شعیب بن حمزه نقل می کند:

روزی بر امام حسین علیه السلام وارد شدم و پس از سلام و احترامات لازم پرسیدم:

- آیا شما «صاحب الامر» هستید؟
-فرمود: نه.
-پرسیدم آیا فرزند شماست؟
-پاسخ داد: نه.
-پرسیدم آیا فرزند فرزند شماست؟
-فرمود:نه.

 گفتم صاحب الامر کیست؟

فرمود: “الذی یملاها عدلا، کما ملئت جورا، علی فترة من الائمة تاتی، کما ان رسول الله صلی الله علیه و آله بعث علی فترة من الرسل”

کسی است که زمین را پر از عدل و داد می کند، چنان که پر از ستم شده باشد،او پس از دوران طولانی از حضور امامان می آید.

 چنان که رسول خدا صلی الله علیه و آله پس از آنکه دوران طولانی از حضور پیامبران آسمانی گذشت مبعوث شد.

عقد الدرر، ابن عبدالعزیز مقدس شافعی متوفای 700 ه، ص 158.

امام صادق(علیه السلام) درباره اصحاب امام زمان عليه السلام فرمودند:

فیهِمْ رِجالٌ لایَنامُونَ اللَّیلَ لَهُمْ دَوِیٌّ فِی صَلواتِهِمْ کدَوِیِّ النَّحْلِ یَبِیتُونَ قِیاماً عَلی أَطْرافِهِمْ وَ یُصْبِحُونَ عَلی خُیُولِهِمْ … شِعارُهُمْ یا لِثاراتِ الْحُسَیْنِ إذا سارُوا یَسِیرُ الرُّعْبُ أَمامَهُمْ مَسِیرَةَ … .

در میان آنان (اصحاب امام زمان علیه السلام) مردانی دیده می‌شوند که شبها را بیدار می‌مانند و همچون زنبور عسل شب را در زمزمه (عبادت و راز و نیاز) به سر می‌برند و نیز شبها را در دفاع و نگهبانی به روز می‌رسانند، …

 شعار آنان «یا لثارات الحسین» است وقتی که به حرکت در می‌آیند ترس و وحشت نیز در پیشاپیش آنان در دلهای مخالفان ایجاد می‌شود و خداوند توسط آنان امام حق را نصرت می ‌بخشد.

مستدرک سفينة البحار، ج 6، ص 184

امام علی بن ابی طالب(ع) در چندین روایت به این گرفتاری اشاره دارند.

در یك مورد می فرمایند:
برای قائم ما دوره غیبتی هست كه مدت زمان زیادی طول خواهد كشید.

گویی شیعیان را هم اكنون با چشم خود می بینم كه در آن دوره همانند گله ای بی سرپرست در دشت و صحرا پراكنده شده اند و دنبال سرپناه و محل امن و راحتی می گردند امّا آن را پیدا نمی كنند.
ای مردم آگاه باشید در چنان شرایطی اگر كسی در دین خود ثابت قدم باشد و در نتیجه طولانی شدن دوره غیبت قلب او قساوت پیدا نكند در روز قیامت با من خواهد بود.

یا در سخن دیگر می فرمایند:
 در غیبت امام زمان(ع)، مردم آن چنان دچار حیرت و سرگردانی می شوند كه عده زیادی از آنان گمراه می گردند.

تنها كسانی كه به دامن عترت پیامبر اكرم(ص) چنگ بزنند نجات پیدا می كنند و در مسیر هدایت باقی می مانند. [2].

در جای دیگر علی(ع)، ضمن ارائه تصویری از دوره غیبت امام مهدی(ع)

 می فرمایند:فتنه ها و مشكلات گوناگونی در این دوره به وجود خواهد آمد.

به عنوان مثال دشمنان شیعیان از آنها بدگویی كرده، افراد فاسق و شرور به شرارت و گمراه سازی مردم از مسیر صحیح خواهند پرداخت و اوضاع به اندازه ای آشفته و پریشان خواهد شد كه بعضی مردم دچار حیرت و سرگردانی خواهند شد. [3].
به عبارت دیگر مردم از تشخیص راه درست عاجز خواهند بود.
 بدیهی است كه وقتی امكان تشخیص راه صحیح مشكل بشود اغلب مردم خود به خود یا در اثر تبلیغات گوناگون پدشمنان و بدخواهان به مسیرهای انحرافی سوق داده می شوند.

