پیام روزانه

امام علی (ع):

از قسم خوردن بپرهیزید که کالا را تلف می کند و برکت را از بین می برد.

                                                                                                                                                              (اصول کافی جلد 5)

گوش کن! صدای پای اشک ،نفس نفس عطش وغریو تشنگی ستاره ها را می شنوی .

نگاه کن! کران تا کران کفر ، موج در موج سیاه ،یک دشت خار ،یک صحرا پستی …

ببین! فرات چشمها ،نینوای سینه ها را سیراب می کند!

نگاه کن!شیب تند بهشت ،آبشار نور سرخ،بارش ابر اشگ از زمین به دامان آسما ن.

بیا !بیا به جستجو برویم …یک بغل صدف زیر خاکستر است.

بیا زیر دریای شکسته نیزه ها،شکسته تیر ها ،روی رملها ی سرخ وشکسته به جستجوی رد پا برویم….

دلنوشته طلبه پا یه دوم

 امام خمینی:

این استقلالی که خدای تبارک وتعا لی به ما داده ودست اجانب را کوتاه کرده، به خاطر آن

قدرت ایمان ووحدت کلمه بود.

 پیام روزانه

شهید همت:

از طرف من به جوانان بگویید چشم شهیدان به شما دوخته است.

به پا خیزید !  اسلام وخود را در یابید .

(اللهم صل علی محمد وآل محمد کما صلیت علی ابراهیم وعلی آل ابراهیم)

یکی از بهترین ماههای  سال ماه بهمن ماه آزادی میهن است .مردم خوب ایران دوشا دوش هم بر حاکمان ظلم وجور وفساد خرو شیدند و با قطره قطره خون جوانا ن این مرزو بوم

بر شمشیر جباران مظلو م ستیز پیروز شدند وبهمن مبدأ نوروزی دیگر شد.

مردم ایران قدر این نعمت بزرگ را می دانند زیرا دین وآزادی را ارزان به دست نیاوردند وثابت قدم و قاطع وسنگین است .

این ملت شریف یاد می کنند روزی که بهمن گل به بار آورده بود وزمستانی ککه با خود بهار آورده بود ،منکران گفتند با یک گل نمی گردد بهار اما ما دیدیم یک گل با خود صد بهار آورده بود ،مهر روشن بر سیاهی چیره شد ورهبر خوب وعزیز ومهربان در آغوش ملت جا گرفت و انقلاب او همه دنیا را گرفت.

وبا آمدن امام خورشید حقیقت از افق سرزد و(والفجر) که سوگند خدای ازلی است روشنگر حقیقتی است که با آل علی است.

دلنوشته پایه اول

سر آغاز طلوع اسلام، خا ستگاه  ارزشهای

اسلامی،مقطع رهایی ملت ایران مبارک باد.

پیام روزانه:

شهید چمران:

هیچوقت از اینکه دنیای لذات را پشت سر گذاشته ام ،

از اینکه از همه زیباییها و خاطره زن و فرزندان دلبندم گذشته ام متأسف نیستم .

از آن دنیا گذشتم تا از تمام قیود مادی آزاد شوم.

سالگرد انقلاب انقلابی باشکوه که با شور وشعور مرد م پا به عرصه گذاشت ،انقلابی که در دل تاریکی مثل آفتاب عالم تاب طلوع  و پلیدی وسیاهی غروب کرد 

            یک فجر دیگر ،یک پیروزی دیگر ،

فجر قدرت یابی مستضعفین ،فجر دگر گونی معیارها ،فجر عزت وافتخار وفجر نور افشانی قرآن ودین .

انقلاب از راه رسید ودر بزرگی وشکوهش  عقل عالم انگشت حیرت به دندان گرفت ،انقلاب آمد وبساط زروزور را برچید ونعره الله اکبرشیر مردان دلیر بیشه زار ایران زمین ریشه در عالم دوانید .

والفجر ……آری والفجر را اگر از عمق جان  بخوانی راز شبهای مبارزه وپیروزی رادرمیابی   .

