در محضر آیت الله مجتهدی رحمة‌الله‌علیه:

دیده اید بچه ها با گریه کردن کار خود را پیش می برند.
تا گریه میکنند، پدرشان راضی میشود. با گریه کردن از بابا پول میگیرند.

در خانه خدا هم باید گریه کنید. تا گریه نکنید، کار پیش نمی رود. همین که میل پیدا کردی که گریه کنی و اشکی بریزی، معلوم می شود که خدا میخواهد تو را بیامرزد.

یکی از کارهای ما باید گریه باشد. شب ها طولانی است. از رختخوابتان بلند شوید. در گوشه اتاق بنشینید. کمی به حال خودتان گریه کنید.

شب ها به این فکر کنید که اگر در این حال بمیرم، دست خالی، چه خاکی بر سرمان بریزیم.

اگر وارد محشر شویم و به ما بگویند: هیچ عمل خوبی نداری، چه کنیم.

در روایت آمده است که عده ای در روز قیامت در صحرای محشر پانصد سال گریه می کنند…
هق و هق می گریند که چرا پرونده شان درست نیست و اعمالشان خوب نمی باشد.

در این حال ملکی نزد آنها می آید و میگوید:
اگر یک ساعت در دنیا اینگونه گریه کرده بودی، گرفتار این پانصد سال گریه نمی گشتی! می خواستی در دنیا این گریه ها را بکنی.

خدایا، ما را گرفتار آن گریه ها نکن…

سالک بایستی در انجام تمامی خیرات ، جدّی و کوشا باشد و به خصوص ، اهتمامی در ادب کردن و حفظ حدود زبان مبارکش داشته باشد که معالجه و ادب کردن هیچ عضوی از اعضایش ، همانند زبان ؛ دشوار نیست و محتاج به مراعات و اهتمام می باشد .

به طور کلّی می توان گفت که : معالجه زبان ، خیلی مشکل است و مراعات کردنش ، امر مهمّی است و آفاتش بزرگ و با اهمّیّت است و به همین خاطر ، با این که گفتار از حیث شرافت ، مقدّم بر سکوت است و این امری مسلّم و قطعی است ولیکن طبیبان روحانی ، یعنی انبیاء و اولیاء و حکیمان (علیهم السلام) سکوت را مطلقا بر گفتار ترجیح داده اند و گفته اند ؛

«إن کانَ کَلامُکَ من فِضَّةٍ فَسکوتُک من ذَهَب» یعنی : اگر گفتار تو ، ارزش نقره داشته باشد پس سکوتت ارزش طلا را دارد . و کفایت می کند برای تو در اینکه اهتمام به سکوت داشته باشی .

   رساله ے لقاء الله ، ص ۱۳۰

در محضر آیت الله مجتهدی (ره):

دیده اید بچه ها با گریه کردن کار خود را پیش می برند.
تا گریه می کنند، پدرشان راضی می شود. با گریه کردن از بابا پول می گیرند.

در خانه خدا هم باید گریه کنید. تا گریه نکنید، کار پیش نمی رود. همین که میل پیدا کردی که گریه کنی و اشکی بریزی، معلوم می شود که خدا میخواهد تو را بیامرزد.

یکی از کارهای ما باید گریه باشد. شب ها طولانی است. از رختخوابتان بلند شوید. در گوشه اتاق بنشینید. کمی به حال خودتان گریه کنید.

شب ها به این فکر کنید که اگر در این حال بمیرم، دست خالی، چه خاکی بر سرمان بریزیم.

اگر وارد محشر شویم و به ما بگویند: هیچ عمل خوبی نداری، چه کنیم.

در روایت آمده است که عده ای در روز قیامت در صحرای محشر پانصد سال گریه می کنند…
هق و هق می گریند که چرا پرونده شان درست نیست و اعمالشان خوب نمی باشد.

در این حال ملکی نزد آنها می آید و می گوید: «اگر یک ساعت در دنیا اینگونه گریه کرده بودی، گرفتار این پانصد سال گریه نمی گشتی! می خواستی در دنیا این گریه ها را بکنی.»

