ﺭﻭﺯﯼ ﻣﺮﮒ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻍ ﻣﺮﺩﯼ ﺭﻓﺖﻭ ﮔﻔﺖ :ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺭﻭﺯ ﺗﻮﺳﺖ !
ﻣﺮﺩ گفت:ﺍﻣﺎ ﻣﻦ ﺁﻣﺎﺩﻩ ﻧﯿﺴﺘﻢ !
ﻣﺮﮒ :ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺍﺳﻢ ﺗﻮ ﺍﻭﻟﯿﻦ ﻧﻔﺮ ﺩﺭ ﻟﯿﺴﺖ ﻣﻦ ﺍﺳﺖ..
ﻣﺮﺩ : ﺧﻮﺏ،ﭘﺲ ﺑﯿﺎ ﺑﺸﯿﻦ ﺗﺎ ﻗﺒﻞ ﺍﺯ ﺭﻓﺘﻦ ﺑﺎ ﻫﻢ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﯼ ﺑﺨﻮﺭﯾﻢ .!!!
ﻣﺮﮒ “: ﺣﺘﻤﺎ". ﻣﺮﺩ ﺑﻪ ﻣﺮﮒ ﻗﻬﻮﻩ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻗﻬﻮﻩ ﺍﻭ ﭼﻨﺪ ﻗﺮﺹ ﺧﻮﺍﺏ ﺭﯾﺨﺖ.
مرﮒ ﻗﻬﻮﻩ ﺭﺍ ﺧﻮﺭﺩ ﻭ ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻋﻤﯿﻘﯽ ﻓﺮﻭ ﺭﻓﺖ ..
ﻣﺮﺩ ﻟﯿﺴﺖ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺑﺮﺩﺍﺷﺖ ﻭ ﺍﺳﻢ ﺧﻮﺩﺵ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﻟﯿﺴﺖ ﺣﺬﻑ ﮐﺮﺩ.
ﻭ ﺩﺭ ﺁﺧﺮ ﻟﯿﺴﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ. ﻫﻨﮕﺎﻣﯽ ﮐﻪ ﻣﺮﮒ ﺑﯿﺪﺍﺭ ﺷﺪ ﮔﻔﺖ
ﺗﻮ ﺍﻣﺮﻭﺯ ﺑﺎ ﻣﻦ ﺧﯿﻠﯽ ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺑﻮﺩﯼ ﺑﺮﺍﯼ ﺟﺒﺮﺍﻥ ﻣﻬﺮﺑﺎﻧﯽﯽ ﺗﻮ ﺍﻣﺮﻭﺯ.
ﮐﺎﺭﻡ ﺭﺍ ﺍﺯ ﺁﺧﺮ ﻟﯿﺴﺖ ﺁﻏﺎﺯ ﻣﯿﮑﻨﻢ .!!!
ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﭼﯿﺰﻫﺎ ﺩﺭ ﺳﺮﻧﻮﺷﺖ ﺗﻮ ﻧﻮﺷﺘﻪ ﺷﺪﻩ ﺍﻧﺪ ،ﻣﻬﻢ ﻧﯿﺴﺖ.
ﭼﻘﺪﺭ ﺳﺨﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﺁﻧﻬﺎ تلاش ﮐﻨﯽ ،ﺍﻣﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﺗﻐﯿﯿﺮ ﻧﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﮐﺮﺩ…!!!
کلاغ وطوطی هر دو زشت آفریده شدند.
طوطی اعتراض کرد وزیبا شد اما کلاغ راضی بود به رضای خدا،امروز طوطی در قفس است وکلاغ آزاد…!!
پشت هر حادثه ای حکمتی است که شاید هرگز متوجه نشوی!
هرگز به خدا نگو چرااااا؟

حضرت آيت الله مجتهدی تهرانی:

 من علمای بسياری را درک كردم ، از امام خمينی گرفته تا آيت الله بروجردی و آيت الله شاه آبادی و آيت الله حایری و …

 و اگر بخواهم در يک كلام نصيحت تمام بزرگان را بگويم
می گويم :

 اگر دنيا و آخرت می خواهيد ، اگر رزق و روزی می خواهيد و در يک كلام اگر همه چيز می خواهيد ،
 نماز اول وقت بخوانيد.

