آیت الله مجتهدی تهرانی :

حدیث دارد: (احی قلبک بالموعظه)قلبت را با موعظه زنده کن.

درروایات است گاهی قلب انسان می میرد ، خدا نکند قلب انسان بمیرد.

گناهان قلب انسان را می میراند. حالا اگر بخواهیم قلب مان زنده شود

چه کنیم؟

موعظه ، اگر کسی ما را موعظه کند ، قلبمان زنده می شود…

روز قیامت نیکےهایمان را به محبوب ترین فرد زندگیمان نخواهیم داد.

اما مجبور مےشویم نیکےهایمان رابه کسی بدهیم که ازاو متنفر بودیم و غیبتش کردیم
گناه مخصوصاً، حقّ الناس اوج حماقت است.

حجت الاسلام عالی:

اولین کاری که برای به دست آوردن عفت و پاکدامنی باید انجام داد این است که چشم را کنترل نموده و به هر صحنه ای نگاه نکرد،زیرا چشم دریچه ی ورود به روح است.

در روایات آمده است که از حضرت یحیی (ع) سؤال نمودند:

 اولین مقدمه ی روابط نامشروع چیست؟
حضرت یحیی (ع) فرمود:

نگاه حرام

گاهی اوقات انسان چشم را کنترل می نماید ولی فکر گناه را مرتکب می شود!

هر چند که فکر و خیال گناه باعث نمی شود که گناه انجام فعل حرام برای انسان نوشته شود، ولی باعث تاریکی دلخواهد شد و دل را برای گناه بیرونی و اصلی آماده می کند.

اگر انسان نفس را به کار نگیرد، نفس است که آدم را به کار می‌گیرد و به هر جا که بخواهد می برد.

پوشش مناسب ؛ هم برای مرد هست و هم زن ولی برای خانم‌ها بیشتر تاکید شده و دارای اهمیت بیشتری است …

خانم‌ها باید زینت های خود را مخفی نمایند تا به عفت و پاکدامنی جامعه کمک نمایند.

عقوبت ترک یاری مظلوم/ عابدی که همچنان به زمین فرو مى‏ رود.

شیخ طوسى از حضرت صادق علیه السّلام روایت مى ‏کند که مردى پیر از عابدهاى بنى اسرائیل مشغول نماز بود که دید دو طفل خروسى را گرفتند و پرش را مى ‏کنند و آن خروس ناله و فریاد مى‏کند. پس آن عابد همان‏طور مشغول نماز بود و آن حیوان را نجات نداد و از بچه‏ ها جلوگیرى نکرد. پس خداوند به زمین وحى فرمود آن عابد را فروبر، و تا آخر دنیا فرومى‏ رود.

گناهان کبیره ؛ ج‏2 ؛ ص70

مرحوم حضرت آیت ‌اللہ مشڪینی(ره):

دل همانند آئینہ اے است ڪہ باید انوار الهے در او بتابد؛ اگر بتابد و جلا پیدا ڪند ، آن دل، دلے با صفا مے شود؛

امّا گاهے آنقدر تیرہ مے شود ڪہ در روایت آمدہ است:
با ارتكاب هر گناهے توسط انسان، نقطہ سیاہ و تیرہ اے بر روے قلب او قرار مے گيرد؛
تا آنجا ڪہ بر اثر ارتكاب گناهان ديگر، قلب انسان بہ ڪلّے تیرہ مے شود و جلاے خود را از دست مے دهد و ديگر نور الهے درآن منعڪس نمے شود؛

قلبے تيرہ و تار مے شود ڪہ سر تا پا میل بہ هوے و هوس است و دورے از اللہ؛ و این قلب همان قلب ظلمانے است كہ در مقابل دلے است ڪہ در ارتباط با اللہ است.

هنگامي كه سلطان ملك ناصر، مصر را تصرف كرد و وارد قصر شد خادمي را به او نشان دادند كه در دولت قبلي صاحب جاه و مقام و كليددار قصر بوده است.