خدایا، ما را گرفتار آن گریه ها نکن…

 از فرمایشات مرحوم آیت الله مجتهدی

راننده زمانى در جاده مى ترسد که

یا بنزین نداردیا قاچاق حمل کرده

یا اضافه سوار کرده
یا با سرعت غیر مجاز رفته
یا جاده را گم کرده
یا در مقصد جایى را آماده نکرده
و یا همراهانش نا اهل باشند

اگر انسان براى بعد از مرگ خود
زاد و توشه لازم را برداشته باشد
کار خلاف نکرده باشد
راه را بداند
در مقصد جایى را در نظر گرفته باشد
و دوستانش افراد صالح باشند
و حرکتش طبق مقررات و مجاز باشد

نگرانى نخواهد داشت!

حجت الاسلام والمسلمین قرائتی

استاد ما مرحوم آقای برهان می فرمود: اینکه می گویند:«آتش که بیاید ترو خشک با هم می سوزد» درست نیست.

 چرا که چوب تر اول مدتی کنار چوب خشک می ماند و خشک می شود و بعد می سوزد.
در یک شهری که عده ای به گناه مشغول هستند اگر خوبان نهی از منکر نکنند مومنین هم مثل فاسقین می شوند و عذاب که بیاید هر دو را می گیرد.

چنانکه پیامبر(صل الله علیه و آله و سلم) فرمود:
خداوند همه مردم را بخاطر عمل عده ای خاص (کم) عذاب نمی کند.

 مگر اینکه گناه را پشت (گوششان) بیاندازند و بتوانند نهی از منکر کنند و نکنند پس وقتی اینگونه شد خدا همه را عذاب می کند…

آیت الله مجتهدی تهرانی ره

آیت الله مشکینی (ره):

ﺍﺛﺮ ﮔﻨﺎﻩ ﻓﻘﻂ ﺩﺭ ﺧﻮﺩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻇﺎﻫﺮ ﻧﻤﯽ ﺷﻮﺩ، ﮔﻨﺎﻩ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﻣﺤﯿﻄﺶ ﻫﻢ ﺍﺛﺮ ﺩﺍﺭﺩ،

ﮔﻨﺎﻩ ﺍﻧﺴﺎﻥ ﺩﺭ ﻓﺮﺯﻧﺪﺍﻧﺶ ﺍﺛﺮ ﺩﺍﺭﺩ، ﮔﻨﺎﻩ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﻓﺮﺷﺘﻪ ﻫﺎ ﺍﺛﺮ ﺩﺍﺭﺩ،

ﮔﻨﺎﻩ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺯﺭﺍﻋﺖ ﺍﺛﺮ ﺩﺍﺭﺩ، ﮔﻨﺎﻩ ﺍﻧﺴﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺟﻮّ ﺍﺛﺮ ﺩﺍﺭﺩ .

ﺍﻧﺴاﻥ ﮔﻨﺎﻩ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﻭ ﺧﯿﺎﻝ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ ﺩﺭ ﺟﺎﯼ ﺧﻠﻮﺗﯽ ﮔﻨﺎﻩ ﮐﺮﺩ ﻭ ﺗﻤﺎﻡ ﺷﺪ ﻭ ﺭﻓﺖ!

ﮔﻨﺎﻩ ﺷﻤﺎ ﺩﺭ ﻫﻤﻪ ﭼﯿﺰ ﺍﺛﺮ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ، ﺩﺭ ﻧﺴﻠﺘﺎﻥ ﺍﺛﺮ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ، ﺩﺭ ﻣﺤﯿﻄﺘﺎﻥ ﺍﺛﺮ ﻣﯽ ﮔﺬﺍﺭﺩ.

