع) نزد مادرش آمد و گفت:
«سفری در پیش دارم!»
مادر گفت: «چه سفری؟»

موسی (ع) گفت: «سفر آخرت»

مادر گریه کرد. موسی (ع) نزد همسرش آمد، کودکش را در دامن همسرش دید، با همسر وداع کرد، کودک دست به دامن موسی زد و گریه کرد، دل موسی (ع) از گریه کودکش سوخت و گریه کرد خداوند به موسی (ع) وحی کرد:
«ای موسی! دل از آنجا بکن من از آن‌ها نگهداری می‌کنم و آن‌ها را در آغوش محبتم می‌پرورانم»
دل موسی (ع) آرام گرفت.
به عزرائیل گفت: جانم را از کدام عضو می‌گیری؟
عزرائیل: از دهانت
موسی: آیا از دهانی که بی واسطه با خدا سخن گفته است جانم را می‌گیری؟
عزرائیل: از دستت
موسی: آیا از دستی که الواح تورات را گرفته است؟
عزرائیل : از پایت
موسی: آیا از پایی که با آن به کوه طور برای مناجات با خدا رفته‌ام؟
عزرائیل نارنجی خوشبو به موسی داد، موسی آن را بو کرد و جان سپرد.

فرشتگان به موسی (ع) گفتند:
«یا أهوَنَ الأنبیاء مَوتاً کیفَ وَجَدتَ المَوتَ؛
ای کسی که در میان پیامبران از همه راحت‌تر مردی، مرگ را چگونه یافتی؟

موسی (ع) گفت: «کَشَاه تُسلَخُ و هِیَ حَیَّه؛
مرگ را مانند گوسفندی که زنده پوستش را بکنند، یافتم.»

مناهج الشارعین (علامه میرداماد)، ص 590

شيخ رجبعلی خیاط(ره)، دوستان و شاگردان خود را از همكاری با دولت حاكم (پهلوی) و به خصوص از تعريف و تمجيد آنان بر حذر میداشت.

 يكی از شاگردان شيخ از وی نقل كرده‌است كه فرمود:

« روح يكی از مقدسين را در برزخ ديدم محاكمه مي‌كنند و همه كارهای ناشايسته سلطان ظالم زمان او را در نامه عملش ثبت كرده و به او نسبت می‌دهند. شخص مذكور گفت: من اين همه جنايت نكرده‌ام.

به او گفته شد: مگر در مقام تعريف از او نگفتی: عجب امنيتی به كشور داده‌است؟
گفت: چرا!

به او گفته شد: بنابر اين تو راضی به فعل او بودی، او برای حفظ سلطنت خود به اين جنايات دست زد!!

در نهج‌البلاغه آمده است كه امام علی(علیه السلام) فرمود:

هركه به كردار عده‌ای راضی باشد، مانند كسی است كه همراه آنان، آن كار را انجام داده باشد و هر كس به كردار باطلی دست زند او را دو گناه باشد:
گناه انجام آن و گناه راضی بودن به آن.

نهج البلاغه،الحکمة 154
داستان هایی از کرامات شیخ رجبعلی خیاط

مجالس و محافل توسّل به حضرت ولىّ‏ عصر بسيار خوب است؛ ولى توسّلى كه مطلوب و منظور از آن،حقّ باشد؛
وصول به حقّ باشد؛ رفع حُجُب ظلمانى و نورانى باشد؛ كشف حقيقت ولايت و توحيد باشد؛ حصول عرفان إلهى و فنآء در ذات اقدس او باشد. اين مطلوب و پسنديده است.
و لذا انتظار فرج كه حتّى در زمان خود أئمّه عَليْهم السّلام از بزرگترين و با فضيلت‏ ترين اعمال محسوب مى ‏شده است. همين بوده است.

 توسّل به حقيقت ولايت آن حضرت براى كشف حجاب ‏هاى طريق، از افضل اعمال است؛ زيرا توحيد حقّ از افضل اعمال است….

