بچه ام كوچولو بود، از من بیسكویت 

خواست. گفتم: امروز مى خرم. وقتى

به خانه برگشتم فراموش كرده بودم

بچه دوید جلو و پرسید: 

بابا بیسڪویت كـو؟ گـفتم: یــادم

رفـت بچــه تازه بـه زبـان آمـده بــود،

گـفت: بابا بَـده، بابا بَـده

بچه را بغل كردم و گفتم: باباجان! 

دوستـت دارمـ… گفـت: بیسكـویت كـو؟

دانستم كه دوستى بدون عمل را بچه سه 

ساله هم قبول ندارد. 

چگونه ما مى گوئیم خدا و رسول و

اهل بیت او را دوست داریم، ولى

در عمل كوتاهى مى كنیم؟!

استادقرائتی

امام خمینی(ره):

هنری زیبا و پاک است که کوبنده سرمایه داری مدرن…نابود کننده اسلام رفاه و تجمل، اسلام التقاط، اسلام سازش و فرومایگی،اسلام مرفهین بی‌دردو دریک کلمه اسلام امریکایی باشد.

جوان کافری عاشق دختر عمویش شد. عمویش پادشاه حبشه بود . 

جوان نزد عمو رفت و گفت:

عمو جان من عاشق دخترت هستم. آمده ام برای خواستگاری…

 پادشاه گفت: حرفی نیست ولی مهر دختر من سنگین است. گفت: هرچه باشد من می پذیرم.

شاه گفت: در شهر مدینه دشمنی دارم که باید سر او را برایم بیاوری، آن وقت دختر از آن تو.

جوان گفت: عمو جان این دشمن تو نامش چیست؟

گفت: بیشتر او را به نام علی بن ابیطالب می شناسند. جوان فوراً اسب را زین کرده با شمشیر و نیزه و تیر و کمان و سنان راهی شهر مدینه شد.

به بالای تپه شهر که رسید دید در نخلستان جوانی عربی درحال باغبانی و بیل زدن است. نزدیک جوان رفت گفت: ای مرد عرب تو علی را میشناسی؟

ادامه »

۱. هر گناهی که در قرآن و حدیث، به کبیـره بودن آن تصریح شده باشـد. این قسم متجـاوز از چهـل گنـاه است که در اخبـار اهل بیـت علیهم‌ُالسلام تصریـح شـده است.

۲. هـر معصیتـی که در قـرآن مجید یا سنت معتبره، وعده آتـش بر ارتکاب آن به طور صریح رسیـده باشد، یا اینکه ضمنا باشد. مثـل فرمایش پیغمبر صلےالله‌علیه‌وآله‌وسلم: « مَنْ تَرَکَ الصَّلاةَ مُتَعَمِّداً فَقَدْ بَرِئَتْ مِنْهُ مِلَّةُ الْاِسْلام»هرکس نماز را بطور عمدی ترک کند. از اسلام به دور است. (جامع‌الاحادیث،ج۴،ص۷۴) که وعده عذاب در این روایت، به کنایه است نه به صراحت و دلیل این مطلب، روایات کثیره ای است که حضرت باقـر و حضرت صادق علیه السلام فرموده‌اند که: «گنـاه کببـره» ، هر گناهی است که خـدای متعـال وعـده‌ی آتش بر آن داده باشـد.

۳. هـر گناهی که در قرآن یا سنت معتبره، از گناهی که کبیـره بودنش مسلّم است، بزرگتر شمرده شود، آن هم کبیـره هست.

مثلا «قتـل نفس» ، از جمله گناهانی است که کبیره بودنش، به هر دو راه گذشته ثابت گردیده است. حال اگر در قـرآن مجید یا سنتی که معتبر است تصریح شود که فلان گنـاه از «قتـل نفس» بزرگتر است، آن گناه هم کبیره مےشود؛ مانند «فتنه کردن» که در قرآن مجید مےفرماید از «قتـل» بزرگتر است. « وَالْفِتْنَةُ اَکْبَرُ مِنْ الْقَتْلِ »  فتنه کردن از قتل بزرگتر است.(سوره بقره، آیه ۲۱۷). پس یقینا فتنه هم از گناهـان کبیـره اسـت.

