آیت الله محمّدتقی بهجت(ره) :

کمتر کسی پیدا می شود که زندگی بر وفق مراد او باشد.

هرگونه عیش و نوش دنیا ، با هزار تلخی و نیش همراه است!اگر کسی دنیا را این گونه پذیرفت و شناخت ،در برابر ناگواری ها و بدی‌ ها کمتر ناراحت می‌شود ؛زیرا از دنیا بیش از این که خانه‌ بلا است ، انتظار نخواهد….

   ازعالمی پرسیدند؛

برای خوب بودن، کدام روز بهتر است؟
عالم فرمود: یک روز قبل از مرگ

گفتند: ولی مرگ راهیچکس نمیداند
عالم فرمود: پس هر روز زندگی را روزِ آخرفکر کن وخوب باششاید فردایی نباشد…

‌‌

حضرت آیت الله حسین مظاهری :

1. اهميّت به واجبات مخصوصاً نماز اول وقت در مسجد به جماعت.

2. اهميّت به مستحبّات مخصوصاً انس با قرآن.

3. اجتناب از گناه و اگر گناهی جلو آمد ، عذرخواهی جدی از خداوند متعال ، بهترین مبارزه دینی است.

4. ذکر یونسیه «لا اِلهَ اِلاّ اَنْت، سُبحانَکَ اِنّی کُنْتُ مِنَ الظّالِمین» بهترینِ اذکار است و عدد خاصی و مورد خاصی و مکان خاصی ندارد.
 به هر اندازه در هر حال ، حتّی در راه یا وقت خواب به اندازه‌ای که خسته نشوید ، بخوانید.

 آیت الله مجتهدی تهرانی(ره):

گناه دو نوع است:
 یک وقت آدم لج‌بازی می‌کند، با خدا گردن کلفتی می‌کند و هیچ به فکر توبه هم نیست.

آنها کارشان خراب است.

 ولی بعضی‌ها گناه می‌کنند ولی پشیمانند. مرتب خودش رو می‌خوره که چرا همچنین کاری کردم.

 آنهایی که سر جنگ دارند سخت توبه‌شون قبول می‌شود.

 خدا می‌فرماید: به عزت و جمال خودم قسم که دیگه تو رو نمی‌بخشم.

 خوش به حال کسی که در آن دنیا نامه عملشان را که می‌دهند می‌بیند گناه کرده ولی زیرش یک پشیمانی و استغفاره هم نوشته شده است.

 استغفار کنید، نماز عصرکه خوندید 70 بار استغفار در تعقیب نماز عصر. شب‌ها نماز شب می‌خونید 70 مرتبه استغفار وارد است. رسول خدا(ص) صبح به صبح استغفار می‌کردند با این که معصوم بودند.

سمباده را که به فلز می کشی صیقل می خورد، صاف می شود، می شود مثل آینه؛
اما سمباده خودش فرسوده می شود؛ بی فایده و بی استفاده می شود، می شود زباله!

یادت باشد حسود مثال سمباده را دارد؛او مایه صیقل خوردن تو می شود؛تو را براق و برجسته می کند؛صفایی پیدا می کنی که مپرس!
ولی بیچاره حسود خود کساد و بی رونق می شود.

پس تا می توانی محسود باش یعنی کسی که به او حسد می برند؛ نه حسود ، تا آئینه تابان باشی نه سمباده فرسوده.
جالب است بدانی در زبان عرب حسد از ریشه “حسدل “است،و “حسدل"یعنی سمباده.
و برای اینکه حسود نباشی ویا اگر خدای ناکرده هستی و بخواهی آن را از خود دور کنی یک نسخه کوتاه که بر گرفته از کلام اهل بیت علیهم السلام است می گویم و آن را بکار بند!
ببین! نسبت به هر کس حسادت داری با او همانگونه رفتار کن که انگار هیچ حسادت نداری، به همین راحتی!
اگر حسادت نداشتی از او تعریف می کردی؟حالا هم هر چه می توانی تعریف کن!