دست نوشته طلبه پایه دوم

لقمان کیست؟

و لقد آتينا لقمن الحكمه ان اشكر لله و من يشكر فانما يشكر لنفسه و من كفر فان الله غنى حميد (سوره لقمان/12)
به تحقيق لقمان را حكمت داديم، (و چون لازمه حكمت شكر منعم است، به او گفتيم :) خدا را سپاس بدار، و هر كس سپاس بدارد به نفع خود سپاس مى دارد، و هر كه كفران كند، (چشم خودش مى رود،) چون خدا بى نياز است، (از شكر نكردن خلق متضرر نمى شود)، و نيز ستوده است، (چه شكرش بگزارند و چه كفرانش كنند).
     یکی از حکمای راستین و بزرگ تاریخ، حضرت لقمان(ع) است که نامش در قرآن دو بار با عظمت یاد شده و یک سوره قرآن (سی و یکمین سوره) به نام او است. خداوند او را در قرآن براین اساس یاد کرده که فرزندش را به ده اندرز بسیار مهم و سرنوشت ساز نصیحت کرده، و این نصایح در ضمن پنج آیه سوره لقمان ذکر شده است.
     لقمان حکیم، غلام سیاهی بود که در سرزمین سودان چشم به جهان گشود. گرچه او چهره ای سیاه و نازیبا داشت،ولی از دلی روشن، فکری باز و ایمانی استوار برخوردار بود.
او که در آغاز جوانی برده ای مملوک بود، به دلیل نبوغ عجیب و حکمت وسیعش آزاد شد و هر روز مقامش اوج گرفت تا شهره ی آفاق شد. او مردی امین بود، چشم از حرام فرو می بست، از ادای حرف ناسزا و بی مورد پرهیز می کرد و هیچگاه دامن خود را به گناه نیالود و همواره در امور زندگی شرط عفت و اخلاص را رعایت می کرد. اوقات فراغت خود را به سکوت و تفکر در امور جهان و معرفت حق تعالی می گذراند و برای گذراندن امور زندگی به حرفه خیاطی و یا درودگری مشغول بود. (بعضی گویند لقمان بنده ای بود حبشی که از راه شبانی معیشت خود را می گذراند.) لقمان از خنده بی مورد و استهزاء دیگران پرهیز می کرد و هیچگاه اراده خود را تسلیم خشم و هوای نفس نمی کرد. از کامیابی در دنیا مغرور و از ناکامی اندوهگین نمی شد و صبر و شکیبایی او به حدی بود که با از دست دادن چند فرزند، از سر زبونی دیدگان خود را به سرشک غم نیالود. در اصلاح امور مردم و حل نزاع و مرافعه آنها سعی وافر داشت و هرگز به دو کس که با یکدیگر مخاصمه و منازعه یا مقاتله داشتند نگذشت، مگر آن که در میان ایشان اصلاح کرد. بیشتر وقت خود را در همنشینی با فقها و دانشمندان و پادشاهان می گذراند و مسئولیت خطیر آنها را گوشزد می کرد و آنها را از کبر و غرور برحذر می داشت و خود نیز از احوال ایشان عبرت می گرفت. در این شرایط بود که لقمان شایسته پوشیدن جامه حکمت شد و سپس در نیمروزی گرم که مردم در خواب قیلوله بودند جمعی از فرشتگان که لقمان قادر به رؤیت آنها نبود، نظر لقمان را در مورد خلافت و پیغمبری خدا جویا شدند. لقمان در پاسخ فرشتگان گفت: اگر خدای متعال مرا به قبول این امر خطیر امر کند، فرمان او را با دیده منت خواهم پذیرفت و امید و یقین دارم که در آن صورت او مرا در این کار یاری خواهد کرد و علم و حکمتی که لازمه این وظیفه باشد به من عطا خواهد کرد و مرا از خطا و اشتباه حفظ می کند، ولی اگر اختیار رد یا قبول این امر با من باشد، از پذیرش این مسئولیت بزرگ عذر خواهم خواست و عافیت را اختیار می کنم. چون فرشتگان علت امتناع لقمان از پذیرش این مسئولیت را جویا شدند، لقمان گفت: حکومت بر مردم اگر چه منزلتی عظیم دارد، ولی کاری بس دشوار است و در جوانب آن فتنه ها و بلاها و لغزشها و تاریکی های بیکرانی وجود دارد که هر کس را خدا به خود واگذارد گرفتار آن شود و از صراط مستقیم و راه رستگاری منحرف گردد و هر کس از آنها برهد به فلاح و رستگاری نائل خواهد شد. خواری و گمنامی دنیا در برابر عزت و بزرگواری آخرت گوارا است ولی اگر هدف کسی جاه و جلال دنیوی باشد، دنیا و آخرت هر دو را از کف خواهد داد، زیرا عزت و نعمت دنیا موقت و عاریه است و چنین کسی به نعمت و عزت جاودان اخروی نیز دست نخواهد یافت. فرشتگان که به عقل سرشار لقمان پی بردند او را تحسین کردند و خدای تعالی او را مورد لطف و عنایت قرار داد و سرچشمه حکمت خود را بر لقمان روان ساخت تا سیل حکمت و نور معرفت بر زبان و بیان لقمان جاری گردد و تشنگان حقیقت را در خور استعدادشان از زلال معرفت و حکمت خود سیراب سازد و در این میان فرزند برومند لقمان که نظر پدر را به خود معطوف داشته بود، بیشتر مورد خطاب او قرار می گرفت گرچه نصایح لقمان بیشتر جنبه عمومی داشت.