 منابع :
 شیخ صدوق كمال الدین و تمام النعمة، ص 203.
شیخ طوسی، كتاب الغیبة، ص 202.
 بحارالانوار، ج 28، ص 70.

شهیدچمران:

اگرامام زمان غیبت کرده است، این غیبت ماست نه غیبت او …
این ماهستیم که چشمان خود رابسته ایم، این ماهستیم که آمادگی نداریم .

وقتے آقا بدنیا آمدند، ابلیس فریاد بلندے بہ آسمان کشید… کہ تا آن زمان اینطور فریاد نزده بود.

همه فرماندهان ابلیس جمع شدند و جویاے علت شدند.

ابلیس گفت :
آخرین حجّت خدا بہ دنیا آمد با ظهور او مرگ مےرسد،

هر کدام از شیاطین پیشنهادے دادند، یکے گفت در کودکے او را بکشیم.

ابلیس گفت : اگر او را بکشیم خودمان هم نابود مےشویم
(لولاالحجه لساخت الارض باهلها)….

و بہ نتیجہ نرسیدند تصمیم گرفتند کہ سلامتے حضرت را به خطر بیندازند.

منتهى الامال، شیخ عباس قمے، ج۱، ص۱۸

 امام صادق علیه السلام فرمودند：

 لَمّا کانَ مِنْ اَمْرِ الحُسَیْنِ علیه السلام ما کانَ ضَجَّتِ المَلائِکَةُ اِلَی اللهِ بِالبُکاء وَ قالَتْ یُفْعَلُ هذَا بِالحُسَیْنِ علیه السلام صَفیِّکَ وَابْنِ نَبیِّکَ قالَ فَاقامَ اللهُ لَهُمْ ظِلِّ القائِمِ(عجل الله تعالي فرجه) وَ قالَ بِهذَا اَنْتَقِمُ لِهذا.

آنگاه که اصحاب امام حسین علیه السلام شهید شدند و ایشان تنها ماند، فرشتگان بسوی خدا ضجّه زدند و گریه کردند و گفتند: پروردگارا؛ با حسین علیه السلام پسر پیغمبرت صلی الله علیه و آله و سلم چنین رفتار کنند؟؟

پس خداوند نور حضرت قائم (عجل الله تعالي فرجه) را به آن ها عرضه کرد و فرمود:

 با مهدی(عجل الله تعالي فرجه) انتقام او را میگیرم.

 اصول کافی جلد ١ صفحه ٤٦٥

حاج ملاسلطانعلی كه از جمله عبّاد و زهاد بوده است، می‌گوید :

در عالم خواب به محضر والای امام زمان علیه السلام مشرف شدم و عرض كردم:

 مولا جان، آیا آنچه در زیارت ناحیة مقدسه با این عبارت ذكر شده، كه می‌فرماید: “پس صبح و شب بر شما ندبه كرده و به جای اشك خون می‌گریم” صحیح است؟

 فرمودند: بله. عرض کردم: آن مصیبت كه در آن به جای اشك خون گریه می‌كنید كدام است؟
آیا مصیبت علی اكبر علیه السلام است؟

فرمود: نه، اگر علی اكبر زنده بود، او نیز در این مصیبت خون گریه می‌كرد.
 گفتم: آیا مصیبت حضرت عباس علیه السلام است؟
فرمودند: نه، اگر حضرت عباس هم در حیات می‌بود، در مصیبت آن خون میگریست.
گفتم: البته مصیبت حضرت سیدالشهدا علیه السلام است؟!
فرمودند: نه، حضرت سیدالشهدا هم اگر زنده می‌بود، در این مصیبت خون گریه می‌كرد.
 پرسیدم پس آن مصیبت كدام است؟

فرمود: آن مصیبت اسیری عمه ام زینب سلام الله علیها است…

شیفتگان حضرت مهدی، ‌ج 2، ص 144 ـ 145.
و ایضا ج 1، ص 251

زمانی که حضرت قائم(عج) ظهور می‌کند، [کنار کعبه] ما بین رکن و مقام می‌ایستد و پنج ندا می‌دهد:

۱. ألا یا أهل العالم أنا الإمام القائم؛

آگاه باشید ای جهانیان که منم امام قائم .

