زیارت آل یاسین یکی از زیارت های مشهور امام زمان سلام الله علیه است که در نامه ای از ناحیه خود حضرت رسیده که در ابتدای آن می فرماید: هر گاه خواستید به وسیله ما به پروردگار توجه پیدا کنید و به ما متوجه شوید، پس آن گونه که خدای تعالی فرموده است بگویید: بر آل یس درود و سلام باد…
«السَّلامُ عَلَیْکَ حِینَ تُصَلِّی وَ تَقْنُتُ»

سلام برتو آن هنگام که به طور کلّی در حال نمازخواندن و قنوت و نیایش هستی!
راستی؛ اگر توجه من و تو به صورت آرمانی عباداتمان نیفتد، چیزی جز پوسته‌ای تهی از آن‌ها باقی خواهد ماند؟

و آیا وقتی عبادات از حقیقت تهی شد، شخصیت عبادت‌کننده جز پوسته‌ای تهی از انسانیت چیز دیگری است؟!
با سلام به آن حضرت در هنگام نماز، به عین نماز و نیایش، سلام کرده‌ای، آری به عین نماز سلام کرده‌ای.

 قرآن در راستای مقام امام و عینیت آن مقام با احکام الهی می‌فرماید:
«وَجَعَلْنَاهُمْ أَئِمَّةً یَهْدُونَ بِأَمْرِنَا وَأَوْحَیْنَا إِلَیْهِمْ فِعْلَ الْخَیْرَاتِ وَإِقَامَ الصَّلَاةِ وَإِیتَاء الزَّکَاةِ وَکَانُوا لَنَا عَابِدِینَ»

یعنی؛ ما آن‌ها را امام قرار دادیم که به «امر» ما هدایت می‌کنند و «فعل خیر» و «اقامه نماز» و «ایتاء زکات» را به آن‌ها وَحی کردیم، چراکه آن‌ها بندگان عبادت‌گر ما بودند. مفسرین در تفسیر این آیه نکات دقیقی دارند،

صاحب تفسیر قیّم المیزان می‌فرماید: 
فعل خیر و اقامه نماز و ایتاء زکات را به آن‌ها وَحی کرد، نفرمود نماز بخوانید، بلکه نماز خواندن را به آن‌ها وَحی فرمود و لذا نماز آن‌ها همان وَحی الهی است، و این است که می‌گوییم امامان عین نماز‌اند و هر نمازی با اتصال به عین نماز، معنی حقیقی خود را پیدا می‌کند و سلام بر آن حضرت در رابطه با این مقام خاص، یعنی مقام نماز و مقام نیایش آن حضرت با خدای خود؛ ما با سلام به آن حضرت و با نظر به نماز آن حضرت، امید لبیکی مناسب آن را إن‌شاء‌الله داریم و در آن حالت است که معنی زندگی را خواهیم فهمید. چون معنی نماز را در آینه وجود مقدس آن حضرت فهمیده‌ایم.

شرح زیارت آل یاسین