تبریک می گفتی؟ حالا هم بگوهدیه می دادی؟هدیه بده!
باور کن طولی نمی کشد که حسد از خانه دلت رخت بر می بندد.

استاد محمد رضا رنجبر

  حضرت رضا (علیه السلام) فرمودند:

هر کس قادر بر کفاره گناهان خود نباشد صلوات بسیار بفرستد کهصلوات بر محمد و آل محمد
گناهان را می ریزد…

هدیه خدا ص22
جامع الاخبار ص 28

پيامبر خدا صلي الله عليه و آله ـ در گفتگويى با جبرئيل عليه السلام ـ
گفتم: اى جبرئيل! تفسير زهد چيست؟

گفت: «زاهد ، كسى [و آنچه] را كه آفريدگارش دوست دارد ، دوست مى دارد و كسى را كه آفريدگارش او را ناخوش دارد ، ناخوش مى دارد و از حلال دنيا مى پرهيزد و به حرام آن ، توجّه نمى كند؛ زيرا حلال آن ، حساب دارد و حرامش كيفر. [ زاهد ، [همچنان كه به خويشتن رحم مى كند ، به همه مسلمانان ، رحم مى كند و همان گونه كه از لاشه گنديده بسيار بدبو ، دورى مى كند ، از سخن [بيجا [مى پرهيزد و همان گونه كه از آتش دورى مى كند كه مبادا او را فرا گيرد ، از حُطام دنيوى و زرق و برق آن ، دورى مى كند؛ آرزويش كوتاه است ، انگار كه مرگ خود را پيش چشم دارد».

 معاني الأخبار : ص 261 ح 1 ، مشكاة الأنوار : ص 423 ح 1419 وفيه «كثرة الأكل» بدل «الكلام» ، عدّة الداعي : ص 85 عن الإمام الصادق عليه السلام رفعه إليه صلي الله عليه و آله نحوه ، بحار الأنوار : ج 69 ص 373 ح 19 ؛ كنز العمّال : ج 3 ص 208 ح 6191 نقلاً عن الديلمي عن أبي هريرة .

 آیت‌الله مجتهدی :

شخصی زیر درخت گردو ایستاده بود و می‌گفت: « خدایا! همه کارهایت درست است فقط نمی‌فهمم

چرا گردوی به این کوچکی را بالای این درخت بزرگ قرار داده‌ایولی هندوانه به آن بزرگی را لای بوته های کوچک!» همین طور که داشت با خدا درد دل می‌کرد ناگهان

بادی وزید و گردویی روی صورتش افتادو از بینی اش خون آمد او به خودش آمدوگفت: «خدایا کارت درست است اگر یک هندوانهبالای درخت بود، معلوم نبود چه بلایی سرم می آمد!»

آیت الله مجتهدی (ره):

موعظه ی حاج شیخ حسنعلی نخودکی رو گوش بدید ، یه کتاب هست:
«مرنج و مرنجان»
گفتن مرنجانش راحته، من یه کاری کنم که شما از دست من ناراحت نشین ، مالِ شما رو نخورم، غیبت شما رو نکنم ، بی احترامی نکنم
ولی مرنج رو چیکار کنم ، اون آقا به من اهانت کرده چیکار کنم، فرمودند که: «خودت رو کسی ندون!»

علت اینکه ماها می رنجیم اینه که خودمونو کسی میدونیم، یکی صبح به آیت الله خوانساری فحش داد، آیت الله خوانساری همینطوری بهش نگاه کرد، نزدیک ظهر گفت: اجازه می فرمایید به نماز بروم، اجازه نماز گرفت بره مسجد، ابداَ ناراحت نشد.
آیت الله حائری فرمودند همه کلاس ها را با آیت الله خوانساری رفتم ولی یه کلاس عقبم، آیت الله خوانساری عصبانی نمیشن ولی من عصبانی میشم.