ﺁﯾﻪ ﺷﺮﯾﻔﻪ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﺪ : ‏« ﻇَﻬَﺮَ ﺍﻟْﻔَﺴﺎﺩُ ﻓِﻲ ﺍﻟْﺒَﺮِّ ﻭَ ﺍﻟْﺒَﺤْﺮِ ﺑِﻤﺎ ﻛَﺴَﺒَﺖْ ﺍَﻳْﺪِﻱ ﺍﻟﻨّﺎﺱ ‏« ﺭﻭﻡ، 41 »

‏(ﻓﺴﺎﺩ ﮔﻨﺎﻫﺎﻥ ﻣﺮﺩﻡ ﺩﺭ ﺻﺤﺮﺍﻫﺎ ﻭ ﺩﺭﯾﺎﻫﺎ ﻇﻬﻮﺭ ﭘﯿﺪﺍ ﻣﯽ ﮐﻨﺪ. )

نرم افزار استاد خوبان

گاهی اوقات دیده می شود وقتی پرده ای را با چسب به دیوار می چسبانیم ، بعد از گرم شدن هوا چسب ها شل می شود و پایین می افتد .

ایمان نیز به همین شکل است ،اگر ایمان سست وبرپای لغزنده ای بر پا شده باشد ، باعث می شود انسانی هم نماز بخواند و هم حسین (ع) را بکشد .

ایمان بر اساس تفکر و تعقلبعضی از ایمان‌ها مثبت و بعضی منفی است ،ایمان مثبت ایمانی است که بر اساس فکرو تعقّل بر پا شده باشد .

قرآن می فرماید: « یَتَفَكَّرُونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ رَبَّنَا مَا خَلَقْتَ هَذَا بَاطِلًا ؛ فکر می ‌کنند در آفرینش آسمانها و زمین، بعد از فکر می ‌گویند: خدایا اینها را باطل نیافریدی ، هدف داشته ای . »(1)

اما ایمان منفی و آبکی ، ایمانی است که با یک چلو کباب ، با یک هدیه ، با یک سوت ، با یک کف این طرف و آن طرف می رود .

کسانی که درکربلا جمع شدند و امام حسین را کشتند ، ایمانشان ایمانِ سستی بود، وگرنه کسی بخاطر اینکه فرماندار شهر رِی شود ،کشتن سرور عالم را قبول نخواهد کرد .

اگر کسی ایمان و دین حقیقی داشته باشد، با یک متلک حجابش را برنمی دارد؟

ادامه »

امام هادی علیه السلام فرمودند:

از نمونه های غرور نسبت به خدا آن است که «بنده»، بر گناه اصرار و پافشاری کند و از «خدا» امید آمرزش داشته باشد.(1)

میان معصیت و مغفرت، ‌پلی وجود دارد، به نام «توبه»

توبه، هم درکِ زشتی و بدی گناه است، هم پشیمانی و ندامت از نافرمانی، هم تصمیم جدّی بر ترک گناه و تکرار نشدن اشتباه و خطا، هم جبران قصورها و خلافهای پیشین و ادای حق مردم در صورتی که گناه مربوط به «حقّ الناس» باشد.

با این حال، کسی که همچنان گناه می کند و بر تکرار معصیت و استمرار آن اصرار می ورزد، از آن طرف هم امید و آرزوی آمرزش الهی دارد، مغرور و خودباخته و خود فریفته نیست؟

خداوند، آمرزنده و غفّار است، ولی نسبت به کسی که از گناه برگردد و توبه کند.
مغفرت الهی محدود است و حدّ آن«توبه»است.

ادامه »

 چه کنیم تا روح ما بزرگ و ظرفیت ما زیاد شود؟

پاسخ : حضرت علی (علیه السلام) به همام می‏فرماید:

عظم الخالق فی انفسهم و صغر ما دون ذلک ( نهج البلاغه،خطبه 193.)

یعنی چون خداوند در روح آنها عظمت دارد، غیر خدا هرچه باشد کوچک جلوه می‏کند. تا وقتی روی زمین هستیم، یک هکتار زمین برای ما بزرگ است، اما اگر سوار هواپیما شدیم هرچه هواپیما بالاتر برود، این قطعه زمین برای ما کوچک‏تر می‏شود.