 اگر دو نفر مدتى با هم نشستند و باهم مأنوس بودند، لهجه و نشست و برخاست آنها در همديگر تأثير مى ‏كند. نفس انسان خيلى زود خو مى ‏پذيرد و با هر كس همنشين شده به خوى وى در مى‏ آيد. چند صباحى همنشين آن سو شويم مراقبت كنيم و مواظب باشيم، كشيك نفس بكشيم و حرم دل را بپاييم آن گاه اگر نورانى و روحانى بوديم نورانى ‏تر و روحانى ‏تر مى ‏شويم.
چون اويس از خويش فانى گشته بودآن زمينى آسمانى گشته بود.

علامه حسن زاده آملی-شرح فارسی اسفار صفحه 667

 رسول اکرم (صلی الله علیه و آله و سلم) در یکی از سفرهایش به زنی که در حال پختن نان بود و کودکی را با خود حمل می کرد برخورد نمود.
آن زن نزد پیامبر آمد و گفت: ای رسول خدا! به من خبر رسیده که شما فرموده اید: خداوند نسبت به بنده اش از مادر نسبت به فرزندش مهربان تر است.

حضرت فرمود: آری چنین است که می گویی.
زن گفت: مادر هرگز حاضر نمی شود فرزندش را در این تنور بیندازد!

رسول خدا (صلی الله علیه و آله و سلم) گریست و فرمود: خداوند به آتش عذاب نمی کند؛ مگر کسی را که توحید را نپذیرد.

 داستان‌های کشف الاسرار، ص302

خداوند ارواح را به هنگام مرگ قبض می کند، و ارواحی را که نمرده اند نیز به هنگام خواب می گیرد،

 سپس ارواح کسانی را که مرگ آنها را صادر کرده نگه می دارد، و ارواح دیگرانی را( که باید زنده بمانند)باز می گرداند تا زمان معین.

بعضی آیات قرآنی صراحتا بیانگر آن است که مرگ و خواب، از یک جنس هستند،

شخصی از امام جواد (علیه السلام) پرسید: مرگ چیست؟
آن حضرت در پاسخ فرمود:
مرگ همین خوابی است که هر شب به سراغ شما می آید،بااین تفاوت که مدت مرگ طولانی است و انسان در این خواب بیدار نمی شود، مگر در روز قیامت.

افرادی که در عالم خواب، خواب می بینند،در آن حال با انواع شادیها، و یا دشواریها رو به رو می شوند، عالم مرگ و حوادث تلخ و شیرینی که برای انسان رخ می دهد،نیز مثل همین مرگ است … خود را برای آن آماده کنید…

پیوست:
البته ناگفته نماند، عالم برزخ از یک نظر در مقایسه با آخرت و قیامت، یک نوع خواب است،ولی نسبت به زندگی دنیا، یک زندگی بسیار وسیعتر از زندگی دنیا است از این رو در روایات آمده:
مردم در خوابند،وقتی که مردند بیدار می شوند…

اقتباس از معانی الاخبار، انتشارات اسلامی، ص 289.
عالم برزخ در چند قدمی ما،نوشته محمد محمدی اشتهاردی

يكى از ياران امام صادق عليه السلام به حرفه بنّايى اشتغال داشت و بنا به شغلى كه داشت، ساختمان‏ هاى گوناگونى مى‏ ساخت، از جمله كاخ‏ هاى باشكوه، خانه‏ هاى مجلل و مسجد، كه البته كاخ‏ ها را به دستور و براى حاكمان عباسى بنا مى‏ كرد.

روزى به حضور امام صادق عليه السلام رسيد و به حضرتش عرض كرد:
اى فرزند رسول خدا، از اين پس از ساختن كاخ و بناهاى باشكوه و سلطنتى براى عباسيان خوددارى خواهم كرد و فقط براى آنان مسجد مى‏ سازم.
امام صادق عليه السلام به او فرمودند:
«لا تعنهم على بناء مسجدٍ.
ستمگران را در ساختن مسجد نيز يارى مكن».
‏

 تهذيب الاحكام، جلد 6، صفحه 338.

