امام کاظم (علیه السلام):
بلا و گرفتارى بر مؤمنى وارد نمى شود مگر آنکه خداوند عزوجل بر او الهام مى فرستد که به درگاه باری تعالى دعا نماید و آن بلا سریع بر طرف خواهد شد.
ولی چنانچه از دعا خوددارى نماید، آن بلا و گرفتارى طولانى می گردد.
پس هر‌گاه فتنه و بلائى بر شما وارد شود، به درگاه خداوند مهربان دعا و زارى نمائید.

 الکافی، ج ۲، ص ۴۷۱
 وسائل الشّیعه، ج ۷، ص ۴۴

امام حسن علیه السلام:

إذا سَمِعتَ أحَدا يَتَناوَلُ أعراضَ الناسِ فاجتَهِدْ أن لا يَعرِفَكَ ؛ فإنَّ أشقَى الأعراضِ بهِ مَعارِفُهُ.

هرگاه ديدى كسى با آبـروى مردم بازى مى كند، سعى كن كه تو را نشناسد؛ زيرا آبروى آشنايانش كمترين ارزش را نزد او دارد.

ميزان الحكمه ،ج۶، ص۲۰۰

امام علی(علیه السلام):

بار خدايا! با من به عفوَت رفتار كن، نه به عدلت…
اَللّهُمَّ احَمِلني عَلى عَفوِكَ و لا تَحمِلْني عَلى عَدِلكَ …

ميزان الحكمه، جلد7، صفحه 470

امام صادق عليه السلام:

كسى كه مايل است جزء ياران حضرت مهدى(عج) قرار گيرد بايد منتظر باشد و اعمال و رفتارش در حال انتظار با تقوى و اخلاق نيكو توأم گردد.

مَنْ سَرَّهُ اَنْ يَكُونَ مِنْ اَصْحابِ الْقائِمِ فَلْيَنْتَظِرْ، وَلْيَعْمَلْ بِالْوَرَعِ وَ مَحاسِنِ الاَْخْلاقِ وَ هُوَ مُنْتَظِرٌ

بحارالأنوار، ج 52، ص 140

 امیرالمؤمنین علیه السلام:

مَاءُ وَجْهِكَ جَامِدٌ، يُقْطِرُهُ السُّؤَالُ؛ فَانْظُرْ عِنْدَ مَنْ تُقْطِرُهُ.

آبروی تو چون یخی جامد است که “درخواست” آن را قطره قطره آب می کند، پس بنگر آن را نزد چه کسی فرو می ریزی

 نهج البلاغه حکمت ۳۴۶

امام صادق(علیه السلام):

عابدی از بنی اسرائیل، سه سال-پیوسته- دعا می کرد ولی به حاجت خود نمی رسید.
روزی به ستوه آمد و عرض کرد:
خدایا ! چرا دعایم را اجابت نمی کنی؟!
در جواب به او گفتند:
سه سال است که خداوند را با زبانی که آلوده به فحش و ناسزاست می خوانی. اگر می خواهی که دعایت مستجاب شود، فحاشی را رها کن، قلبت را از آلودگی پاک و نیت خود را نیکو کن.

او چنان کرد و دعایش مستجاب شد.

اصول کافی ج۲ ،ص ۳۲۵

 پيامبر خدا صلى الله عليه و آله فرمود :
آيا دزدترينِ مردم را به شما معرفى كنم؟ عرض كردند: آرى، اى رسول خدا.
حضرت فرمود:  دزدترينِ مردم كسى است كه از نماز خود مى دزدد؛ نماز چنين كسى، همانند يك جامه كهنه، مُچاله مى گردد و به چهره او زده مى شود.

ميزان الحكمه ج ششم ص 324

در حضور حضرت محمد صلی‌الله‌علیه‌وآله، زنی کودکش را در آغوش گرفت و شیر داد.
رسول الله از اطرافیان پرسیدند:
آیا به نظر شما این زن، هیچ گاه حاضر می‌شود کودک خود را در آتش افکند؟

اصحاب پاسخ دادند:
خیر

حضرت محمد(ص) فرمودند:
خداوند نسبت به بندگانش، مهربانتر است از این مادر.