 آنچه حقّاً ذى قيمت است، تشرّف به حقيقت و وصول به واقعيّت آن حضرت است، اشتياق به ديدار و لقاى اوست از جهت آيتيّت حضرت حقّ سبحانه و تعالى؛ اين مهمّ است؛ و اين از افضل اعمال است؛
و چنين انتظار فرجى زنده كننده دل‏ ها و راحت بخش روان هاست رَزَقَنَا اللَهُ وَ ايَّاكُمْ إنْشَاءَ اللَهُ بِمُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاهِرِينَ.

 امام شناسى، ج‏5،ص‏190و191

سُئِلَ عَنْ خِيارِ الْعِبادِ، فَقالَ عليه السلام

اَلَّذينَ اِذا اَحْسَنُوا اسْتَبْشَرُوا، وَاِذا اَساؤُوا اسْتَغْفَرُوا، وَ اِذا اُعْطُوا شَكَرُوا، وَ اِذَا ابْتَلَوْا صَبَرُوا، وَ اِذا غَضِبُوا عَفَوا.

از حضرت رضا عليه السلام درباره بهترين بندگان خدا پرسيدند،که چه کسانی هستند.

حضـرت فرمودند:

آنان كه وقتی کار خوبی انجام می دهند، خوشحال مى شوند،

و هرگاه بدى مى كنند، استغفار مى كنند،

هرگاه چيزى به آنان داده مى شود، سپاس مى گويند،

و هرگاه مبتلا و گرفتار مى شوند، شكيبايى مى كنند،

 و هرگاه خشمگين مى شوند، عفو و گذشت مى كنند.

مسند الامام الرضا عليه السلام ، ج ۱ ص ۲۸۴

 يا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دِينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللَّهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَيُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنِينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكَافِرِينَ يُجَاهِدُونَ فِي سَبِيلِ اللَّهِ وَلَا يَخَافُونَ لَوْمَةَ لَائِمٍ… [مائده/۵۴] ( تقریبا با چنین مضامینی در انعام/۸۹ نیز موجود است)

اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد! هر كس از شما از دين خود برگردد به خدا زیانی نمی رساند، خداوند به زودی گروهى ديگر را مى ‏آورد كه آنان را دوست دارد و آنان نيز او را دوست دارند؛ [اينان] با مؤمنان فروتن و در برابر كافران سخت و نیرومندند، در راه خدا جهاد مى كنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمی ترسند…

روایت داریم این آیه درباره مهدی علیه السلام و اصحابش نازل شده است…

 البرهان فی تفسیر القرآن، ج۲، ص۳۱۵
الغیبه نعمانی، ص۳۱۶

 حجّت الاسلام سيد محمد رضا احمدی بروجردی، نواده مرحوم آيت الله بروجردی، ميگويد:

نقل كرده اند كه زمانی، يك شخصی آمد پيش آيت الله بروجردی و گفت: آقا، زن من دارد وضع حمل می كند و من خرجش را ندارم!

آقا گفتند: خرجش چقدر ميشود؟ كه مبلغ را گفته بود و آقای بروجردی همانجا فی المجلس پول را داده بود…

به فاصله ۵ ماه بعد، اين فرد با خود گفته بود: آقای بروجردی آن قدر سرش شلوغ است كه اصلاً يادش نمی ماند كه من نزد ايشان رفته و پولی گرفته ام.

 لذا دوباره به حضور آقای بروجردی رسيده و گفته بود: زنم زايمان دارد، و آقای بروجردی گفته بود: خرجش چقدر می شود؟ و او پاسخ داده بود: فلان قدر، و آقای بروجردی دوباره پول را داده بود.

ولی وقتی كه می خواست پول را بدهد گفته بود: آقا، قدر زنت را خيلی بدان، چون ما كم زنی داريم كه در سال دو مرتبه بزايد!

ذوق لطیف ایرانی، استاد ابوالحسنی منذر

…؛ در هر صورت، به حسب اين پرونده‏هاى قطور و نيز ملاقاتهاى مكرر اعضاى نهضت، چه در منازل خودشان و چه در سفارت امريكا و به حسب آنچه من مشاهده كردم از انحرافات آنها، كه اگر خداى متعال عنايت نفرموده بود و مدَتى در حكومت موقَت باقى مانده بودند؛ ملَتهاى مظلوم بويژه ملَت عزيز ما اكنون در زير چنگال امريكا و مستشاران او دست و پا مى‏زدند و اسلام عزيز چنان سيلى از اين ستمكاران مى ‏خورد كه قرنها سر بلند نمى ‏كرد.