۲.ألا یا أهل العالم أنا الصمصام المنتقم؛

آگاه باشید ای اهل عالم که منم شمشیر انتقام گیرنده.

۳.ألا یا أهل العالم إن جدّی الحسین قتلوه عطشان؛

بیدار باشید ای اهل عالم که جد من حسین را تشنه کام کشتند.

۴.ألا یا أهل العالم إنّ جدّی الحسین علیه السّلام طرحوه عریانا؛

بیدار باشید ای اهل عالم که جدّ من حسین را برهنه روی خاک افکندند.

۵. ألا یا أهل العالم إنّ جدّی الحسین علیه السّلام سحقوه عدوانا؛

آگاه باشید ای جهانیان که جدّ من حسین را از روی کینه توزی پایمال کردند».

إلزام الناصب فی إثبات الحجة الغائب (عج)، محقق، مصحح، عاشور، على‏، ج ‏2، ص 233.

ابوالرجا مصرى که يکى از نيکوکاران بود، مى گويد:

پس از رحلت امام حسن عسکرى (عليه السلام) براى جستجوى امام زمان (عليه السلام) حرکت کردم،

سه سال گذشت،

با خودم گفتم: اگر چيزى بود بعد از گذشت سه سال آشکار مى شد.

در اين هنگام، صدايى را شنيدم که صاحب صدا را نمى ديدم،او گفت: اى نصر بن عبد ربّه!
به اهل مصر بگو:
آيا شما پيامبر (صلى الله عليه وآله وسلم) را ديده ايد که به او ايمان آورده ايد؟

ابوالرجا گويد: من تا آن زمان نمى دانستم که نام پدرم عبد ربّه است، چون من مدائن متولد شدم، وپدرم را از دست دادم، ابوعبد الله نوفلى مرا با خود به مصر آورد ودر آنجا پرورش يافتم، چون آن صدا را شنيدم، مطلب را دريافتم،وديگر به راه خود ادامه ندادم، ومراجعت نمودم.

بحار الانوار، ج 51، ص 295

دعا برای تعجیل فرج امام عصر علیه السّلام می تواند در تحقّق آن و جلو انداختن زمانش مؤثّر باشد، همان طور که نمونه ای از این گونه تعجیل فرج در مورد قوم بنی اسرائیل پیش آمد.

مطابق آنچه از امام صادق علیه السّلام نقل شده خداوند برای فرزندان ابراهیم از همسرش ساره (بنی اسرائیل) چنین مقدّر کرده بود که پس از چهار صد سال به وسیله حضرت موسی علیه السّلام و هارون علیه السّلام از ظلم و ستم فرعون خلاصی یابند، امّا بنی اسرائیل با ضجّه و گریه به پیشگاه پروردگار موفّق شدند فرج موعود را صد و هفتاد سال به جلو اندازند. عین عبارت حضرت چنین است:

فَلَمّا طالَ عَلی بَنی اِسرائیلَ العَذابُ، ضَجُّوا وَ بَکَوا اِلَی اللهِ اَربَعینَ صَباحاً. فَاَوحَی اللهُ اِلی مُوسی وَ هارَونَ یُخَلِّصُهُم مِن فِرعَونَ، فَحَطَّ عَنهُم سَبعینَ وَ مِائَةَ سَنَةٍ.

پس وقتی (مدّت) عذاب بر بنی اسرائیل طولانی شد، به پیشگاه خداوند چهل صباح ضجه و گریه کردند، تا اینکه خداوند به موسی و هارون وحی فرمود که آنها را از (شرّ) فرعون نجات دهند. پس به این ترتیب صد و هفتاد سال (عذاب مقدّر بر) ایشان کم کرد.

سپس امام صادق علیه السّلام فرمودند:

هکَذا اَنتُم لَو فَعَلتُم لَفَرَّجَ اللهُ عَنّا. فَاَمّا اِذ لَم تَکُونُوا فَاِنَّ الاَمرَ یَنتَهی اِلی مُنتَهاهُ. 

 بحارالانوار ج 52 ص 131 ح 34، از تفسیر عیّاشی.

