سرگردان شدن شیعیان در آخرالزمان
امام علی بن ابی طالب(ع) در چندین روایت به این گرفتاری اشاره دارند.
در یك مورد می فرمایند:
برای قائم ما دوره غیبتی هست كه مدت زمان زیادی طول خواهد كشید.
گویی شیعیان را هم اكنون با چشم خود می بینم كه در آن دوره همانند گله ای بی سرپرست در دشت و صحرا پراكنده شده اند و دنبال سرپناه و محل امن و راحتی می گردند امّا آن را پیدا نمی كنند.
ای مردم آگاه باشید در چنان شرایطی اگر كسی در دین خود ثابت قدم باشد و در نتیجه طولانی شدن دوره غیبت قلب او قساوت پیدا نكند در روز قیامت با من خواهد بود.
یا در سخن دیگر می فرمایند:
در غیبت امام زمان(ع)، مردم آن چنان دچار حیرت و سرگردانی می شوند كه عده زیادی از آنان گمراه می گردند.
تنها كسانی كه به دامن عترت پیامبر اكرم(ص) چنگ بزنند نجات پیدا می كنند و در مسیر هدایت باقی می مانند. [2].
در جای دیگر علی(ع)، ضمن ارائه تصویری از دوره غیبت امام مهدی(ع)
می فرمایند:فتنه ها و مشكلات گوناگونی در این دوره به وجود خواهد آمد.
به عنوان مثال دشمنان شیعیان از آنها بدگویی كرده، افراد فاسق و شرور به شرارت و گمراه سازی مردم از مسیر صحیح خواهند پرداخت و اوضاع به اندازه ای آشفته و پریشان خواهد شد كه بعضی مردم دچار حیرت و سرگردانی خواهند شد. [3].
به عبارت دیگر مردم از تشخیص راه درست عاجز خواهند بود.
بدیهی است كه وقتی امكان تشخیص راه صحیح مشكل بشود اغلب مردم خود به خود یا در اثر تبلیغات گوناگون پدشمنان و بدخواهان به مسیرهای انحرافی سوق داده می شوند.
منابع :
شیخ صدوق كمال الدین و تمام النعمة، ص 203.
شیخ طوسی، كتاب الغیبة، ص 202.
بحارالانوار، ج 28، ص 70.