۴. هـر گناهـی که نزد مُتدینین و متشرعین ، بزرگ شمـرده شود؛ بطوری که یقین حاصـل شود که بزرگی آن، منتهی به زمان معصوم مےگردد، مانند نجس نمودن مسجد از روی علم و عمد به قصد هتک احترام خانه ی خدا، یا پرتاب کردن و انداختن قرآن مجید به قصد هتک آن و غیره.

بررسی گناهان کبیره در مواعظ و کلام حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) ص ۱۵ و ۱۶

‌‌

موضوعی که در بعضی از اذهان مےآید این است که چرا قـرآن مجید تعداد گناهان کبیـره را تعیین نفرموده، و دیگر اینکه چرا در اخبـار در این مسئله اختلاف است؟ در بعضی اخبـار ، تعداد گناهان کبیره پَنج، در برخی هَفت و در پاره ای نُه و در بعضی بیست و یک و در پاره ای سی و یک عدد برشمرده‌اند.

 در ابهام گناهـان کبیـره و تعیین نکردن آن در قرآن مجید، حکمتی عظیم و لطفی بزرگ از جانب پروردگار عالم به بندگانش می باشد، زیرا اگر تعیین می گردید مردم سعی می کردند که فقط از آنها اجتناب کنند و از روی جهالت و هوای نفس، بر اقدام به سایر گناهان جرأت مےنمودند، به خیال اینکه سایر گناهان به ایشان صدمه‌ای نمےزند. آنگاه به مفاسد کثیره ای دست مےزدند که از آن جمله جرأت نمودن بر مخالفت نواهی الهی است.

چه بد بنده ای است کسی که بر مولای خود، جَری شود و اُموری را که امر به ترک آن فرموده ، مخالفت کند، بلکه این جرأت و بی حیایی سبب مےشود که جرأت بر کبائر هم بنماید.

زیرا کسی که نسبت به نواهی پروردگارش به صغائر بی پروا باشد، کم کم نسبت به گناهان کبیره هم بی باک میگردد.

بررسی گناهان کبیره در مواعظ و کلام حضرت آیت الله مجتهدی تهرانی (ره) ص ۱۶ و ۱۷

‌‌

وَ عَنْهُ عَنْ آبَائِهِ علیهم‌السلام عَنْ رَسُولِ اللَّهِ صلى اللَّه عليه و آله أَنَّهُ قَالَ لِأَمِيرِ الْمُؤْمِنِينَ علیه‌السلام بَشِّرْ شِيعَتَكَ وَ مُحِبِّيكَ بِخِصَالٍ عَشْرٍ أَوَّلُهَا طِيبُ مَوْلِدِهِمْ وَ ثَانِيهَا حُسْنُ إِيمَانِهِمْ وَ ثَالِثُهَا حُبُّ اللَّهِ لَهُمْ وَ الرَّابِعَةُ الْفُسْحَةُ فِي قُبُورِهِمْ وَ الْخَامِسَةُ نُورُهُمْ يَسْعَى بَيْنَ أَيْدِيهِمْ وَ السَّادِسَةُ نَزْعُ الْفَقْرِ مِنْ بَيْنِ أَعْيُنِهِمْ وَ غِنَى قُلُوبِهِمْ وَ السَّابِعَةُ الْمَقْتُ مِنَ اللَّهِ لِأَعْدَائِهِمْ وَ الثَّامِنَةُ الْأَمْنُ مِنَ الْبَرَصِ وَ الْجُذَامِ وَ التَّاسِعَةُ انْحِطَاطُ الذُّنُوبِ وَ السَّيِّئَاتِ عَنْهُمْ وَ الْعَاشِرَةُ هُمْ مَعِي فِي الْجَنَّةِ وَ أَنَا مَعَهُمْ فَ طُوبى‏ لَهُمْ وَ حُسْنُ مَآبٍ.