 دختری یک تبلت خریده بود.
پدرش وقتی تبلت را دید پرسید:
وقتی آنرا خریدی اولین کاری که کردی چی بود؟
دختر گفت: روی صفحه اش را با برچسب ضدخش پوشاندم و یک کاور هم برای جلدش خریدم.

 پدر: کسی مجبورت کرد اینکار را بکنی؟
دختر: نه!
پدر: به نظرت با این کارت به شرکت سازنده اش توهین شد؟
دختر: نه پدر، اتفاقا خود شرکت توصیه میکند که از کاور استفاده کنیم.

 پدر: چون تبلت زشت و بی ارزشی بود اینکار را کردی؟
دختر: اتفاقا چون دلم نمیخواهد ضربه ای بهش بخوره و از قیمت بیفته این کار را کردم.
پدر: کاور که کشیدی زشت شد؟
دختر: به نظرم زشت نشد؛ ولی اگه زشت هم میشد، به حفاظتی که از تبلتم میکنه می ارزه.

 پدر نگاه با محبتی به چهره دخترش انداخت، و فقط گفت:
“حجاب” یعنی همین”

 حضرت امام خمینی سلام الله علیه:
هان اى عزيز، از خواب بيدار شو.
از غفلت تنبه پيدا كن و دامن همت به كمر زن،
و تا وقت است فرصت را غنيمت بشمار،و تا عمر باقى است و قواى تو در تحت تصرف تو استو جوانى برقرار استو اخلاق فاسده بر تو غالب نشده و ملكات رذيله بر تو چيره نگرديده،چاره اى كن و دوايى براى رفع اخلاق فاسده و قبيحه پيدا كن و راهى براى اِطفاء[خاموش کردن] نائره[اتش سوزان] شهوت و غضب پيدا نما.

كه علماء اخلاق و اهل سلوك از براى اين مفاسد اخلاقى فرموده اند اين است كه هر يك از اين ملكات زشت را كه در خود مى بينى،در نظر بگيرى و برخلاف آن تا چندى مردانه قيام و اقدام كنى و همت بگمارى برخلاف نفس تا مدتى،و بر ضد خواهش آن رذيله رفتار كنى
و از خداى تعالى در هر حال توفيق طلب كنى كه با تو اعانت[یاری] كند در اين مجاهده، مسلماً بعد از مدت قليلى آن خلق زشت رفع شده و شيطان و جُندَش[لشگرش] از اين سنگر فرار كرده جنود رحمانى به جاى آنها برقرار مى شود.
راه غلبه بر هوای نفس برخلاف خواهش نفس قدم زدن است تا آرام آرام نفس را در تسلط عقل در آوری.

چهل حدیث/ص24و25

یکی از شاگردان مرحوم آیت الله میرزا محمد کوهستانی می گوید: آقا جان سفارش می کرد که زیر بار سه چیز نروید: 

- مال صغیر، مال میّت و مال وقف…

و می فرمود: این وقف دست من نبود، ابتدا در اختیار پدرم قرار داشت و تولیت آن پس از ایشان قهراً به من رسید، که ناچار شدم آن را به عهده بگیرم در غیر این صورت زیر بارش نمی رفتم.

روزی شخصی خدمت معظم له رسید تا ایشان را برای اقامه نماز میت به روستای مجاور کوهستان ببرد. او با خود اسبی داشت که آن را برای آقا آورده بود تا سوارش شود.

ایشان از وی پرسید: اسب مال کیست؟! او گفت: مال فلانی است.

- فرمود: زنده است یا مرده؟ جواب داد: فوت کرده است. ایشان پرسید: بچه صغیر هم دارد؟

- گفت: یک بچه صغیر دارد.

 وقتی متوجه شدند صغیر هم در آن اسب سهم دارد، فرمود: من نمی توانم سوار این اسب شوم، و با پای پیاده به طرف آن روستا حرکت کردند.