و به حسب امور بسيار ديگر، نهضت به اصطلاح آزادى صلاحيَت براى هيچ امرى از امور دولتى يا قانونگذارى يا قضايى را ندارند؛ و ضرر آنها، به اعتبار آنكه متظاهر به اسلام هستند و با اين حربه جوانان عزيز ما را منحرف خواهند كرد و نيز با دخالت بي مورد در تفسير قرآن كريم و احاديث شريفه و تأويلهاى جاهلانه موجب فساد عظيم ممكن است بشوند، از ضرر گروهكهاى ديگر، حتى منافقين اين فرزندان عزيز مهندس بازرگان، بيشتر و بالاتر است.

«نهضت آزادى» و افراد آن از اسلام اطلاعى ندارند و با فقه اسلامى آشنا نيستند. از اين جهت، گفتارها و نوشتارهاى آنها كه منتشر كرده‏اند مستلزم آن است كه دستورات حضرت مولى الموالى اميرالمؤمنين را در نصب ولات و اجراى تعزيرات حكومتى كه گاهى بر خلاف احكام اوليه و ثانويه اسلام است، بر خلاف اسلام دانسته و آن بزرگوار را - نعوذباللَّه- تخطئه، بلكه مرتد بدانند! و يا آنكه همه ی اين امور را از وحى الهى بدانند؛ كه آن هم بر خلاف ضرورت اسلام است.

نتيجه آنكه نهضت به اصطلاح آزادى و افراد آن چون موجب گمراهى بسيارى از كسانى كه بى ‏اطلاع از مقاصد شوم آنان هستند مى‏ گردند، بايد با آنها برخورد قاطعانه شود، و نبايد رسميَت داشته باشند ..
والسَلام على من اتبع الهدى. توفيق جنابعالى را از خداوند تعالى خواستارم.

روح اللَّه الموسوى الخمينى‏ نامه امام خمینی به آقاى محتشمى، وزير كشور (عملكرد «نهضت آزادى»
30 بهمن 1366،(صحيفه امام، ج‏20، ص 482 - 481)

بشناس اى مفضّل منفعت گريه اطفال را و بدان كه در دماغ اطفال رطوبتى هست كه اگر بماند علتها و دردهاى عظيم در ايشان احداث مى ‏نمايد مانند كورى و امثال آن، پس گريه اين رطوبت را از سر ايشان فرود مى ‏آورد و باعث صحّت بدن و سلامتى ابصار ايشان مى ‏گردد،
پس چنانچه طفل به گريه منتفع مى ‏گردد و بر پدر و مادر منفعت آن پنهان است و ايشان سعى مى ‏كنند كه او را ساكت گردانند و به هر حيله مى ‏خواهند او را خاموش كنند كه از گريه باز ايستد به سبب آن كه نمى ‏دانند كه گريه براى او اصلح است و عاقبتش نيكوتر است‏.

کلام امام صادق علیه السلام،توحيد مفضل ، ترجمه علامه مجلسى.

 شهید محراب آیت الله دستغیب :

 شاید تجربه کردہ باشید ، اگر سگی گرسنه ، رو به شما آورد و همراهتان نان یا گوشت باشد ،
آیا به گفتن چـخ ، رد میشود ؟؟!
چوب هم بلند کنی فایدہ ندارد و دست بردار نیست …

 اما اگر هیچ همراہ نداشته باشی ، با آن شامه‌ی قوی که دارد ، چون میفهمد که چیزی نداری تا گفتی چـخ ، فورا میرود …

 دل شما نیز مورد نظر شیطان است …

شیطان نگاهی به دل میکند ، اگر آذوقه‌ی او مانند حب مال ، زر و زیور ، شهرت ، مقام ، حسادت ، بخل و … در آن باشد ، میبیند به به ! چه جای خوبی برای اوست ، همان جا متمرکز میشود ، اگر صدهزار بار هم (اعوذبالله من الشیطان الرجیم) بگویی ، به این چـخ‌ها رد نمیشود ، چون این دشمن خیلی سرسخت است …
(انه لکم عدو مبین)

 ولی اگر طعمه‌اش را دور کردی ، آنگاہ میبیند که وسیله‌ی ماندن ندارد و با یک استعاذہ فرار میکند.

