خداوند، «ولىّ نعمت» ماست. یاد كردن از نعمت ‏هاى پروردگار، خلوص مى ‏آورد.

امام سجاد(ع) در دعاى «ابوحمزه‏ ثمالى» به خداوند چنین مى‏ گوید:

خدایا! من كوچك بودم، بزرگم كردى.
ذلیل بودم، عزّتم بخشیدى.

جاهل بودم، عالمم ساختى.

گرسنه بودم، سیرم كردى.

برهنه بودم، لباسم پوشاندى.

گمراه بودم، هدایتم كردى.

فقیر بودم، بى نیازم نمودى.

مریض بودم، شفایم بخشیدى‏

گنهكار بودم، خطایم را پوشاندى….

 کتاب راز نماز، محسن قرائتی