اگر توجهی به پولهای موجود در بانک بکنیم، سرمایه خود را ناچیز خواهیم دید. اگر به تسبیح گفتن همه موجودات توجه داشته باشیم، گفتن چند سبحان الله را چیزی نمی‏دانیم.

 اگر به کتابخانه‏های بزرگ و مهم دنیا نگاه کنیم، مطالعه چند کتاب ما را مغرور نخواهد کرد.

وقتی به امام سجاد (علیه السلام) گفتند: چرا اینقدر عبادت می‏کنی؟
فرمود: عبادت من کجا و عبادت علی بن ابیطالب کجا!

خداوند در قرآن به پیامبرش می‏گوید: یادی از سختی‏های انبیای گذشته کن تا سختی‏ها برای تو آسان و سبک شود.

آری، اگر به پشت سر نگاه کنیم و راه رفته را ببینیم مغرور می‏شویم، باید به راه نرفته نظر دوخت تا به فکر رفتن بیفتیم.

 حجت الاسلام قرائتی

   
روزی سقراط حکیم مردی را دید که خیلی ناراحت و متاثر بود.
علت ناراحتی اش را پرسید. شخص پاسخ داد :
در راه که می آمدم یکی از آشنایان را دیدم. سلام کردم.
جواب نداد و با بی اعتنایی و خودخواهی گذشت و رفت و من از این طرز رفتار او خیلی رنجیدم.
سقراط گفت : چرا رنجیدی ؟
مرد با تعجب گفت: خوب معلوم است که چنین رفتاری ناراحت کننده است.
سقراط پرسید : اگر در راه کسی را می دیدی که به زمین افتاده و از درد به خود می پیچد.
آیا از دست او دلخور و رنجیده می شدی ؟
مرد گفت : مسلم است که هرگز دلخور نمی شدم. آدم از بیمار بودن کسی دلخور نمی شود.
سقراط پرسید: به جای دلخوری چه احساسی می یافتی و چه می کردی؟
مرد جواب داد : احساس دلسوزی و شفقت و سعی می کردم طبیب یا دارویی به او برسانم.
سقراط گفت : همه این کارها را به خاطر آن می کردی که او را بیمار می دانستی.

ادامه »

حقیقت بدبختی این است که آخرین عمل انسان گناه باشدوحقیقت سعادت این است که انسان در حال عبادت بمیرد.
در حال خواندن نماز شب سکته کند ، در راه مشهد و کربلا بمیرد .

“حاج جواد اطمینان ” به در خانه کسی رفت تا قباله بگیرد تا برای جهاز دختر آن خانواده قالی و یخچال تهیه کند، در همانجا سکته کرد ومرد.

عمل آخری او کمک به بندگان خدا بود . این را در نامه عمل اومی نویسند.

ادامه »

آیت الله قرهی (حفظه الله)

که انسان استمــــرار بر گناه و اصـــرار بر گناه داشته باشد و در همان حال هم آرزوی مغفرت و رحمت و ورود به فضائل را داشته باشد.

در حالی که این، محال است و شیطان دارد این‌چنین او را فریب می­دهد و مغرر می­کند. شیطان می‌گوید.

شیطان تلقین میکند : رذائل هم بود عیبی ندارد، همین که تو می‌توانی بالاخره با اشک برای ابی ­عبدالله(ع)، با یک دعای کمیل، با یک مناجات و …، حال خودت را تغییر بدهی؛ خوب است،

پس تو بدان که انسان خوبی هستی و لذا این‌چنین انسان را مبتلای به گناه می­کند، طوری که حتــــّی انسان اصــــرار بر گنـاه هم دارد.