چگونه می‌‏توان عشق به امام زمان‏ عجل الله تعالی فرجه الشریف را در دل مردم زنده کرد؟

جذب مردم، خصوصاً جوانان به امام زمان (عج) و زنده کردن عشق حضرت در دل آن‌ها که در اقتدا و پیروی از او بسیار مؤثر است راه‏هایی دارد:

- آنهایی را که می‌‏خواهند دلشان ظرف محبت و عشق به ولی خدا شود از عقاید باطل پاک کنیم، و نیز نفس آن‌ها را از صفات رذیله بزداییم، زیرا دل پاک می‌‏خواهد تا قابلیت و ظرفیت عشق و محبّت به ولی‏اللَّه الاعظم را داشته باشد.

لذا بزرگان اخلاق در بحث سلوک اخلاقی گفته‏اند که سالک در مرحله اول باید تخلیه نفس کند و سپس خود را به محاسن اخلاقی متخلّق سازد.

- سعی کنیم تا حدّ امکان و آن قدری که از عهده ما برمی‏آید و طرف مقابل ظرفیت و کشش دارد مقامات و کمالات و فضایل آقا امام زمان (عج) را برای او بازگو کنیم، برای او بگوییم که حضرت چه جایگاهی در عالم وجود دارد. چگونه از حالات مردم به اذن خدا مطّلع است. چگونه مظهر رحمانیت خداوند است. چگونه به فکر شیعیان خود می‌‏باشد.

انسان ذاتاً و فطرتاً کمال دوست است و گرایش ذاتی به کمال و انسان کامل دارد. از طرفی اگر در انسان این عشق نسبت به کسی پیدا شد مطیع او می‌‏گردد، و از آن جهت که امام زمان (عج) مردم را به خدا دعوت می‌‏کند، لذا با ایجاد عشق و محبّت آن حضرت در قلوب مردم در حقیقت مردم به سوی خدا رهنمون می‌‏شوند.

می‌‏توان گفت که دعوت مردم به امام زمان (عج) وایجاد عشق آن حضرت در قلوب آن‌ها در حقیقت دعوت به سوی خدا وایجاد عشق به خدا در قلوب مردم است.

کتاب موعودشناسی و پاسخ به شبهات؛ علی اصغر رضوانی

دابة الارض، جنبنده ایﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺮﻣﻰ ﺍﻧﮕﻴﺰﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻜﻠﻢ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ.

سوره النمل آیه ۸۲
وَإِذَا وَقَعَ الْقَوْلُ عَلَيْهِمْ أَخْرَجْنَا لَهُمْ دَابَّةً مِنَ الْأَرْضِ تُكَلِّمُهُمْ أَنَّ النَّاسَ كَانُوا بِآيَاتِنَا لَا يُوقِنُونَ
 و هنگامی که فرمان (قول) عذاب آنها رسد (و در آستانه رستاخیز قرار گیرند) جنبنده ای را از زمین برای آنها خارج میکنیم که با آنان تکلم می کند (و میگوید) که مردم به آیات ما ایمان نمی آورند.

 ﻋﻦ ﺍﻟﺄﺻﺒﻎ ﺑﻦ ﻧﺒﺎﺗﻪ ﻗﺎﻝ ﻗﺎﻝ ﻟﻲ ﻣﻌﺎﻭﻳﺔ ﻳﺎ ﻣﻌﺸﺮ ﺍﻟﺸﻴﻌﺔ ﺗﺰﻋﻤﻮﻥ ﺃﻥ ﻋﻠﻴﺎ ﺩﺍﺑﺔ ﺍﻟﺄﺭﺽ ﻓﻘﻠﺖ ﻧﺤﻦ ﻧﻘﻮﻝ ﻭ ﺍﻟﻴﻬﻮﺩ ﻳﻘﻮﻟﻮﻥ ﻗﺎﻝ ﻓﺄﺭﺳﻞ ﺇﻟﻰ ﺭﺃﺱ ﺍﻟﺠﺎﻟﻮﺕ ﻓﻘﺎﻝ ﻟﻪ [ﻛﻴﻒ ] ﻭﻳﺤﻚ ﺗﺠﺪﻭﻥ ﺩﺍﺑﺔ ﺍﻟﺄﺭﺽ ﻋﻨﺪﻛﻢ ﻣﻜﺘﻮﺑﺔ ﻓﻘﺎﻝ ﻧﻌﻢ ﻓﻘﺎﻝ ﻓﻤﺎ ﻫﻲ ﺃ ﺗﺪﺭﻱ ﻣﺎ ﺍﺳﻤﻬﺎ ﻗﺎﻝ ﻧﻌﻢ ﺍﺳﻤﻬﺎ ﺇﻳﻠﻴﺎ ﻗﺎﻝ ﻓﺎﻟﺘﻔﺖ ﺇﻟﻲ ﻓﻘﺎﻝ ﻭﻳﺤﻚ ﻳﺎ ﺃﺻﺒﻎ ﻣﺎ ﺃﻗﺮﺏ ﺇﻳﻠﻴﺎ ﻣﻦ ﻋﻠﻴﺎ.

