علاّمه سیّد محمّد حسین طباطبائی(ره) فرمود:

کربن معتقد بود که در دنیا یگانه مذهب زنده و اصیل که نمرده است مذهب شیعه است.

روزی به هانری کربن گفتم: در دین مقدّس اسلام تمام زمینها و مکانها بدون استثناء محل عبادت است،

 اگر فردی بخواهد نماز یا قرآن بخواند یا سجده کند یا دعا کند در هر جا می تواند، بنابراین اگر فردی از مسیحیان در وقتی از اوقات حالی پیدا کرد مثلاً در نیمه شب در خوابگاه منزل خود است و خواست خدا را بخواند چه می کند؟

 او باید صبر کند تا روز یکشنبه، کلیسا را باز کنند، این معنی قطع رابطه بنده است با خدا.

در پاسخ گفت: بلی این اشکال در مذهب مسیحیت هست.
همچنین روزی به کربن گفتم: اگر در دین مقدس اسلام، انسان حاجتمند حالی پیدا کند، طبق همان حال و حاجت خدا را می خواند امّا در دین مسیح، خدا اسماء حسنی ندارد اگر شما مثلاً حالی پیدا کردید چه خواهید کرد؟!

 در پاسخ گفت: من در مناجاتهای خود صحیفه مهدّویه علیه السلام را می خوانم. کربن کراراً صحیفه سجّادیه را می خواند و گریه می کرد.

مهر تابان، ص 48