امام صادق عليه السّلام از پیامبر اکرم صلى اللَّه عليه و آله روايت است كه به امیرالمومنین عليه السّلام فرمودند :

يا على شيعيان خود را بشارت به ده امتياز بده :

۱- پاكی_ولادت

۲- حسن ايمان

۳- دوستى خدا با آنها

۴- وسعت قبر

۵- نور آنها روبرويشان مى‏درخشد

۶- فقر از ديده آنها برداشته شده و دلهايشان غنى است

۷- خشم خدا با دشمنانشان

۸- ايمن بودن از برص و جذام

۹- ريختن گناه ‏ها و خطاها از ايشان

۱۰- آنها با من هستند در #بهشت و من‏ با آنهايم خوشا بحال آنها چه عاقبت خوبى دارند.

 بحار الأنوار (ط - بيروت) ج۲۷ ص۱۶۲

کاروانی از فرشتگان

به امر پروردگار در جهان

حرکت می کنند

و هنگامی که به جلسه

ذکر وصلوات می رسند ،

به یکدیگر می گویند: فرود آییم .

زمانی که پیاده می شوند ،

اهل جلسه را هنگام دعا با ذکر آمین ،

یاری کرده و نیز اهل جلسه را

هنگام صلوات کمک و همراهی می کنند

و در پایان به یکدیگر می گویند :

«خوشا به حال افراد این جلسه که خدا آنان را آمرزید.»

     «اَللّٰهُمَّ صَلِّ عَلیٰ مُحَمَّدٍ وَآلِ مُحَمَّد

                    وَ عَجِّلْ فَرَجَهُم»

آثار و برکات صلوات ص ۳۷

امام صادق عليه السلام:

إذا فَشَتْ ارْبَعَةٌ ظَهَرَتْ ارْبَعَةٌ: إ ذا فَشا الزِّنا کَثُرَتِ الزَّلازِلُ، وَ إذا اُمْسِکَتِ الزَّکاةُ هَلَکَتِ الْماشِیَةُ، وَ إذا جارَ الْحُکّامُ فِى الْقَضا اُمْسِکَ الْمَطَرُ مِنَ السَّما، وَ إذا ظَفَرَتِ الذِّمَةُ نُصِرُ الْمُشْرِکُونَ عَلَى الْمُسْلِمینَ؛

هنگامى که چهار چیز در جامعه شایع و رایج گردد چهار نوع بلا و گرفتارى پدید آید:
_ چنانچه زنا رایج گردد، زلزله و مرگ ناگهانى فراوان شود.
_ چنانچه زکات و خمسِ اموال پرداخت نشود، حیوانات اهلى نابود شود.
_ اگر حاکمان جامعه و قُضات ستم و بى عدالتى نمایند، باران رحمت خداوند نمى بارد.
4_ و اگر اهل ذمّه تقویت شوند، مشرکین بر مسلمین پیروز آیند.

وسائل الشيعه: ج 8 ص 13

به باور مسیحیان ارتدوکس که از تقویم ژولین پیروی می کنند، عیسی مسیح در روز هفتم ژانویه متولد شد. در مقابل کلیساهای کاتولیک‌‌ها و پروتستان‌ها ضمن استناد به تقویم گریگوری جشن کریسمس را در روز ۲۵ دسامبر برگزار می کنند.

جشن کریسمس مسیحیان ارتدوکس همزمان با جشن «خاج شویان» مسیحیان کاتولیک و پروتستان برگزار می شود. پیروان کلیسای ارتدوکس کریسمس را ۱۳ روز پس از پیروان مذهب کاتولیک و پروتستان جشن می گیرند.

بسیاری از ارامنه نیز به پیروی از کلیسای ارتدوکس کریسمس را در شب هفتم ژانویه جسن می گیرند. مومنان ارتدوکس جشن کریسمس را پس از چهل روز روزه داری و عبادت برگزار می‌کنند.

مسیحیانی که روز ۲۵ دسامبر کریسمی را جشن می گیرند نیز در روز شش ژانویه پایان دوره جشن های کریسمس را گرامی می دارند و جشن «خاج شویان» را برگزار می کنند. جشن «خاج شویان» گرامیداشت دیدار سه مغ (حکیم) شرقی از مسیح نوزاد است. شماری از مورخان معتقدند این سه موبد که در ادبیات انجیلی از آن‌ها به «مجوس‌»ها یاد می‌شود، اصالت پارسی داشتند. شماری هم این دیدگاه را رد می‌کنند.