گزيده اي از مقاله با عنوان نكته هاي اخلاقي سوره لقمان

محقق : معصومه بابايي و اكرم احمدي ترك

امام خمینی:

قدم بر می داریم برای رضای خدا ،حرف می زنیم برای رضای خدا،

می جنگیم برای رضای خدا،همه چیز خاص خدا با شد که اگرشد،پیروزی نزدیک است.

انقلاب ما برگرفته از نهضت عاشوراست.

پیام امروز

شهید محمود کاوه:

دشمن باید بداند واین تجربه را کسب کرده باشد که هر تو طئه ای را که علیه انقلاب

طرح ریزی کند ،امت بیدار وآگاه با پیروی از رهبر عزیز آن را خنثی خواهد کرد.

الهی خوشا آنان که در جوانی شکسته شدند که پیری خود شکستگی است.(آیت الله حسن زاده آملی)

عاشقان رفتند وچشم اشک باری ماند ومن                                                از غم بی حاصلی ها کوله باری ماندومن

یک بیابان تشنه لب روییده از هرم شهید                                                 شرح داغ آفتاب بی مزاری ماندو من

کاروان عشق در حرکت است وحسین (ع) آنراقافله سالاری می کند نوای حسین هزارو چهارصد سال است که در گوشها  می پیچید (هل من ناصر ینصرنی) آیا کسی هست که مرا یاری کند . آیا علمداری هست که علمداری کند اما من وتو دستهای آلوده خود را در گوشهایمان  گذاشته ایم و وانمود می کنیم که نمی شنویم .آری قافله در راه وصال است وهر از چند گاهی کبوتری سفید رنگ که بو وعطر پاکی می دهد از آسمان کربلا می گذرد وخونین رنگ می شود وبه کاروان عشق می رسد .مارا چه کار باحسین مارا همین بس که در منجلاب گناه هان غرق شویم وبه اعمال ظاهر مان مغرور شویم امان از این ظاهر امان از این اعمال بی محتوا فغان از ادعاهای توخالی فغان از این خدا پرستی دروغین ما.

دنیا این پیر زن حقه باز واین عجوزه شیطان صفت مارا گمراه کرده است .کارمان شده فقط خوردن وخوابیدن و…نمی دانم به چه امید زندگی می کنیم به چه امید روز وشب می کنیم!

وقتی که شب می خوابیم به چه عشقی صبح می کنیم فردا بیاید که چه شود ؟اصلا نه اینکه یک روز می آید که از این دنیا می رویم .بچه که هستیم هی روز شماری می کنیم کی برویم مدرسه بعد از آن دانشگاه وبعد ازدواج و…

براستی این روزو شبهای تکراری ما اگر محتوا (که همان خدا باشد) نداشته باشد زندگی ما چه زندگی زشتی خواهد شد .چه زندگی وحشتناکی می شود .اگر اینگونه باشد در چه سیاهچال خوفناکی زندانی شده ایم راستش را بخواهید همین طور هم هست .

ما اسیر هستیم اسیر خودمان  اسیر هواو هوسهایمان .بیچاره دلبستگی به دنیا و وامانده نگاههای این وآن .نماز که می خوانیم می گوییم بگذار بگویند فلان کس هم بله روزه که می گیریم می گوییم بگذار بگویند چه آدم با صفاییست ….

کاروان رفت وتودر خواب وبیابان در پیش                                        کی روی ره زکه پرسی چه کنی چون باشی

واقعا ما کی می خواهیم براه بیفتیم ؟آیا کسی هست که راه را به ما نشان دهد ؟آری !وقت ما تنگ است آن بزرگ می فرمود حتی یک ساعت دیر است .

نا امیدت نکنم من به لطف خدا قصد دارم کوله بارم را جمع کنم وبا توکل بر خدا وتوسل به ائمه (ع) راه بیفتم تو هم اگر می خواهی بیا . بیا باهم برویم به دیدن خدا .اما کمی سخت است راه دشوار است گردنه ها در پیش است راهزن ها در کمینند.اما آنها که رفته اند می گویند میشود رفت فقط اخلاص می خواهد صبر می خواهد عشق می خواهد وخلاصه ی کلام تقوا می خواهد من رفتم دیر نشود دوست عزیز دیر نشود.