ممکن است بخواهید شماره تلفن خود را در نرم افزار تلگرام تغییر دهید و فکر میکنید راه آن حذف نرم افزار و نصب مجدد آن است که در این صورت پیغام های خود را از دست خواهید داد.

قابلیت تغییر شماره تلفن تلگرام به شما این امکان را میدهد که شماره قدیم خود را به شماره جدید تبدیل کنید. به این صورت شما با تغییر شماره تلفن، شماره جدید خود را نیز در لیست مخاطبان و در گوشی آنها ذخیره خواهید کرد و تمام پیام ها و چت های خصوصی شما به شماره جدید منتقل میشود.

برای شروع کار ابتدا به منوی تنظیمات بروید. در منو تنظیمات بر روی شماره تلفن خود کلیک کنید. در این صفحه روی گزینه ای Change My Phone Number کلیک کنید.

اینک پیام داده شده را تایید کنید و شماره جدید خود را وارد کنید.

بعد از دریافت پیامک، کد امنیتی را در گوشی خود وارد کنید. و به همین راحتی پیام ها و شماره شما تغییر پیدا کرد و مخاطبان شما نیز شماره جدید را خواهند داشت.

توجه: بعد از تغییر شماره با این روش، یک پیغام برای همه افرادی که شماره قبلی شما را در Contacts موبایل خود دارند ارسال میشود و از شماره جدید شما مطلع میشوند.

امام سجاد عليه السلام فرمودند:
همانا زبانِ فرزند آدم هر روز بر اعضا و جوارح انسان ، مهربانى نموده و حال آنها را مى پرسد ؛ آنها جواب مى دهند : اگر ما را رها كنى خوب هستيم ؛
و مى گويند تو را بخدا ، تو را بخدا ، رعايتِ حالِ ما را بكن

او را سوگند داده و مى گويند : اگر ثوابى بدست آوريم از توست و اگر مجازات شويم بخاطر توست.

ترجمه عقاب الاعمال ص ۶۰۰

  پاسخ:
 آیت الله خامنه ای : به طور کلی کف زدن فی نفسه به نحو متعارف در جشن‏های اعیاد یا برای تشویق و تأیید و مانند آن اشکال ندارد ولی بهتر است فضای مجالس دینی به خصوص مراسمی که در مساجد و حسینه‏ها برگزار می‏شود به ذکر صلوات و تکبیر معطر گردد تا انسان به ثواب آن‏ها برسد.

 آیت الله مکارم شیرازی : دست زدن اگر با امور حرام دیگری مقرون نباشد حرام نیست، ولی در مساجد و حسینیه ها از آن پرهیز کنید

استفتاء‌ از دفتر مراجع عظام

آیت الله العظمی بهجت(رحمه الله علیه):

اگر چشم بصيرت داشتيم، سخن خداى متعال را كه مى‌فرمايد:

 "و لو أنّ قرءاناً سيّرت به الجبال أو قطّعت به الأرض أو كلّم به الموتى…”

و اگر قرآنى بود كه كوه‌ها به واسطه‌ى آن به گردش در مى‌آمد، يا زمين بدان پيموده مى‌شد، يا مردگان بدان به سخن در مى‌آمدند، همين قرآن بود؛
قدر مى‌دانستيم؛

 ولى ما هم چنان نشسته‌ايم و هواى نفس بر ما غالب گشته كه اين گونه كرامات و معجزات قرآن را مانند دور و تسلسل محال مى‌دانيم!

آقايى را كه بنده ديده بودم ولى نمى‌دانستم صاحب اين كرامت است و بعد از فوتش مطلع شدم، چند آيه را نمى‌دانم به او ياد داده بودند يا خودش مى‌دانست، ترتيب مى‌داد و هر ميوه‌اى را كه مى‌خواست هر چند در غير فصل آن، حاضر مى‌ساخت!

حتى شخصى گفت: ايشان يك بار آلو را در غير فصل آن حاضر ساخت!

