از امام صادق(علیه السلام) نقل شده است:

«دَعِ ابْنَكَ يَلْعَبْ سَبْعَ سِنِينَ وَ يُؤَدَّبْ سَبْعَ سِنِينَ وَ أَلْزِمْهُ نَفْسَكَ سَبْعَ سِنِينَ فَإِنْ أَفْلَحَ وَ إِلَّا فَإِنَّهُ مِمَّنْ لَا خَيْرَ فِيهِ».

فرزندت را هفت سال رها کن تا بازی کند، هفت سال ادب بیاموزد و هفت سال او را همواره با خودت همراه کن. آن‌گاه اگر در مسیر صلاح قرار گرفت، (که چه خوب) وگرنه از کسانی خواهد بود که خیری در آن‌ها نیست.

من‌لايحضره‌الفقيه، ج۳، ص۴۹۲