در حالات مرحوم حاجي سبزواري منقول است که براي عيادت بيماري مي رفت و عده اي هم با او بودند.

 نزديک منزل بيمار که رسيد، برگشت و نرفت.

 اطرافيان پرسيدند:
آقا چرا تا اين جا آمديد و حالا بر مي گرديد؟

 آقا جواب داد:

 خطوري به قلبم کرد که بيمار وقتي مرا ببيند، از من خوشش خواهد آمد و مي گويد که سبزواري ، چه انسان والا و بزرگي است که به عيادت من بيمار آمده است .

 حالا برمي گردم تا هنگامي که اخلاص اوليه را بيابم و تنها براي خدا به عيادت بيمار بيايم.

 داستانهاي حکيمانه - استاد حسن زاده آملي