دلنوشته طلبه پایه دوم

پیام روزانه

شهید خرازی:

در مشکلات است که انسانها آزمایش می شوند،

صبر پیشه کنید که دنیا فانیست وما معتقد به معا دهستیم .

پیام روزانه

آیت الله بهجت :

به فکر خود باشیم ،خود را اصلاح کنیم .

اگر به خود نرسیدیم وخود را اصلاح نکردیم

،نمی توانیم دیگران را اصلاح کنیم.

مولا جان! تو مثل ماه در شب ،تنهایی و مانند خورشید در روز .گفتم خورشید،ابرهایی یادم آمد که به تنهایی ما و تو دامن می زند.ابرهایی که بارانشان دلتنگی است و درد را در ما به بار می آورند.ابرهایی که عذاب مردم آخرالزمان شده اند.

قرار بود با یاد توکام دوستانم را شیرین کنم.عید تو را به آنها شادباش بگویم و یادشان بیاورم که تنهایی شان  پایانی خوش دارد.قرار بود به دوستانم ،که در سرمای تنهایی کز کرده اند،بگویم بهار در راه است.کسی می آید که می تواند ورق زندگیمان را برگرداند و به دنیا سرو سامان بدهد.او حاصل مهربانی خداست.رودها زلالی را از او به ارث برده اند و ماه و خورشید نور را.

دست به زانو می گیرم و«یاعلی» می گویم و بلند می شوم.دامن می تکانم از اندوه تا تنهایی ام را بشکنم.

پیام امروز

شهید همت:

انسان یک تذکر در هر 24 ساعت به خودش بدهد ،بدنیست.

بهترین موقع بعد از پایان نماز ،وقتی سر به سجده می گذاریم .

مروری بر اعمال خود بیندازیم ،

آیا کارهایمان برای رضای خدا بوده؟!

           (  کتا ب طنین همت )                          

آمده ایم با زندگی کردن قیمت پیدا کنیم نه به هر قیمتی زندگی کنیم:

آیت الله بهجت:

1-همین برای انسان کافیست که خود را در محضر خدا ببیندو خدا را در همه احوال،مطلع از خود و در همه جا حاضر و بر همه کارها واحوال خود ،ناظر بداند.

2-اگر بی تفاوت باشیم و برای رفع گرفتاری ها و بلاها یی که اهل ایمان بدان مبتلا هستند دعا نکنیم، آن بلاها به ما هم نزدیک خواهد شد.

3-ائمه ما (ع)دعاها را در اختیارمان گذاشته اند تا ما را غرق در نور ببینند .

4-ما باید باب توجیه خطا را به روی خود ببندیم و برای هر خطا زبان به استغفار بگشاییم واگر قابل جبران باشد جبران کنیم.

5-اگر میخواهید از ناحیه دعا به جایی برسید زبان حالتان این باشد:تسلیم خدا هستیم،هر چه بخواهد بکند ،بنا داریم عمل به وظیفه بندگی کنیم.

6-خوردن غذای شبهه ناک ونیز غذای کسی که از حرام پرهیز ندارد،هر چند جایز است ولی انسان را مریض و از عبادات محروم می کند ویا سبب سلب توفیق می شود.

7- کسی که از معنویات و معرفت خدا بهره مند است،چه حاجت به کیمیا دارد؟!

8-انسان هر راهی را بدون تقیدو پایبندی به قرآن و سنت برود،روز به روز تنزل می کند.

9-برای اداره تمام جهان کافی است که انسان،عاقل و مؤمن و متدین باشد،دیانت و عقل ،برای اداره کره زمین کفایت می کند.

10-موجبات خواطر و غفلت و نسیان از یاد وذکر حضرت حق را خودما فراهم می کنیم…در اثر محاسبه و مراقبه،عیب کار آشکار می گردد.

موضع افراد نسبت به تعهد ووفای به عهد چهار نوع است :

1.آن هایی که هدفی ندارند ،پس تعهدی هم ندارند .

2.آن هایی که اعتما د به نفس ندارند و چون فکر می کنند که توان رسیدن به هدف خود را ندارند ،از قبول تعهد و مسئو لیت می ترسند .

3.آن هایی  که استقامت ندارند و به این ترتیب ،هدفی را تعیین می کنند و به سوی آن چند گامی هم بر می دارند،اما در برخورد با مشکلات  کنار می کشند.

4.آن هایی که سر سخت ،مصمم و بااراده هستند ،هدف راتعیین می کنند ،نسبت به رسیدن به آن وفادار می مانند وبه قول هایی که داده اند عمل می کنند و بهای سنگین برای رسیدن به هدف خود را هم پرداخت می کنند.