گفتند: اين خادم، گنجينه‌ها و دفينه‌هاي قصر را مي‌شناسد. او را گرفته و از او در مورد گنجهاي قصر پرسيدند. اما او جوابي نمي داد.
پادشاه دستور داد كه با شكنجه از او اقرار بگيرند. او را گرفتند و بر سرش سوسك‌هايي سياهي گذارده و با دستمال قرمزي بستند و اين از شديدترين نوع شكنجه‌ها بود. زيرا پس از ساعتي سر افراد سوراخ مي‌شد و آنها با وضع فجيعي جان مي‌سپردند. اما اين كار در آن خادم هيچ تأثيري نداشت. برعكس مي‌ديدند كه سوسك‌ها مرده اند.
سلطان احضارش كرد و با اصرار دليل آن را پرسيد. خادم پاسخ داد:

ادامه »

آیت الله بهجت (ره) :

به غیر از حافظیّت خدا ، به هیچ چیز نباید اعتماد داشت همه چیز در دست خداست ،
در روایت است که «لا حولَ ولا قوّةَ الّا باللّه» یعنی : هیچ روی گرداندنی از گناهان نیست مگر با حفظ و نگهداری خودِ خدا و هیچ نیرویی بر طاعت و عبادت خدا نداریم مگر به کمک و یاری خداوند .

منبع : نفس مُطمَئنّه ، ص ۲۳

هرگاه یکی از خاطرات و اوهام و خیالات شیطانی به او روی می آورد، سالک راه باید با توجه به یکی ازاسماء الهی آن خاطره را از خود بزداید.

 علامه طباطبایی پس از توضیح روش فوق می فرمایند:

این یکی از اموری که در مسلک عرفانی مرحوم آیت الله قاضی و استادان ایشان بسیار مورد تاکید قرار دارد، مساله ذکر و توجه تام به خداوند تعالی که عنوان راهی برای نفی وسوسه ها و توجهات غیر الهی است،به این معنی که هرگاه یکی از خاطرات و اوهام و خیالات شیطانی به او روی می آورد، سالک راه باید با توجه به یکی از اسماء الهی آن خاطره را از خود بزداید.

ادامه »

بسیار پیش آمده است که ما آدمیان در رهگذر زندگی و در جای و جای و نقطه نقطه آن خطا رفته ایم، به بیراهه کشیده شده ایم، معصیت کرده ایم، و در ادامه آن پشیمانی سراغمان آمده است؛ استغفار کرده ایم.گاه عزممان را جزم کرده ایم که تکرار گناه نداشته باشیم و بارها از خداوند سبحان خواسته ایم که در این مهم یاورمان باشد.

گاه خواسته ایم که توفیق توبه نصیبمان کند و با بار سنگین گناه و معصیت اجل سراغمان نیاید و فرصتمان تمام نشود.

بسیار گفته ایم که: “أُطلبُ العَفوَ، إِذا العَفوُ نَعتٌ لِکَرَمِکَ"[1] که ای باری تعالی، ای بلند مرتبه؛ بخشش نمایش کرم توست و ما هیچ از متاع ناچیر دنیا نمی خواهیم جز غفران و بخشایش تو. که خودت بارها در مصحف شریف گفته ای که: “انَّ اللهَ غفورٌ رحیمٌ، انَّ اللهَ عفوٌ غفورٌ، انَّ اللهَ هو توّابٌ الرحیمٌ و …” و ما بر این باوریم؛ و قطعاً آنجا که جهل سراغمان می آید و عمل قبیحی مرتکب می شویم از سر عداوت و لجاجت با امر تو نیست؛ بلکه ما ضعیفیم.

ادامه »

كفر و فسق سبب سقوط حق خویشاوندى نمى‌شود، بلكه صله رحم در این گونه موارد نیز امرى پسندیده است و چه بسا موجب هدایت و نجات بستگان از گمراهى شود

اسلام تحكیم پیوندهاى خویشاوندى و استحكام روابط خانوادگى را به شدّت مورد تأكید و توجّه قرار داده چنانچه خداى متعال آن را در ردیف پرستش خویش قرار داده، مى‌فرماید: وَاعْبُدُوا اللَّهَ وَ لا تُشْرِكُوا بِهِ شَیْئاً وَ بِالْوالِدَیْنِ إِحْساناً وِ بِذِى الْقُرْبى‌ … «1» و خدا را بپرستید و هیچ چیز راشریك او قرار ندهید و به پدر و مادر و خویشان نیكى كنید. در جاى دیگر مى‌فرماید: وَاتَّقُوا اللَّهَ الَّذى‌ تَسائَلُونَ بِهِ وَ الْأَرْحامَ إِنَّ اللَّهَ كانَ عَلَیْكُمْ رَقیباً «2» بترسید از آن خدایى كه به نام او از یكدیگر درخواست مى‌كنید و درباره ارحام كوتاهى نكنید، همانا خداوند مراقب شماست.