بالاترين انعام الهى و كتاب آسمانى و غيبى، همين قرآن است، اما ما چگونه بايد با آن رفتار كنيم تا بتوانيم از آن بهره مند شويم؟!

 در محضر آیت الله العظمی بهجت، ج۱، ص۱۱۲

حضرت علی (علیه السلام ) فرمود :
زمانى بر مردم خواهد آمد که چند گناه بزرگ و عمل زشت در بین آنها پدید مى آید.

1.کارهاى زشت آشکار مى گردد و معمولى مى شود.

2.پرده هاى عفت و شرم پاره مى گردد.

3. زنا کارى و تجاوزهاى ناموسى علنى مى شود

4.مالهاى یتیمان را حلال مى شمارند و مى خورند.

5.ربا خوارى شیوع پیدا مى کند.

6. در کیلو و وزنها، کم و کاست مى کنند.

7.شراب را به اسم نبید حلال شمرده و مى خورند.

8. رشوه را به عنوان هدیه و شیرینى مى گیرند.

9. به نام امانت دارى خیانت مى نمایند.

10.مردها خود را به شکل زنان و زنان خویش را به صورت مردها در مى آورند.

11. به احکام و دستورات نماز بى اعتنائى مى کنند.

12. حج خانه خدا را براى غیر خدابراى ریا و یا تجارت بجا مى آورند.

سپس ادامه داد: کیفر این زشتى ها این است که خداوند آنها را از فیوضات خود محروم مى کند، تا جائى که ماه (شوال ) براى آنها مخفى مى شود بطورى که گاهى دو شبه دیده مى شودکه معلوم مى شود روز عید فطر را به عنوان ماه رمضان روزه گرفته اند با اینکه روزه آن حرام بوده است.

و زمانى شب اول رمضان مخفى مى شود، که دو روز آن را روزه نگرفته و به عنوان آخر ماه شعبان مى خورند و روز عید فطر را به خیال آخر ماه رمضان روزه مىگیرند. در این وقت باید ترسید از اینکه خداوند بطور ناگهانى آنها را کیفر کندمانند زلزله و طوفان و سیل چرا که به دنبال آن کارها، بلاها مردم را فرا مى گیرد، تا جائى که کسانى صبح سالم هستند ولى شب در دل خاک و قبر آرمیده اند و گاهى شب سالمند و بامدادان جزء مردگان هستند.

وقتى چنین روزگارى پیش آمد، لازم است انسان همیشه وصیت کرده باشد که مبادا بلائى بر او فرود آمده و بدون وصیت بمیرد و واجب است نماز را در اول وقت آن بخواند چون ممکن است تا آخر وقت زنده نباشد.

هر یک از شما آن زمان را درک کرد بدون وضو نخوابد و اگر برایش امکان دارد همیشه با وضو باشد چه ترس آن است که مرگ ناگهانى برسد، لذا خوب است با وضو باشد که روح وى با طهارت خدا را ملاقات نماید.

من شما را ترساندم اگر بترسید و آگاه نمودم ، اگر آگاه گردید و شما را پند دادم چنانچه پند گیرید پس در پنهانى و آشکار، از خدا بترسید و نباید کسى از شما بمیرد، مگر اینکه مسلمان باشد، زیرا هر کس به جز اسلام آئینى داشته باشد از او پذیرفته نیست و در آخرت زیان کار است.

 منابع :
بحارالانوار ج ۱۹ ص ۷۸
۱۰۰۱ داستان از زندگانی امام علی علیه السلام

بر اساس روایتى از امام صادق (علیه السلام)، انسان‏ها در قیامت سه دسته ‏اند:

1 . یک دسته، کسانى‏ اند که در عالم حشر آن گاه که مردم درگیر مواقف و عوالم حشراند زیر سایه خداوند و در جوار قرب حق خواهند بود و نیاز به طى آن عوالم و مواقف ندارند؛

چون آن مراحل را در این دنیا پشت سر نهاده‏اند.

2. گروه دیگر انسان‏هایى ‏اند که باید از حساب و عذاب و جهنم موقّت بگذرند تا پس از تطهیر و تصفیه و در عالم قیامت، به خدا برسند.