کتاب “بر قله پارسایی”

 یکی از طلبه‌ها در دیداری از شهید صدر می‌پرسد: «خیلی وقت‌ها دچار بی‌حوصلگی می‌شوم و درس و مطالعه و تألیف را کلاً رها می‌کنم. چه کنم [که از این حالت رها شوم]؟!»

و شهید صدر پاسخ می‌دهد:
«کسی که توطئه‌ها و دسیسه‌ها و تبانی‌ها بر ضد اسلام و تهمت‌ها و دروغ‌پردازی‌هایی که نسبت به مبانی اسلامی می‌شود را می‌بیند چگونه دلش می‌آید که مطالعه و کار جدی و بی‌وقفه را رها کند؟!»

محمد باقر الصدر؛ السيرة والمسيرة في حقائق ووثائق، ج‏٢، ص٢٨٩

 کسی که زنا کند، خداوند سیصد هزار در از جهنم در قبرش می گشاید که مارها، عقرب ها و شعله های آتش از آن خارج می شود؛ او تا روز قیامت می سوزد؛

مردم از بوی بد فرج او آزار می بینند و او را تا روز قیامت به همین خصوصیت می شناسند تا زمانی که دستور برسد او را به جهنم ببرید. و اهل محشر با وجود عذاب های سختی که خود دارند از آن اذیت می شوند

کسی که از پشت زنی به حرام با او نزدیکی کند یا با پسر بچه یا مردی نزدیکی کند، خدای متعال در روز قیامت او را بدبوتر از مردار محشور می نماید
که مردم از بوی او اذیت می شوند تا زمانی که او را به جهنم ببرند.

و خداوند به هیچ وجه عذاب را از او برطرف نمی کند و نیز عمل او را نابود کرده و او را در تابوتی که با میخ های آهنین بسته شده است، می گذارند

و با سنگ های پهن آنقدر روی آن تابوت می زنند که میخ های آن به بدنش فرو رود و اگر چهارصد امت گرفتار گوشه ای از گوشه های این عذاب شوند، بدون شک همه آنها می میرند و او از کسانی است که سخت ترین عذاب ها را دارند.

 و کسی که چشمانش را از نگاه حرام به زنی پر کند، خداوند در روز قیامت چشمانش را با میخ های آتشین و آتش پر می نماید و تا زمانی که خداوند بین مردم حکم می نماید به این حالت خواهد بود آن گاه دستور می رسد او را به جهنم ببرید.

توبه قبل از دیدن نشانه های مرگ و عذاب خداوند قبول است (سوره نسا)
خداوند بسیار مهربان است و همه گناهان را درصورت توبه می بخشد (سوره زمر آیه 53 )

منبع :

ثواب الاعمال (ترجمه آقای ابراهیم محدث بندرریگی، با اندکی تخلیص، ص 599).

بیهقی از عبدالحمید بن محمود نقل می کند که نزد ابن عباس بودیم که مردی آمد و گفت: به حج می آمدیم که در محلی به نام صفاح یکی از همراهان ما از دنیا رفت، برایش قبری کندیم، که دفنش کنیم، دیدیم مار سیاهی لحد را پر کرد، قبر دیگری که کندیم باز دیدیم مار آن قبر را پر کرده، قبر سوم کندیم باز مار در آن نمایان شد، جنازه ای را بی دفن گذاشته پیش تو برای چاره جویی آمدیم.
ابن عباس گفت: آن مار عمل اوست، بروید او را در یک طرف قبر بگذارید، اگر تمام زمین را بکنید مار در آن خواهد بود برگشته و او را در یکی از قبرها انداختیم، چون از سفر برگشتیم پیش همسرش رفته و خبر مرگ او را داده و از کارهای شخص مرده سوال کردیم، زن می گفت: او آرد می فروخت، غذای خانواده خود را از خالص آن بر می داشت، سپس به مقداری که بر می داشت کاه و نی خرد کرده قاطی نموده، می فروخت.