میزان الحکمه، ج ۴، ص۳۸۸

امام سجاد(علیه السلام):

خداوند هر دل غمگين و هر بنده‌ی سپاسگزارى را دوست دارد.
روز قيامت، خداوند به‌يكى از بندگانش ميفرمايد:
چرا از فلانى سپاسگزارى نكردى؟
بنده عرض مي‌كند:
پروردگارا ! من تورا سپاس گفتم.

خداوند فرمايد:
چون از او سپاسگزارى نکردی، مرا هم سپاس نگفته‌ای.

سپس امام سجاد(علیه السلام) فرمودند:
شكر گزارترين شما از خدا، كسى است كه از مردم بيشتر تشکر كند.

اصول كافى، ج۳ ،ص ۱۵۶

 امام صادق (علیه السلام) فرمودند:

 ما يَمنَعُ اَحَدَكُم اِذا دَخَل عَلَيهِ غَمٌّ مِن غُمُومِ الدُّنيا اَن يَتَوَضَّاَ ثُمَّ يَدخُلَ مَسجِدَهُ وَ يَركَعَ رَكعَتَينِ فَيَدعُوَ اللّه فيهِما؟

 اَما سَمِعتَ اللّه يَقُولُ:
«وَاستَعينوا بِالصَّبرِ وَ الصَّلاةِ»؟(سوره بقره، آیه ۴۵)

 چه چيز مانع مى‌شود، كه هرگاه بر يكى از شما غم و اندوه دنيايى رسيد، وضو بگيرد و به سجده‌گاهِ خود برود، سپس دو ركعت نماز بگزارد و در آن نماز، برای حل گرفتاریش دعا كند؟

 مگر نشنيده‌اى كه خداوند در قرآنش مى‌فرمايد: «از صبر و نماز کمک بگيريد»؟

تفسير عياشى ج۱، ص۴۳

امام صادق علیه السلام فرمودند:
غذا دادن به يك مؤمن، محبوب‌تر است از آزاد كردن ده برده و ده حج!
نصر بن قاموس با تعجب پرسید:
ده برده و ده حج؟!

امام صادق علیه السلام پاسخ دادند:
اى نصر! اگر شما به او طعام ندهيد، یا مى‌ميرد يا از فشار گرسنگى، نزد دشمن ما مى‌رود و از او تقاصای طعام مى‌كند و ذلیل می‌شود.

اگر او را سیر نكنيد، او را كشته‌ايد و اگر اطعامش كنيد او را زنده كرده‌ايد و هر کس که یک نفر را از مرگ رهایی بخشد، مثل این است که همه انسان‌ها را زنده کرده و هر کس که یک نفر را به ناحق بکشد، مثل این است که همه انسان‌ها را کشته است.

اصول كافى،جلد ۳،صفحه ۲۹۱

از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است:

«دَعِ ابْنَكَ يَلْعَبْ سَبْعَ سِنِينَ وَ يُؤَدَّبْ سَبْعَ سِنِينَ وَ أَلْزِمْهُ نَفْسَكَ سَبْعَ سِنِينَ فَإِنْ أَفْلَحَ وَ إِلَّا فَإِنَّهُ مِمَّنْ لَا خَيْرَ فِيهِ».

فرزندت را هفت سال رها کن تا بازی کند، هفت سال ادب بیاموزد و هفت سال او را همواره با خودت همراه کن. آن‌گاه اگر در مسیر صلاح قرار گرفت، (که چه خوب) وگرنه از کسانی خواهد بود که خیری در آن‌ها نیست.