 ﻣﺤﻤﺪ ﺑﻦ ﻋﺒﺎﺱ ﺍﺯ ﺍﺻﺒﻎ ﺑﻦ ﻧﺒﺎﺗﻪ ﺭﻭﺍﻳﺖ ﻛﺮﺩﻩ ﮔﻔﺖ:

ﺭﻭﺯﻯ ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺖ:
ﺍﻯ ﺍﺻبغ ﺷﻤﺎ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﮔﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻳﺪ ﺁﻥ ﺩﺍﺑﻪ ﺍﻯ ﻛﻪ ﺧﺪﺍﻭﻧﺪ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﺯﻣﺎﻥ ﺑﺮﻣﻰ ﺍﻧﮕﻴﺰﺩ ﻭ ﺑﺎ ﻣﺮﺩﻡ ﺗﻜﻠﻢ ﻣﻰ ﻛﻨﺪ ﻋﻠﻰ ﺑﻦ ﺍﺑﻰ ﻃﺎﻟﺐ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ ﺍﺳﺖ؟
ﺑﻪ ﺍﻭ ﮔﻔﺘﻢ:
ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺎ ﺷﻴﻌﻴﺎﻥ ﺍﻳﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻳﻢ ﺑﻠﻜﻪ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﻧﻴﺰ ﻫﻤﻴﻦ ﻋﻘﻴﺪﻩ ﺭﺍ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﺟﺎﻟﻮﺕ ﺑﺰﺭﮒ ﻳﻬﻮﺩﻳﺎﻥ ﺭﺍ ﺍﺣﻀﺎﺭ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﺯ ﺍﻭ ﭘﺮﺳﻴﺪ:
ﺩﺍﺑﺔ ﺍﻟﺎﺭﺽ ﻧﺰﺩ ﺷﻤﺎ ﻛﻴﺴﺖ؟
ﮔﻔﺖ: ﻣﺮﺩﻯ ﺍﺳﺖ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﺍﻳﻠﻴﺎ. ﻣﻌﺎﻭﻳﻪ ﮔﻔﺖ:
ﺍﻯ ﺍﺻبغ ﺍﻳﻠﻴﺎ ﺑﻪ ﺯﺑﺎﻥ ﻋﺒﺮﻯ ﻳﻌﻨﻰ ﻋﻠﻰ ﻋﻠﻴﻪ ﺍﻟﺴﻠﺎﻡ.

منابع:

کتاب بحار الانوار ج۳۹_ص۲۴۴
کتاب تاویل الایات ج۱_ص۴۰۵

مختصر بصایر الدرجات_ص۱۶۸

ینابیع المعاجز بحرانی_ص۱۲۰

 امام صادق علیه السلام :

 اگر قائم علیه السلام قیام کند ، شدیدتر از رسول خدا صلی اللّه علیه و آله در زمان جاهلیت با جهل مردم رو به رو می شود .

 پس به ایشان گفتند : چگونه اتفاق می افتد ؟

 حضرت فرمودند : رسول خدا صلی اللّه علیه و آله هنگامی به سوی مردم رفت که آنها سنگ و آجر و شاخه و چوب ساخته شده را عبادت می کردند .
در صورتی که قائم علیه السلام اگر قیام کند و به سوی مردم آید ، همه آنها قرآن را بر او تاویل و تفسیر می کنند و با آن بر او حجت گرفته و به خاطر آن با او می جنگند .