حاج اسماعیل دولابی:

در حج کسی را دیدم گفت التماس دعا دارم. گفتم التماس دعا یعنی چه؟ گفت یعنی حجی که آمده ام قبول کند. گفتم خودت آن را قبول داری؟ گفت نه.
گفتم: «اگر من بگویم قبول کند مرا هم می گیرند. می گویند صاحبش آن را قبول ندارد، آیا تو بیشتر از صاحبش دلت می سوزد. اقلا خودت اول بپذیر که خدا به تو توفیق داده است و تو را به سرزمین مکه آورده است.»
نماز می خوانی و عبادت می کنی و خدا را می خوانی بگو الهی شکر. چهار پنج بار الهی شکر بگو تا لااقل شیرینی شکر به لبت برسد. کم کم از خدا ممنون می شوی.دستگاه قلب و جان چنین است. از خدای خود که راضی شدید خدا هم از شما راضی می شود. می شوید راضیه مرضیه. شاکر و مشکور.

طوبای محبت جلد سه، صفحه 145. 146

شخصی در تاریکی شب، در حال دعا با سوز و گداز الله الله می گفتشیطان نزد آن دعا کننده آمد و گفت:
آن قدر الله الله می گویی و جواب نمی شنوی. چرا اصرار می کنی؟
این همه سوز و دعای بی اثر بس است.
آن شخص ناامید و افسرده شد و دلش شکست.
در عالم خواب حضرت خضر را دید که به او فرمود:
چه شده الله الله نمی گویی مگر از راز و نیاز پشیمان شده ای؟

آن شخص گفت: آخر هر چه می گویم، جواب نمی شنوم، بنابراین ناامید شده ام.
حضرت خضر فرمود: مگر باید جواب خدا را از در و دیوار بشنوی؟
همین که الله الله می گویی معنایش این است که
جذبه ای خدایی تو را خوانده و از جانب معشوق تو را به خود کشانده است.

نی، که آن الله تو، لبیک ماست
آن نیاز و سوز و دردت، پیک ماست.
ترس و عشق تو کمند لطف ماست
زیر هر یا رب تو لبیکهاست.

پس از این معانی و هشدار، فهمید آن ندا از شیطان است و نباید ناامید از حق شدکه این الله الله دلیل راه یابی و پذیرش به آن درگاه است.

امام صادق (عليه ‌السلام) فرمود: همان ‏طور كه ابر، قرارگاه باران است، دعا نيز قرارگاه اجابت است.
یعنی اجابت در درون دعاست، همان ‏طور كه باران در نهاد ابر تعبيه شده است.

وقتي انسان دست به دعا برداشت، طبق روايات و سنت معصومين (عليهم ‏السلام) مستحب است آن را بر سر و صورت خود بكشد؛ براي اينكه لطف خدا به اين دست پاسخ داده است.

ادامه »

حضرت آیت الله بهجت رحمه الله علیه می‌فرمایند: “خدا نکند انسان معصیت کند و اگر کرد، خدا نکند معصیت اجتماعی بکند و اگر کرد خدا رحم بکند که اضلال مردم در آن باشد.” .

و نیز فرمودند:
در قیامت که نامه عمل را به دست انسان می‌دهند، در نامه بعضی‌ها نوشته شده که فلان فرد را تو کشته‌ای.
می‌گوید: خدایا، من کی او را کشتم؟ من کجا قاتل بودم؟ من اصلا خبر ندارم که قاتلش چه کسی است.

ادامه »

به بهلول گفتن:

ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﺁﻣﺪﺕ ﺯﻧﺪﮔﯿﺖ ﻣﯿﭽﺮﺧﻪ؟
ﮔﻔﺖ: ﺧﺪﺍ ﺭﻭ ﺷﮑﺮ، ﮐﻢ ﻭ ﺑﯿﺶ ﻣﯿﺴﺎﺯﯾﻢ.
ﺧﺪﺍ ﺧﻮﺩﺵ میرﺳﻮﻧﻪ.
ﮔﻔﺘند : ﺣﺎﻻ ﻣﺎ ﺩﯾﮕﻪ ﻏﺮﯾﺒﻪ ﺷﺪﯾﻢ ﻟﻮ ﻧﻤﯿﺪی.
ﮔﻔﺖ: ﻧﻪ ﯾﻪ ﺧﻮﺭﺩﻩ ﻗﻨﺎﻋﺖ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﮔﺎﻫﯽ ﺍﻭﻗﺎﺕ ﻫﻢ کاﺭ ﺩﯾﮕﻪ ﺍﯼ ﺟﻮﺭ ﺑﺸﻪ ﺍﻧﺠﺎﻡ ﻣﯿﺪﻡ، ﺧﺪﺍ ﺑﺰﺭﮔﻪ ﻧﻤﯿﺬﺍﺭﻩ ﺩﺳﺖ ﺧﺎﻟﯽ ﺑﻤﻮﻧﻢ.
ﮔﻔﺘند : ﻧﻪ ﺭﺍﺳﺘﺸﻮ ﺑﮕﻮ.