ادامه »

 از “ابن عباس” نقل شده است که گفت:

 به پیامبر اکرم صلّی اللّه علیه و آله عرض کردم:

آیا گذشتن از آتش، برگه عبور و گذرنامه لازم دارد؟

 فرمودند: بلی.
سؤال کردم: آن چیست؟

 فرمودند:
محبت و دوستیِ علیّ ابن ابیطالب علیه السلام.

مَناقب ابن شهرآشوب، ج2ص156

 بحارالانوار، ج39 ص202 

ابوحمزه ثمالی به نقل از امام سجاد علیه السلام نقل کرده که فرمود:

همانا منافق
 نهى مى كند و خود باز نمى ايستد
 امر مى كند و خود انجام نمى دهد
 و چون به نماز بايستد «اعتراض» مى كند.

گفتم اى فرزند رسول خدا اعتراض چيست؟ فرمود:

 روگرانيدن به راست و چپ
 و چون ركوع كند مثل گوسفند به زمين مى خوابد «بعد از ركوع قيام نمى كند»
 روز را به شب مى برد و اندوهى جز شام خوردن ندارد؛ با اينكه روزه نداشته است
 و در هر بامداد فكرى جز خوابيدن ندارد و حال آنكه كم خوابى نكشيده است.
 اگر باتو سخن گويد، به تو دروغ مى گويد
 و اگر او را امين شمارى، به تو خيانت مى كند.
 و اگر از او پنهان شوى، تو را غيبت مى كند

 و اگر به تو وعده دهد، وفا نمى كند.

اصول كافى، ج 4، ص 112

اموات بعد از مرگ،چگونه و با شکلی در عالم برزخ زندگی میکنند؟

عالم برزخ، جهانی است که بین دنیا و آخرت قرار گرفته است که از هنگام مرگ هر انسان شروع می شود و تا پایدار شدن روز قیامت دارد،
 بنابراین هم اکنون عالم برزخ وجود دارد، و آنان که مرده اند در این عالم به سر می برند
به عبارت روشن تر وقتی انسان مرد، بدن او مرده است ولی روح از بدن جدا شده و زنده است،منتهی چون دیگر در قالب بدن نمیتواند زندگی کند ناچارا از بدن جدا شده و زندگی مستقل از بدن را شروع میکند.
روح انسان بعد از پایان زندگی دنیا، در جسم لطیفی قرار می گیرد، که آن جسم، از بسیاری از عوارض و مشکلات جسم مادی برکنار است
و به آن، قالب مثالی می گویند، که نه کاملا مجرد است و نه مادی.
 بلکه دارای یک نوع تجرد برزخی است (مثلا جای گرفتن آب در میان کوزه، با جای گرفتن آن در میان نایلون، فرق دارد
در اولی آب در میان جسم غلیظ است و در دومی در میان جسم لطیف،آب همان آب است فقط ظرفش عوض شده،مثل روح که در دنیا در قالب جسم مادی قرار میگیرد و بعد از مرگ در قالب جسم لطیف…

شخصی از امام صادق (علیه السلام) پرسید:
عده ای معتقدند که ارواح مومنان در چینه دان پرندگان سبز رنگی، در اطراف عرش قرار دارند…
 امام صادق (علیه السلام) فرمود: این اعتقاد درست نیست، مومن در نزد خدا گرامی تر از آن است که خداوند روحش را در چینه دان پرنده ای جای دهد بلکه ارواح در بدنهائی شبیه بدنهای سابق خواهند بود

و نیز فرمود: هنگامی که خداوند روح مومن را قبض می کند، او را در قالبی همانند قالبش در دنیا قرار می دهد.
آنگاه فرمود: این ارواح (در قالب برزخی) می خورند و می آشامند و هر گاه شخصی، بر آنها وارد شد آنها او را به همان صورتی که در دنیا بود می شناسند..

فروع کافی ج 3، ص، 244
همان، ص 245

روزی در کوفه حضرت علی علیه السلام سخنرانی می‌کرد که در این زمان اشعث بن قیص فرمانده عرب اعتراض کرد و گفت : 

«ایرانیان در جلوی چشمان شما از اعراب پیشی می‌گیرند و شما در این مورد هیچکار نمی‌کنید. من نشان خواهم داد اعراب کیستند.»