قصه های اسلامی و تکه های تاریخی، ص 47

 آیت الله بروجردی نذر کرد که اگر یک وقت عصبانی شدم یکسال روزه بگیرم. چون ایشان عصبانی می شد. سیدها نوعا جوشی هستند و گاهی عصبانی می شوند.

 یک وقت آیت الله بروجردی عصبانی شده بود، با عصا دنبال خادمش حاج احمد کرده بود. بعد دید که بد است برای یک مرجع اینجور عصبانیت، بد است که بخواهد با عصا نوکرش را بزند، به همین خاطر نذر کرد که یک سال روزه بگیرد.

 اتفاقا از دستش در رفت و در یک مورد گفته اند که عصبانی شد و یک سال روزه گرفت. آقای بروجردی یک سال روزه گرفت برای عصبانیت.

هر وقت عصبانی شُدید فورا یک مقدار آب به صورتتان بزنید. یک چیز هم یادتان می دهم هروقت عصبانی شدید، دستتان را به دست برادر ، پدر یا عمو بدهید. اثر عجیبی دارد. می گویند به یکی از ارحامت دستت را متصل کن تا متصل کردی، عصبانیتت خاموش می شود.

 کظم الغیظ در قرآن هم آیه دارد: « الَّذینَ یُنْفِقونَ فِي السَّرّاءِ وَالضَّرّاءِ وَالکاظِمینَ الغَیْظَ وَالعافینَ عَنِ النّاسِ وَاللهُ یُحِبُّ الْمُحْسِنینَ» ← همانها که در توانگری و تنگدستی، انفاق می کنند، و خشم خود را فرو می برند؛ و از خطای مردم در می گذرند، و خدا نیکوکاران را دوست دارد.

 کسی که عصبانی می شود، اما فورا غیظش را خاموش می کند. که در خصال شیخ صدوق حدیث هست که ترجمه اش این است: کظم الغیظ یعنی خشم خود را فرو خورد. غضب کرده اما فروخورد و عکس العمل نشان ندهد. پسرش را نزند، شیشه خانه را نشکند، سماور پرت نکند، داد و بیداد نکند.

 منبع:

ڪتاب بدیع الحکمة حکمت ۴۳ از مواعظ آیت الله مجتهدے تهرانۍ(ره)

 رهبر فرزانه انقلاب: امیرالمؤمنین میفرماید: فَتَزیغُ قُلوبٌ بَعدَ استِقامَةٍ وَ تَضِلُّ رِجالٌ بَعدَ سَلامَة؛

بعضی از دلها یک روزی در راه راست قرار داشتند، اما دلهایشان واژگونه شد. یک روزی سالم بودند، بعد گمراه میشوند.

حالا چرا واژگونه میشود؟ خدا که ظلم نمیکند؛ خودمان هستیم که آلوده دنیا میشویم، آلوده محبّتهای بیجا میشویم، آلوده جاه‌طلبی میشویم، آلوده رفیق‌بازی میشویم، آلوده حزب‌بازی میشویم، دلمان واژگونه میشود و از آن راه درست برمیگردیم.

آفت اینها است؛ جلوی اینها را بایستی گرفت و از اینها باید به خدا پناه برد.

۹۵/۸/۱۲

مرحوم آیت الله بهجت(ره) :

 این خانه دنیا، خانه ای است که جای ماندن نیست، باید در اینجا یک چیزهایی جمع کرد برای جای دیگر.

 چیزهایی که جمع میکنید، آنجا بزرگیش معلوم میشود، اینجا معلوم نیست. آنجا معلوم می شود که این، کافی و وافی است.

نباید به کمی و زیادی توجه داشت، کیفیت مورد توجه است.

 اگر کسی برای خدا انفاق کرد و لو کم باشد، آن باقیات هست.