ﮔﻔﺖ: ﻫﺮ ﻭﻗﺖ ﮐﻢ ﺁﻭﺭﺩﻡ ﯾﻪ ﺟﻮﺭﯼ ﺣﻞ ﺷﺪﻩ، ﺧﺪﺍ ﺭﺯّﺍﻗﻪ، ﻣﯿﺮﺳﻮﻧﻪ.

ﮔﻔﺘند : ﻣﺎ ﻧﺎﻣﺤﺮﻡ ﻧﯿﺴﺘﯿﻢ. ﺭﺍﺳﺘﺸﻮ ﺑﮕﻮ دﯾﮕﻪ.

ﮔﻔﺖ: ﺗﻮ ﻓﮑﺮ ﮐﻦ ﯾﻪ ﺗﺎﺟﺮ یهودی ﺗﻮﯼ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﻫﺴﺖ ﻫﺮ ﻣﺎﻩ ﯾﻪ ﻣﻘﺪﺍﺭ ﭘﻮﻝ ﺑﺮﺍﻡ ﻣﯿﺎﺭﻩ ﮐﻤﮏ ﺧﺮﺟﻢ ﺑﺎﺷﻪ.

ﮔﻔﺘند : ﺁﻫﺎﻥ، ﺩﯾﺪﯼ ﮔﻔﺘﻢ. ﺣﺎﻻ ﺷﺪ ﯾﻪ ﭼﯿﺰﯼ. ﭼﺮﺍ ﺍﺯ ﺍﻭﻝ ﺭﺍﺳﺘﺸﻮ ﻧﻤﯿﮕﯽ؟

ﮔﻔﺖ : ﺑﯽ ﺍﻧﺼﺎﻑ ﺳﻪ ﺑﺎﺭ ﮔﻔﺘﻢ ﺧﺪﺍ ﻣﯿﺮﺳﻮنه ﺑﺎﻭﺭﻧﮑﺮﺩﯼ ﯾﮏ ﺑﺎﺭ ﮔﻔﺘﻢ ﯾﻪ تاجر یهودی ﻣﯿﺮﺳﻮﻧﻪ ﺑﺎﻭﺭﮐﺮﺩﯼ.

ﯾﻌﻨﯽ ﺧﺪﺍ ﺑﻪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﯾﻪ تاجریهودی ﭘﯿﺶ ﺗﻮ ﺍﻋﺘﺒﺎﺭ ﻧﺪﺍﺭه.

مرحوم حضرت آیت ‌اللہ مشڪینی(ره):

دل همانند آئینہ اے است ڪہ باید انوار الهے در او بتابد؛ اگر بتابد و جلا پیدا ڪند ، آن دل، دلے با صفا مے شود؛

امّا گاهے آنقدر تیرہ مے شود ڪہ در روایت آمدہ است:
با ارتكاب هر گناهے توسط انسان، نقطہ سیاہ و تیرہ اے بر روے قلب او قرار مے گيرد؛
تا آنجا ڪہ بر اثر ارتكاب گناهان ديگر، قلب انسان بہ ڪلّے تیرہ مے شود و جلاے خود را از دست مے دهد و ديگر نور الهے درآن منعڪس نمے شود؛

قلبے تيرہ و تار مے شود ڪہ سر تا پا میل بہ هوے و هوس است و دورے از اللہ؛ و این قلب همان قلب ظلمانے است كہ در مقابل دلے است ڪہ در ارتباط با اللہ است.