گویندروزی حاکم شهر بغداد از بهلول پرسید: آیا دوست داری که همیشه سلامت و تن درست باشی؟

بهلول گفت : خیر زیرا اگر همیشه در آسایش به سر برم ، آرزو و خواهش های نفسانی در من قوت می گیرد و در نتیجه ، از یاد خدا غافل می مانم.

خیر من در این است که در همین حال باشم و از پروردگار می خواهم تا گناهانم را بیامرزد و لطف و مرحتمش را از من دریغ نکند و آنچه را به آن سزاوارم به من عطا کند.»

جاثلیق می گفت :عیسی خداست. و بر عقیده اش پافشاری میکرد.

امام رضا(علیه السلام)فرمود:ما به عیسی ایمان داریم،او فقط یک عیب داشت!کاهل نماز و کم روزه بود!

جاثلیق برآشفت:چه میگویی؟! او حتی یک روز افطار نکرد وشبها تا صبح در نماز بود!!

امام با آرامش فرمود :عیسی برای چه کسی نماز می خواند و روزه می گرفت؟! مگر او خدا نبود؟

جاثلیق که جا خورده بود سرش را انداخت پایین.
گنگ شده بود انگار…

برگرفته ازمجموعه کتب ۱۴ خورشیدو یک آفتاب

آیت الله جوادی آملی :

وجود مبارک سیدالشهداء(ع) فرمودند: «أنا قتیل العبرة» یعنی من که به هدف اِحیای حق و اِمحای باطل کشته شدم، باید عَبَرات داشته باشم؛ به طوری که چشمان علاقه‌‌مندان به سالار شهیدان پر از اشک شود و آن اشک، فراوان از شبکه چشم خارج گردد و به صورت انسان عبور کند تا عَبَرات بشود.

این سنّت حسنه، آثار فراوانی دارد، از جمله این که محبت اهل بیت(ع) در قلب شیعیان حضور پیدا می ‌کند؛ آنگاه دوست امامان معصوم(ع) هرگز فکر و راه و روش آنان را رها نمی ‌کند؛ زیرا رهبری جوارح (اعضاء) به دست دل است و زمامداری قلب را محبت به عهده می‌‌گیرد و دلِ دوستان حسین بن‌ علی (ع) جوارح را به صَوْب صراط مستقیم رهنمود می‌شود.

آیت الله حاج میرزا احمد سیبویه، ساکن تهران از آقا شیخ حسین سامرایی که از اتقیای اهل منبر در عراق بودند، نقل می‌کرد:
در ایامی که در سامرا مشرف بودم، روز جمعه ای طرف عصر به سرداب مقدس رفتم، دیدم غیر از من کسی نیست .
حالی پیدا کرده و متوجه مقام صاحب الامر عجل الله تعالی فرجه الشریف شدم.
در آن حال صدایی از پشت سرم شنیدم که به فارسی می‌گفت: به شیعیان و دوستان بگویید: خدا را به حق عمه ام زینب سلام الله علیها قسم دهند که فرج مرا نزدیگ گرداند.

 برگرفته از شیفتگان حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف ج1 ص251

مرحوم شهید دستغیب (ره) در کتاب “داستانهای شگفت” حکایتی درباره اهمیت زیارت عاشورا آورده اند که خلاصه آن چنین است:

یکی از علمای نجف حدود یکصد سال پیش، در خواب حضرت عزراییل را می بیند. پس از سلام می پرسد: از کجا می آیی؟ ملک الموت می فرماید: از شیراز! روح مرحوم میرزا ابراهیم محلاتی را قبض کردم.

 شیخ می پرسد: روح او در چه حالی است؟ عرزاییل می فرماید: در بهترین حالات و بهترین باغهای عالم برزخ. خداوند هزار ملک را برای انجام دستورات شیخ قرار داده است.

آن عالم پرسید: آیا برای مقام علمی و تدریس و تربیت شاگرد به چنین مقامی دست یافته است؟

فرمود: نه! گفتم: آیا برای نماز جماعت و بیان احکام! فرمود: نه! گفتم پس برای چه؟ فرمود: برای خواندن زیارت عاشورا.

نقل است که مرحوم میرزا، سی سال آخر عمرش زیارت عاشورا را ترک نکرد و هر روز که به سبب بیماری یا امر دیگری نمی توانست بخواند، نایب می گرفت.