مولاعلی علیه السلام پاسخ داد : «وقتی اعراب تنبل در رختخواب نرم می‌خوابند ایرانیان در گرمترین روزها به سختی کار می‌کنند تا خدا را با اعمال خود شاد کنند.
و این اعراب از من چه می‌خواهند؟ تا به ایرانیان ظلم کنم و یک ظالم شوم!
به خداوندی که نطفه را شکافت و انسان را ایجاد کرد سوگند می‌خورم که من از پیامبر خدا شنیدم:
 که همانگونه که شما اعراب امروزه با ایرانیان در راه اسلام می‌جنگید روزی ایرانیان نیز در راه اسلام با شما خواهند جنگید…

سفینه البحار،مرحوم حاج شیخ عباس قمی جلد ۲ صفحه ۶۹۳

امیرالمومنین علی علیه السلام:

خداوندا! كوههاي ما از بي آبي شكاف خورده، و زمين ما غبارآلود و دامهاي ما در آغلهاي خود سرگردانند و چون زن بچه مرده فرياد مي كشند و از رفت و آمد بي حاصل به سوي چراگاهها و آبشخورها، خسته شده اند،

بار خدايا! بر ناله گوسفندان و فرياد و آه شتران ماده رحمت آور، خدايا به سرگرداني آنها در راهها و ناله هاشان در خوابگاهها رحمت آور.

بار خدايا! هنگامي به سوي تو بيرون آمديم كه خشكسالي پياپي هجوم آورده و ابرهاي پرباران از ما پشت كرده و خشك و نامهربان بدون بارش قطره اي باران گذشتند
خدايا! تو اميد هر بيچاره و حل كننده مشكلات هر طلب كننده مي باشي، خدايا تو را مي خوانيم، در اين هنگام كه همه نااميد شدند و ابر رحمت بر ما نمي بارد و حيوانات ما نابود گرديدند، ما را به كردار ما عذاب نكني و به گناهان ما كيفر ندهي.

خدايا! رحمت خود را با ابر پرباران و بهار پرآب و گياهان خوش منظر شاداب بر ما نازل فرما، باراني درشت قطره بر ما فرو فرست كه مردگان را زنده و آنچه از دست ما رفته به ما باز گرداند.

صفحات: 1· 2

حضرت رسول اکرم (ص) فرمودند:

 بدانید هیچ چیزی مؤمن را به خدا نزدیک نمی کند، مگر آنکه نماز شب
 تسبیح و تهلیل گفتن
استغفار و گریه های نیمه شب
 خواندن قرآن تا طلوع فجر
 متصل نمودن نماز شب به نماز صبح،

 پس هر که چنین باشد او را بشارت می دهم به فراوانی روزی که بدون رنج و زحمت و زور بازو بدستش آید.

 ارشادالقلوب، ج۲، ص۱۷و۱۸

« عن أَبِی عَبْدِ اللَّهِ ع قَالَ لَمَّا تَلَقَّى یوسُفُ یعْقُوبَ تَرَجَّلَ لَهُ یعْقُوبُ وَ لَمْ یتَرَجَّلْ لَهُ یوسُفُ فَلَمْ ینْفَصِلَا مِنَ الْعَنَاقِ حَتَّى أَتَاهُ جَبْرَئِیلُ فَقَالَ لَهُ یا یوسُفُ تَرَجَّلَ لَکَ الصِّدِّیقُ وَ لَمْ تَتَرَجَّلْ لَهُ ابْسُطْ یدَکَ فَبَسَطَهَا فَخَرَجَ نُورٌ مِنْ رَاحَتِهِ فَقَالَ لَهُ یوسُفُ مَا هَذَا قَالَ هَذَا آیهٌ لَا یخْرُجُ مِنْ عَقِبِکَ نَبِی عُقُوبَه.

حضرت صادق علیه السّلام فرمودند: هنگامى که یوسف با یعقوب علیهما السّلام ملاقات کردند جناب یعقوب به پاس احترام یوسف پیاده شد ولى یوسف پیاده نگشت و از معانقه با هم فارغ نشده بودند که‏ جبرئیل نازل شد و به یوسف گفت: اى یوسف صدیق! (یعقوب) براى تو و به خاطر احترام به تو از مرکب پیاده شد، ولى تو پیاده نشدى.