 الغيبه نعمانی ، ص۲۹۷

از امام صادق عليه السلام سؤال شد که چرا هنگام شنيدن نام امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) از جاي خود برمي خيزيم؟

حضرت فرمودند：چون غيبت حضرت مهدي(عجل الله تعالی فرجه) طولاني است و امام از شدت محبتي که به دوستداران خود دارند هر زمان که شخصي او را ياد کند ، نگاهي به او مينمايد و سزاوار است که ياد کننده به جهت احترام و تعظيم از جاي خود برخيزد.

منتخب الأثر،ص۵۰۵

 ‌آيت الله ميرزا جواد ملكي تبريزي(ره):

پدر روحاني و حقيقي تو (امام زمان(عج)‌ كه سبب ايجاد جسم، جان و نعمت‏هاي تو و خليفه پروردگار توست، به اندازه پدر جسمي و ظاهري، نزد تو محبوبيت دارد؟

پس حركات، افعال و اقوال تو بايد چنان باشد كه نشان دهد تو امامْ گم كرده‌اي، منتظر ظهور و متوقّع وصال او هستي و بايد وفاداري در زمان غيبت را به گونه‌اي نشان دهي كه بيانگر ادّعاي وابستگي تو به آن حضرت باشد. »

كتاب المراقبات، ص86.

مرحوم آیت الله سید نصرالله مستنبط، در حرم حضرت امیرالمؤمنین -علیه السلام- به دیدار امام زمان -عجل الله فرجه- شرفیاب شد در حالی که آن حضرت نماز می خواندند.

به آنچه آن حضرت می خواندند گوش فرا داد و شنید که آن حضرت در قنوتش این گونه دعا می کرد :

 اَللّهُمَّ إنَّ مُعاوِيَةَ بْنَ أبي سُفْيانَ قَد عادا عَلِىَّ بْنَ أبي طالِبٍ فَالْعَنْهُ لَعناً وَبيلاً.

بار الها به راستی که معاویه پسر ابوسفیان با علی بن ابی طالب دشمنی سرسختانه ای کرد؛ پس او را به شدت لعنت کن .

 صحیفه مهدیه بخش۲ دعای ۱۱؛  سید مرتضی مجتهدی سیستانی

 امام جواد سلام الله علیه فرمود :
خداوند متعال به داوود وحی فرمود که حضرت سلیمان را خلیفهٔ خود ساز ، در حالی که سلیمان کودک بود و چوپانی گوسفندان میکرد .

خداوند متعال امام مهدی سلام الله علیه را خلیفه قرار داد در حالی که کودکی پنج ساله بود و در زمان حیات پدر بزرگوارش به سؤالات سعدبن عبدالله قمی پاسخ فرمود.

سلیمان از خداوند خواست به من مُلکی عنایت کن که برای هیچ کس بعد از من شایسته نباشد ، زیرا حکومت پادشاهان متعارف ، آمیخته با ظلم و ستم بود و سلیمان میخواست حکومتش آن طور نباشد . حکومت سلیمان بر جن و انس و پرندگان بود .
خداوند متعال به امام مهدی سلام الله علیه حکومتی عنایت میکند که برای احدی از اولین و آخرین ، از نظر کیفیت و کمیّت مانندش نبوده .آن حضرت شرق و غرب را میگیرد ، و حکومت مبارکش عدالت خالص است و حکومتش تمام اهل آسمان و زمین را شامل میشود

خداوند باد را مسخّر حضرت سلیمان کرد .
خداوند باد را در خدمت امام مهدی قرار میدهد

امام مهدی (عج) مانند قضاوت داوود و سلیمان قضاوت میفرماید و بیّنه نمیخواهد .

سلیمان مدتی از قومش غایب شد امام مهدی نیز غیبتی طولانی تر از سلیمان دارد.

سلیمان آفتاب برایش بازگشت ، امام مهدی سلام الله علیه خورشید و ماه را میخواند وآن دو حضرت را پاسخ میدهند.

سلیمان حشمة الله بود ، امام مهدی نیز حشمة الله است.

مکیال المکارم، ج۱،ص۲۶۰-۲۶۱