“داستان های شگفت،  حکایت ۱۱۰

آن‎هایی که عاقل‎اند هم لذت‎ جسمانی می‎برند و هم لذت روحانی.
اگر کسی عاقل باشد هر دو لذت را از فصل بهار می‎برد اما اگر کسی غافل باشد فقط لذت ظاهری می‎برد.

جوانی که از همه‎جا غافل است و فقط به این فکر است که نوروز را خوش باشد، یک لذت گیاهی دارد یعنی خوب غذا می‎خورد، خوب می‎گوید، خوب می‎خندد، خوب جامه در بر می‎کند، می‎خرامد و دیگر هیچ. این بهره غافلان است اما اهل‎بیت (ع) ما را به حقیقت عالم آگاهی می‎دهند.

در روایات آمده: «إذا رأیتم الربیع فاذکروا النشور»
وقتی بهار آمد، به یاد معاد باشید.
شما عاقلانه زندگی کنید نه غافلانه. از هوای لطیف لذت ببرید، از سبزی و از آب و از هوا و محیط سالم لذت ببرید اما از این رسیدن بهار به یاد معاد نیز باشید.

با دیدن بهار و زنده‌ شدن گیاهان درمی‌یابیم که مرگ پوسیدن نیست، بلکه زنده شدنی دیگر است، اگر کسی مرگ را پوسیدن بداند، تمام حیات را تا گور خلاصه می‎بیند، بنابراین می‎گوید هر اندازه ممکن است در این‎جا بهره ببریم.

اما مرگ پوسیدن نیست، بلکه از پوست به در آمدن است؛ مرگ نابودی نیست، هجرت است؛
در روایات نورانی اهل‎بیت (ع) آمده است:

«إنما تنتقلون من دار الی دار» بدرستیکه با مرگ از خانه‌ای به خانه‌ای دیگر منتقل می‌شوید.
اگر برای ما روشن شد که مرگ از پوست به در آمدن است نه پوسیدن، خواهیم دانست که باید چیزی را تهیه کنیم که آن‎جا کارایی داشته باشد.

تلخیص بیانات حضرت آیت الله جوادی آملی

در روز قیامت دنیا را به شکل پیرزنی کبودروی، ارزق چشم، گراز دندان، کریه منظر و قبیح رخسار برای مردم مجسم می‌کنند و از اهل محشر می‌پرسند:

آیا این پیرزن را می‌شناسید؟
می‌گویند: نعوذباالله که ما او را بشناسیم!

خطاب می‌رسد: این همان دنیایی است که به آن تفاخر می‌کردید، به واسطه آن با یکدیگر حسادت می‌ورزیدید، دشمنی می‌کردید، قطع صله‌رحم می‌کردید و بسیاری از گناهان دیگر را مرتکب می‌شدید.
پس دنیا را به جهنم می‌افکنند در حالی که فریاد می‌زند:
خداوندا! پس کجایند پیروان و دوستان من؟

خداوند بلندمرتبه می‌فرمایند: دوستان او را هم به خودش ملحق سازید.

معراج‌السعادة، ص ۳۳۹ / محجة‌البیضاء، ج ۶، ص ۱۰

امام صادق علیه‌السلام  فرمود: شیعه جعفری کسی است که:

1. حلال خور

2. پاکدامن 

3. جهادگر باشد

4. برای رضای خدای خود کار کند

5. به پاداش الهی امیدوار 

6. از مجازات او بترسد

این چنین افرادی شیعیان جعفری هستند.

 خصال شیخ صدوق، ج۱، ص۲۹۶

امام صادق (ع) فرمودند:

حضرت جبرئيل‌ نزد رسول‌ خدا (ص)‌ آمد و دست‌ او را گرفت‌ و به‌ بقيع‌ آورد؛ تا اينكه‌ كنار قبری رسيدند;
جبرئيل‌ صاحب‌ قبر را صدا زد و گفت‌: به‌ اذن‌ خدا برخيز!

 ناگهان مردی كه‌ موهای سر و محاسنش‌ سفيد بود از ميان‌ قبر برخاست‌، خاك‌ را از صورت خود پاك‌ كرد و گفت‌:
الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ اللَهُ أَكْبَرُ.

جبرائيل‌ به‌ او گفت‌: به‌ اذن‌ خدا دو مرتبه‌ به قبر باز گرد!