سپس جبرئیل به یوسف گفت: دستت را باز کن، یوسف دستش را باز کرد بلافاصله نورى از کف دستش خارج شد، یوسف پرسید این چه بود؟

جبرئیل اظهار داشت: این علامت آن است که از صلب تو پیامبر خارج نمى ‏شود؛ زیرا احترام پدر را رعایت نکردى، لذا خداوند متعال عقوبت تو را همین قرار داده است.»

علل الشرائع، ج‏۱، ص۵۵

این مثلث از ۶ ضلع ، ۶ راس و ۶ مثلث کوچک تشکیل شده است.

یکی از دلایلی که ۶۶۶ برای فرقه های شیطان پرستی مقدس می باشد همین است. عدد۶۶۶ معروف است به عدد شیطان و گاه خودشان از شماره تلفن شیطان نیز از آن یاد می کنند.
آن ها معتقدند خدایی وجود ندارد و این خود طبیعت است که همه چیز را به وجود آورده.

مثلث رو به بالا (آبی) نماد استحکام، قدرت و مردو مثلث رو به پایین(قرمز) نماد تواضن (نماد شکل رحم زن نیز هست) ، فروتنی و نماد زن است.
از دیدگاه آن ها خداوند در به وجود آوردن طبیعت هیچ نقشی ندارد.

آسمان(آبی) و زمین(قرمز)، سرما(آبی)و گرما(قرمز) ، مرد(آبی) و زن(قرمز) با هم درآمیخته اند و طبیعت شکل گرفت است

و اما نکته آخر در مورد ستاره نحس شش پر (بهتر هست بگیم ستاره نحس صهیونیسم)
بعد از اینکه حضرت ابراهیم(ع) از آزمون ذبح حضرت اسماعیل(ع) سربلند خارج شد خداوند به حضرت ابراهیم(ع) فرمود
مبارک باشد بر تو که امام شدی ، حضرت ابراهیم(ع) با خوشحالی به خداوند عرض کرد:
از ذریه من به پسران و نسل من هم خواهد رسید؟
خداوند عرض فرمود:
نه همه ی پسرانت فقط اسماعیل(ع) و فرزندانش که ۱۲ امام از آن متولد خواهد شد. و فرزندان اسماعیل (ع) از رود نیل تا فرات را خواهند گرفت. همانطور که می دانیم وعده خداوند حق است و از مصر تا عراق همه فرزندان اسماعیل(ع) و مسلمان هستند.

حضرت محمد(ص) از نسل حضرت اسماعیل(ع) و حضرت موسی(ع) از نسل اسحاق(ع) می باشند.
ولی صهیونیسم و فراماسونر ها معتقد هستند که اون ها از نسل اسماعیل(ع) هستند. و از رود نیل تا فرات هم متعلق به آن هاست.
حال اگر خوب به پرچم رژیم صهیونیسمی دقت کنید می بینید که یک نوار آبی رنگ در بالا که رود نیل و یک نوار آبی رنگ در پایین که نشان دهنده رودفرات است ، می باشد. در وسط پرچم نیز ستاره نحس صهیونیسم قرار دارد یعنی از رود نیل تا رود فرات متعلق به ما است.

امام سجاد(ع):گناهانى كه دعا را رد مى كنند، عبارت انداز:

بدى نيّت ،شامل نیت های غیرالهی و شوم…

بد ذاتـى ،یعنی فرد دعاکننده، خیرخواه مردم نباشد،حالت حسودی و یا خوشحالی از گرفتاری مردم داشته باشد…

نفـــــاق ،یعنی با مردم دوروئی داشته باشد…

یقین نداشتن به اجــابت دعـــا،باید آنچنان یقین به اجابت داشته باشد،گویا حاجات او همین الآن آماده است و به سرعت برآورده می شود…

به تأخير انداختن نمازهاى واجب ،تقرّب نجستن به خدا با نيكى و صدقه…

بدزبانـــى و ناســـزا گفتن،فحش و ناسزا نکته ای که مردم خیلی کم به آن توجّه دارند…

معانى الأخبار، ص۲۷۱