 خویشانت بال و پَرِ تو هستند.
امیر مۆمنان على علیه السلام نیز به فرزندش چنین سفارش مى‌كند: أَكْرِمْعَشیرَتَكَ، فَإِنَّهُمْ جَناحُكَ الَّذى‌ بِهِ تَطیرُ، وَ أَصْلُكَ الَّذى‌ إِلَیْهِ تَصیرُ، وَ یَدُكَ الَّتى‌ بِها تَصُولُ «3» خویشانت را گرامى بدار، زیرا آنان بال و پَرِ تو هستند كه باآنان پرواز مى‌كنى و اصل و ریشه تو مى‌باشند كه به ایشان باز مى‌گردى (از آنان كمك گرفته و به آن‌ها سرفرازى) و دست (یاور) تو هستند كه با آن‌ها (به دشمن) حمله مى‌كنى (و پیروز مى‌شوى).

حتی اگر خویشاوندانت مرتد یا كافر باشند ارتباط خود را با آن ها قطع مکن.

ادامه »

آیت الله حسن زاده آملی :

کسی که شب با خدا خلوتی ندارد و اُنس با او ندارد، این در دوستی اش دروغگوست.

این گناه که نمی گذارد با خدا خلوت کنیم و نماز شب بخوانیم چیست؟ برای بنده و جنابعالی که نباید قمار و دزدی باشد، نیّت خلاف نمی گذارد ما نماز شب بخوانیم،

 و هرکس باید مطابق مقام و موقعیت و تحصیل و غیره ببیند آن چیست که از او توفیق شب زنده داری و نماز شب خواندن را گرفته است؟ خواندن و تلاوت قرآن نیز همین طور است. روزی چقدر تلاوت قرآن داریم؟ اگر این توفیق را نداریم باید علت آن را بدست آوریم.

1.علّامه می فرمود: «درس اخلاق، گفتنی نیست، عمل است.»

2.علامه هر شب جمعه به زیارت اهل قبور می رفت و معتقد بود:
«رفتن به قبرستان در سازندگی انسان مؤثر است.»

3.«گاهی یک عصبانیت، بیست سال انسان را به عقب می اندازد.»

ادامه »

 در حالات مرحوم حاجي سبزواري منقول است که براي عيادت بيماري مي رفت و عده اي هم با او بودند.

 نزديک منزل بيمار که رسيد، برگشت و نرفت.

 اطرافيان پرسيدند:
آقا چرا تا اين جا آمديد و حالا بر مي گرديد؟

 آقا جواب داد:

 خطوري به قلبم کرد که بيمار وقتي مرا ببيند، از من خوشش خواهد آمد و مي گويد که سبزواري ، چه انسان والا و بزرگي است که به عيادت من بيمار آمده است .

 حالا برمي گردم تا هنگامي که اخلاص اوليه را بيابم و تنها براي خدا به عيادت بيمار بيايم.

 داستانهاي حکيمانه - استاد حسن زاده آملي

مقابل غیبت، فضیلت بسیار نورانـــی مدح و ستایش از مومنین می باشد.

به این بیان که انسان زبان خود را به خوبی ها و ملکات خوب نفسانی مومنین باز کند و از گفتن عیب آنها کاملا پرهیز نماید.

صاحب معراج السعادة در این باره می فرماید:

«ضد غیبت مسلمین، مدح و ستایش ایشان است. و آن صفتی است خوب، و عملی است مرغوب. باعث حصول محبت، و موجب دوستی و الفت می گردد، خصوصا هرگاه در غیاب ایشان بوده باشد.