من‌لايحضره‌الفقيه، ج۳، ص۴۹۲

۱. شنیدن اذان انسان را از اهل آسمان قرار مى دهد. پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله وسلم) مى فرماید: همانا اهل آسمان از اهل زمین چیزى نمى شنوند مگر اذان

2. شنیدنِ اذان اخلاق را نیكو مى كند، امام على(علیه السلام) مى فرماید: كسى كه اخلاقش بد است در گوش او اذان بگویید

3. شنیدن اذان انسان را سعادت مند مى كند.پیامبر اكرم(صلى الله علیه وآله وسلم) مى فرماید: كسى كه صداى اذان را بشنود و به آن روى آورد، نزد خداوند از سعادت مندان است

4. شنیدن اذان سبب دورى شیطان مى شود. رسول اكرم(صلى الله علیه وآله) مى فرماید: شیطان وقتى نداى اذان را مى شنود فرار مى كند.

5.امام باقر(علیه السلام) فرمود:
رسول خدا صلي الله عليه واله و سلم هنگامي که اذان موذّن را مي شنيد، آنچه را موذّن مي گفت تکرار مي کرد.

منبع: محمدى رى شهرى، میزان الحكمه، ج1، ص82.
 همان، ج1، ص84.
مجلسى، بحارالانوار، ج77، ص190، مؤسسة الوفاء.

امام سجاد علیه السلام فرمودند:

مکروهاتی که روزی را از انسان دفع می‌کنند:

1.اظهار فقر و نداری کردن در حضور مردم؛
2.خواب دیرهنگام شب و بعد از نماز صبح؛
3.تحقیر و کم‌ارزش شمردن نعمت های خدا؛
4.شکوِه و گلایه داشتن از خداوند متعال.

 معانی الاخبار، ص ۲۷۱

شخصي محضر امام زين العابدين (علیه السلام)رسيد و از وضع زندگيش شكايت نمود.

امام عليه السلام فرمود:
بيچاره فرزند آدم هرگز روز گرفتار سه مصيبت است كه از هيچكدام از آنها پند و عبرت نمي گيرد.

اگر عبرت بگيرد دنيا و مشكلات آن برايش آسان مي شود:

مصيبت اول اينكه:
هر روز از عمرش كاسته مي شود. اگر زيان در اموال وي پيش بيايد غمگين مي گردد، با اينكه سرمايه ممكن است بار ديگر باز گردد ولي عمر قابل برگشت نيست…

دوم:
هر روز، روزي خود را مي خورد، اگر حلال باشد بايد حساب آن را پس بدهد و اگر حرام باشد بايد بر آن كيفر ببيند.

سپس فرمود:
سومي مهمتر از اين است.گفته شد، آن چيست؟

امام(علیه السلام)فرمود:

هر روز را كه به پايان مي رساند يك قدم به آخرت نزديك شده اما نمي داند به سوي بهشت مي رود يا به طرف جهنم.

آنگاه فرمود:
طولاني ترين روز عمر آدم، روزي است كه از مادر متولد مي شود.

بحار، ج 46، ص 125

۱۸ نوع بهترین از منظر امیرالمومنین علی علیه السلام:

1) بهترین مال
لَا مَالَ أَعْوَدُ مِنَ الْعَقْلِ 
هيچ مال از خرد سودمندتر نيست

2) ترسناکترین تنهایی
وَ لَا وَحْدَةَ أَوْحَشُ مِنَ الْعُجْبِ 
و هيچ تنهايى ترسناكتر از خود پسنديدن

3) بهترین عقل
وَ لَا عَقْلَ كَالتَّدْبِيرِ 
و هيچ خرد چون تدبير انديشيدن

4) بهترین کرامت
وَ لَا كَرَمَ كَالتَّقْوَى 
و هيچ بزرگوارى چون تقوا و خود نگهداری نیست

5) بهترین همنشین
وَ لَا قَرِينَ كَحُسْنِ الْخُلُقِ 
و هيچ همنشين چون خوى نيكو

6) بهترین میراث
وَ لَا مِيرَاثَ كَالْأَدَبِ
و هيچ ميراث چون ادب و فرهيخته شدن

7) بهترین رهبر
وَ لَا قَائِدَ كَالتَّوْفِيقِ
و هيچ راهبر چون توفیق و با عنايت خدا همراه بودن