سپس‌ به‌ كنار قبری ديگر آمدند و جبرائيل‌ صاحبش‌ را صدا زد: به‌ اذن‌ خدا برخيز!

ناگاه از ميان‌ قبر مردی با چهره‌ سياه‌ برخاست‌ و فرياد زد: يَا حَسْرَتَاهُ! يَا ثُبُورَاهُ!

سپس‌ جبرائيل‌ به‌ او گفت‌: به اذن خدا به مكانی كه‌ بودی بازگرد.

و پس‌ از آن‌ گفت‌: اي محمّد! در روز قيامت‌ مردم اينگونه محشور ميشوند،

 مؤمنان‌ ميگويند: الْحَمْدُ لِلَّهِ وَ اللَهُ أَكْبَرُ و گنهكارانی كه بخشيده نشدند فرياد ميزنند: يَا حَسْرَتَاهُ، يَا ثُبُورَاهُ

تفسير قمي چاپ سنگي ص 457

«عَنِ الْمُفَضَّلِ بْنِ عُمَر وَ عَنْ أَبِيهِ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ أَحْمَدَ عَنْ هَارُونَ بْنِ مُسْلِمٍ عَنِ اللَّيْثِيِّ عَنْ جَعْفَرِ بْنِ مُحَمَّدٍ علیهما السلام قَالَ: امْتَحِنُوا شِيعَتَنَا عِنْدَ ثَلَاثٍ عِنْدَ مَوَاقِيتِ الصَّلَاةِ كَيْفَ مُحَافَظَتُهُمْ عَلَيْهَا وَ عِنْدَ أَسْرَارِهِمْ كَيْفَ حِفْظُهُمْ لَهَا عِنْدَ عَدُوِّنَا وَ إِلَى أَمْوَالِهِمْ كَيْفَ مُوَاسَاتُهُمْ لِإِخْوَانِهِمْ فِيهَا.»

امام صادق {علیه‌السلام} فرمودند:

شيعيان ما را در سه مورد آزمايش نمائيد:

1. در اوقات نمازها، که چگونه آنها را رعايت و مواظبت می‌نمايند؛
2. نسبت به اسرار دینی‌شان، که چگونه آنها را نزد دشمنان ما فاش و يا نگهداری می‌كنند؛
3. نسبت به اموال و ثروتشان، که چگونه با آن به برادران دینی خود رسيدگی و کمک می‌نمایند.»

 وسائل الشيعه؛جلد4،صفحه112

آیت الله ضیاءآبادی(ره):
همیشه دعا کنید، نگویید خدا قضا و قدرش را مشخص کرده است اگر بخواهد می دهد و نخواهد نمیدهد!

نه اینجور نیست گاهی خدا مقدر داشته،اما گفته اگر دعا کردی اگر خواستی من هم می دهم اما اگر لب بستی نمی دهم!

خدا را بخوان نگو کار گذشته است،اینجور نیست!

خدا درجاتی برای اشخاص مقدر کرده است و آن هم به شرط خواستن است،اگر میخواهی می دهم و نمی خواهی نمی دهم پس باید دعا کرد.

بنده ای که دهان خود را بسته و گدایی نمیکند خدا به او چیزی نمی دهد.

باید خدا خدا کنید،خدا را صدا کنید.
خدا هم دوست دارد بنده اش بگوید یا الله…
مسلما هیچ یا الله ای بی جواب نمی ماند.

 پس دعا کنید و خدا هم اجابت می کند. گدایی خدا عزت است اصلا این گدایی فن خاصی دارد یک آدابی دارد دل سوخته چشم گریان و مضطر میخواهد و این ها شرط دارد.

 باید غذایت و کارت پاک باشد تا دعایت استجاب شود بعدش هم باید امر به معروف و نهی از منکر نمود باید این دو رکن اساسی نیز در زندگیتان باشد تا دعاهایتان به اجابت برسد.

وقتی مردم گناه میکنند موسیقی حرام گوش میدهند، ربا خواری حرام میکنند به آنها بگویید تذکر دهید!

 اگر امر به معروف و نهی از منکر نکنید مطمئن باشید کفار و اشرار بر شما مسلط می شوند و هرچه هم خوبان دعا کنند،دعای خوبان هم اجابت نمیشود…