خطر نفاق و نفوذ در ارکان حکومت اسلامی از منظر امام خمینی (قدس سره)
…؛ در هر صورت، به حسب اين پروندههاى قطور و نيز ملاقاتهاى مكرر اعضاى نهضت، چه در منازل خودشان و چه در سفارت امريكا و به حسب آنچه من مشاهده كردم از انحرافات آنها، كه اگر خداى متعال عنايت نفرموده بود و مدَتى در حكومت موقَت باقى مانده بودند؛ ملَتهاى مظلوم بويژه ملَت عزيز ما اكنون در زير چنگال امريكا و مستشاران او دست و پا مىزدند و اسلام عزيز چنان سيلى از اين ستمكاران مى خورد كه قرنها سر بلند نمى كرد.
و به حسب امور بسيار ديگر، نهضت به اصطلاح آزادى صلاحيَت براى هيچ امرى از امور دولتى يا قانونگذارى يا قضايى را ندارند؛ و ضرر آنها، به اعتبار آنكه متظاهر به اسلام هستند و با اين حربه جوانان عزيز ما را منحرف خواهند كرد و نيز با دخالت بي مورد در تفسير قرآن كريم و احاديث شريفه و تأويلهاى جاهلانه موجب فساد عظيم ممكن است بشوند، از ضرر گروهكهاى ديگر، حتى منافقين اين فرزندان عزيز مهندس بازرگان، بيشتر و بالاتر است.
«نهضت آزادى» و افراد آن از اسلام اطلاعى ندارند و با فقه اسلامى آشنا نيستند. از اين جهت، گفتارها و نوشتارهاى آنها كه منتشر كردهاند مستلزم آن است كه دستورات حضرت مولى الموالى اميرالمؤمنين را در نصب ولات و اجراى تعزيرات حكومتى كه گاهى بر خلاف احكام اوليه و ثانويه اسلام است، بر خلاف اسلام دانسته و آن بزرگوار را - نعوذباللَّه- تخطئه، بلكه مرتد بدانند! و يا آنكه همه ی اين امور را از وحى الهى بدانند؛ كه آن هم بر خلاف ضرورت اسلام است.
نتيجه آنكه نهضت به اصطلاح آزادى و افراد آن چون موجب گمراهى بسيارى از كسانى كه بى اطلاع از مقاصد شوم آنان هستند مى گردند، بايد با آنها برخورد قاطعانه شود، و نبايد رسميَت داشته باشند ..
والسَلام على من اتبع الهدى. توفيق جنابعالى را از خداوند تعالى خواستارم.
روح اللَّه الموسوى الخمينى نامه امام خمینی به آقاى محتشمى، وزير كشور (عملكرد «نهضت آزادى»
30 بهمن 1366،(صحيفه امام، ج20، ص 482 - 481)