8) بهترین تجارت
وَ لَا تِجَارَةَ كَالْعَمَلِ الصَّالِحِ 
و هيچ تجارت چون كردار نيك ورزيدن

9) بهترین سود
وَ لَا [زَرْعَ] رِبْحَ كَالثَّوَابِ 
و هيچ سود چون ثواب اندوختن

10) بهترین ورع
وَ لَا وَرَعَ كَالْوُقُوفِ عِنْدَ الشُّبْهَةِ 
و هيچ پارسايى چون باز ايستادن هنگام ندانستن احكام

11) بهترین زهد
وَ لَا زُهْدَ كَالزُّهْدِ فِي الْحَرَامِ 
و هيچ زهد چون نخواستن حرام

ادامه »

شخصى به نام سليمان ديلمى مى گويد: به امام صادق(علیه السلام) عرض كردم :
فلانى در عبادت و ديندارى خیلی خوب و عالیست و …..
امام صادق فرمود: عقلش چگونه است ؟

عرض كردم : نمى دانم.

امام فرمود: ان الثواب على قدر العقل:
به راستى پاداش عمل به اندازه عقل است.

آن گاه فرمود:
مردى از بنى اسرائيل در مكانى بسيار سر سبز و خرم ، خدا را پرستش مى كرد.

فرشته اى از آنجا مى گذشت ، او را ديد، عرض كرد: پروردگارا! مقدار پاداش و ثواب اين بنده ات را به من نشان بده !

 خداوند ثواب مرد عابد را به فرشته نشان داد،ثواب مرد به نظر فرشته خيلى اندك آمد.

 لذا تعجب كرد كه چرا با آن همه عبادت ثوابش كم است…

 خداوند فرمود: برو پيش او و با وى همنشين باش تا قضيه برايت روشن گردد.

فرشته به صورت انسانى نزد او آمد.
عابد از او پرسيد: تو كيستى ؟
فرشته پاسخ داد: من بنده عابدى هستم
سپس گفت:عجب جاى خوش آب و هوا و باصفايى دارى، كه تنها شايسته عبادت است .

عابد گفت : آرى ! از هر لحاظ خوب است ، ولى اينجا يك عيب دارد.

فرشته پرسيد: آن عيب كدام است ؟

گفت : كاش خداى ما الاغى داشت ! اگر پروردگار ما الاغى داشت او را در اينجا مى چرانديم كه اين گياهان سرسبز و خرم ضايع نمى شد.

فرشته پرسيد: آيا پروردگار تو الاغ ندارد؟

عابد گفت : نه ! اگر الاغى داشت ، اين علف ها تباه نشده و بى فايده از بين نمى رفت…

سپس خداوند به فرشته وحى نمود كه من به اندازه عقل او پاداش مى دهم ، براى اينكه عقلش كم است ، پاداشش نيز اندك است .


بحار ج 1، ص 84 و ج 14، ص 506.

امام علی علیه السلام مقدار “پنج بار شتر” خرما براى شخصى آبرومند که از كسى تقاضاى كمك نمى‌كرد فرستادند.
یک نفر که آنجا حضور داشت به امیرالمومنین گفت:

آن مرد كه تقاضاى كمك نكرد، چرا براى او خرما فرستادید؟ ضمناً يك بار شتر هم براى او كافى بود!

امام على علیه السلام فرمودند:

خداوند امثال تو را در جامعه ما زياد نكند! من می‌بخشم و تو بخل مى‌ورزى‌!؟
اگر من، آن‌چه را كه مورد حاجت او است، پس از درخواست کردن بدهم، چيزى به او نداده‌ام؛ بلكه قيمت آبرویش را به او داده‌ام؛ زيرا اگر صبر كنم تا از من درخواست كند، در حقيقت او را وادار كرده‌ام كه آبرويش را به من بفروشد.

وسائل الشيعه ، ج ۲، ص۱۱۸