کسانى از اهل ایمان که مرتکب خطاهایى اعم از صغیره یا کبیره شده‏ اند -از جمله بی حجابی یا بدحجابی- و در دنیا توبه نکرده اند، در عوالم مختلف، قبر، برزخ و قیامت برحسب حال، عذاب‏هایى خواهند کشید تا پاک شوند و از عذاب خلاصى یابند و در نتیجه وارد بهشت شوند.

3. عده‏اى دیگر، کسانى ‏اند که چون روى‏گردان و فرارى از خدا بوده ‏اند، به قعر جهنم فرو خواهند رفت.

بحار الانوار، ج 7، ص 183، ح 31

 زیارت آل یاسین یکی از زیارت های مشهور امام زمان سلام الله علیه است که در نامه ای از ناحیه خود حضرت رسیده که در ابتدای آن می فرماید: هر گاه خواستید به وسیله ما به پروردگار توجه پیدا کنید و به ما متوجه شوید، پس آن گونه که خدای تعالی فرموده است بگویید: بر آل یس درود و سلام باد…
«السَّلامُ عَلَیْکَ حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ»

سلام برتو آن هنگام که به طور کلّی در حال نمازخواندن و قنوت و نیایش هستی!
راستی؛ اگر توجه من و تو به صورت آرمانی عباداتمان نیفتد، چیزی جز پوسته‌ای تهی از آن‌ها باقی خواهد ماند؟

و آیا وقتی عبادات از حقیقت تهی شد، شخصیت عبادت‌کننده جز پوسته‌ای تهی از انسانیت چیز دیگری است؟!
با سلام به آن حضرت در هنگام نماز، به عین نماز و نیایش، سلام کرده‌ای، آری به عین نماز سلام کرده‌ای.

 قرآن در راستای مقام امام و عینیت آن مقام با احکام الهی می‌فرماید:
«وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِیتَاء الزَّکَاةِ وَکَانُوا لَنَا عَابِدِینَ»

یعنی؛ ما آن‌ها را امام قرار دادیم که به «امر» ما هدایت می‌کنند و «فعل خیر» و «اقامه نماز» و «ایتاء زکات» را به آن‌ها وَحی کردیم، چراکه آن‌ها بندگان عبادت‌گر ما بودند. مفسرین در تفسیر این آیه نکات دقیقی دارند،

صاحب تفسیر قیّم المیزان می‌فرماید: 
فعل خیر و اقامه نماز و ایتاء زکات را به آن‌ها وَحی کرد، نفرمود نماز بخوانید، بلکه نماز خواندن را به آن‌ها وَحی فرمود و لذا نماز آن‌ها همان وَحی الهی است، و این است که می‌گوییم امامان عین نماز‌اند و هر نمازی با اتصال به عین نماز، معنی حقیقی خود را پیدا می‌کند و سلام بر آن حضرت در رابطه با این مقام خاص، یعنی مقام نماز و مقام نیایش آن حضرت با خدای خود؛ ما با سلام به آن حضرت و با نظر به نماز آن حضرت، امید لبیکی مناسب آن را إن‌شاء‌الله داریم و در آن حالت است که معنی زندگی را خواهیم فهمید. چون معنی نماز را در آینه وجود مقدس آن حضرت فهمیده‌ایم.

شرح زیارت آل یاسین

 مرحوم آیت الله العظمی سلطانی طباطبایی (قدس الله نفسه الزکیه) عالم بسیار بزرگوار و استاد العلماء به معنی الکلمه بود.

 یعنی به جز چند تا مرجع که با ایشان هم سن و هم دوره بودند، باقی علماء قاطبه شاگردی آقای سلطانی را نموده بودند.

 یکی از آقازاده های ایشان می گوید:

یک روز نشسته بودیم؛ با خود گفتم از پدرم استفاده بکنم، به ایشان گفتم:
اگر بنا بشود که شما به من فقط یک
نصیحت بکیند، چه می‌گویید؟

 می‌گویند: ایشان سرشان را پایین انداخته، تأملی کردند؛ سپس سرشان را بلند کرده فرمودند: آبروی کسی را مبر!

 گناهان كبيره؛ صفحه ۸۰