زندگی مانند نهر روانی است که شخص با نگاه به آن لذت می برد ،

اما فقط تا زمانی لذت بخش است که چوبی گل ولای آن را به سطح آب نیاورد وبوی متعفن لجنزار ،همه را متنفر نکند . نباید با سنگ اندازی در زندگی  ای که می شود مانند آب ،زلال باشد ،آن را کدر کرد. این سخن امیرالمؤ منین است : (( اغض علی القذی والالم ترض أبدا)) مشکلات همان خس و خاشاک هستند که باید چشم را بر خاشاک بست ، وگرنه نمی توان از زندگی راضی بود .

فرد عیب جو وبهانه گیر به هیچ وجه از زندگی اش راضی نخواهد بود.