 و موجب ادخال فرح و سرور در دل برادر مومن می شود. و ثواب آن چنان که مذکور شد بسیار است. و احادیث در ثواب خصوص مدح نیز رسیده.

چنان که مروی است که « جمعی ستایش بعضی از مردگان را کردند، حضرت رسول صلی الله علیه و آله فرمود: بهشت از برای شما واجـــب شد».

معراج السعاده ص ۴۴۴،۴۴۵

حضرت آیت الله عبدالله جوادی آملی در کتاب «مفاتیح الحیات» می نویسند:

مردى به حضرت امام رضا علیه السلام عرض کرد که اندازه حُسن خلق چقدر است؟
 فرمودند :
 همان را که براى خودت از مردم انتظار دارى ، همان را براى مردم بگوئى.

 سپس عرض کرد پس اندازه توکل چقدر است؟
فرمودند :جز از خدا از هیچ کس نترسى.

عرض کرد من دوست دارم بدانم که شما مرا چقدر دوست دارى؟
 فرمودند :مراجعه به دلت کن ،
ببین تو مرا چقدر دوست دارى ، من هم همان اندازه تو را دوست دارم.

آیت الله جوادی آملی (حفظه الله ) :

می ‌بينيد بعضی ‌ها از گناه منزجرند ، بوي بد گناه آزارشان مي‌دهد. اين بيان نوراني پيغمبر (ص) را تا اندازه‌اي ادراك مي‌كنند که فرمودند: «تَعَطَّرُوا بِالاسْتِغْفَارِ لَا تَفْضَحَنَّكُمْ رَوَائِحُ الذُّنُوب‏» خود را با استغفار معطّر كنيد تا بوی گناه آبروی شما را نبرد

بوي بد گناه آبروی شما را مي‌برد، اين «تَعَطَّرُوا بِالاسْتِغْفَارِ»؛ يعنی چنين نيست كه عطر فقط عطر مادی باشد ، عطر حسّی باشد . عطر معنوی هم هست ، گناه معنوی هم هست . اين کار جلوی آن گناه را می گيرد

ادامه »

روزی یکی از اولیاء به الیاس و خضر علیهم السّلام شکایت کرد که مردم بسیار غیبت می کنند و حال آن که غیبت از گناهان کبیره است و هر چقدر آن ها را نصیحت می کنم و از غیبت کردن منع می نمایم سخن مرا نمی شنوند و آن عمل قبیح را ترک نمی کنند.
حضرت الیاس علیه السّلام فرمود: چاره این کار آن است که هر کس وارد مجلس شد به او بگو که بگوید: «بِسمِ الله الرَّحمنِ الرَّحیمِ وَ صَلّی اللهُ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» که در این صورت خداوند ملکی را بر اهل آن مجلس موکّل می گرداند که هرگاه کسی شروع به غیبت نماید آن ملک او را از آن باز دارد و از حق تعالی سؤال نماید تا آن قوم را از غیبت کردن نگاه دارد.
حضرت خضر علیه السّلام فرمود: چون کسی در وقت بیرون رفتن از مجلس بگوید «بِسمِ اللهِ الرَّحمنِ الرَّحیمِ وَ صَلّی الله عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ» حق تعالی ملکی را می فرستد تا آن که نگذارد که اهل آن مجلس غیبت او را نمایند.

منبع:
۱. وسائل الشیعه، ج۷، ص۳۴۲.
۲. عرفان و عبادت، ص۳۵۵.

آیت الله شبیری زنجانی:

سؤال:
برای ترک معصیت و مراقبت خود از نگاه حرام، چه توصیه ای می کنید و چه ذکری را پیشنهاد می فرمایید؟

پاسخ:

توکل به خداوند تعالی و استمداد از او، توسل به حضرات معصومین علیهم السلام، اجتناب از محیط گناه، رفت و آمد با افراد متدین و خداترس، مطالعه شرح حال بزرگان دین و علما، توجه به عواقب گناه و یاد دائمی مرگ و قیامت، در ترک گناه بسیار مؤثر است.

استفتا از محضر آیت الله شبیری زنجانی"دام ظله”