پیامدهای اجتماعی روابط نادرست دختر و پسر

1-ایجاد روحیه بی اعتمادی در جامعه و خانواده: وقتی روابط بین دختر و پسر عادی شد، کمترین نتیجه اش آن است که افراد در موقع خواستگاری نیست به همسر آینده خود دچار شک و تردید می شوند که شاید دوست پسری یا دوست دختری داشته باشد. همین بی اعتمادی سبب نگرانی و اضطراب شده ،چه بسا همین اضطراب در آینده زندگی آنها، اثری مخرّب می گذارد.

2- افزایش طلاق و فرو پاشی خانواده ها: تصور کنید با شخصی ازدواج کرده اید و بعد از مدتی متوجه می شوید که همسر شما قبل از ازدواج دوست دختر یا دوست پسر داشته است، چه حالتی به شما دست می دهد؟ حتی بر فرض اگر همسر شما همان دوست قبل از ازدواج شما باشد، آیا احتمال نمی دهید بعد از ازدواج نیز به دوستی های قبل خود ادامه دهد؟ آیا شما همیشه مراقب او هستید؟

        طبق آخرین تحقیقات افرادی که قبل از ازدواج با یکدیگر رابطه داشته اند، بعد از ازدواج در حل مشکلات خود عاجزند؛ چرا که نسبت به یکدیگر بسیار بد بین هستند. بنابراین، کسی که قبل از ازدواج عادت داشته که به نامحرم نگاه کند و همین نگاه مقدمه دوستی هایش باشد. پس از ازدواج هم به نامحرم نگاه خواهدکرد و چه بسا دختری یا زنی در نزد او از همسـرش زیبا تر جلوه کند. همین امر مقدمه ای می شود جهت بهانه گیری ها و بد خلقی ها که نتیجه نهایی آن طلاق است. بنابراین نتیجه این دوستی ها، طلاق بیشتر و تبعات سوء طلاق مثل فرزندان طلاق، مشکلات روانی و روحی خصوصاً نسبت به خانم ها، عدم رغبت جوانان به تشکیل خانواده و تزلزل در نسل ها است.

3- محرومیت از ازدواج پاک

       هر انسانی در سرشت و نهاد خویش، به دنبال پاکی و نجابت است. دخترانی که در پی روابط آلوده هستند در حقیقت، پا به سرنوشت خود زده اند و این امر باعث می شود که آنان به جرم آلودگی به این روابط، شرایط ازدواج پاک را از دست بدهند و اگر بـه وسیلـه این گونه روابط ناسالم در ازدواج پسران نیز تأخیری ایجاد شود،دختران بیش از پسران، در معرض این آسیب قرار میگیرند. روابط دختر و پسر پیش از آنکه مفید باشد، تهدید کننده نهاد خانواده در جامعه به شمار می آید. با نگاهی به آمار می توان دید که آمار طلاق در بین کسانی که قبل از ازدواج ارتباط های دوستانه داشته اند، بالا تر است. از طرفی آشنایی و ارتباط دختر و پسر در محیط اجتماعی، بیشتر از آن که معرفتساز باشد، فروزنـدۀ هوس ها و معرفت سـوز است. عمدتاً دیده می شود فرد آنگونه که هست خود را نشان نمی دهد یا به سبب محبت و عشقی که ایجاد شده، نمی تواند عیوب طرف مقابل و جوانب مختلف قضیه را بسنجد در این صورت بیشتر رفتارها در آشنایی های خیابانی به شکل تصنعی ابراز می شود.1

       4- انجام ازدواج های عشقی

این گونه ازدواج ها جنبه عقلانی ندارد و صرفاً عملی عاطفی محسوب می گردد و به گفته بسیاری از روان شناسان عشق اولیه معمولاً پایدار نمی ماند، از این رو، در بیشتر موارد به طلاق و جدایی می انجامد.

به گفته مولوی:

عشق هایی کز پی رنگی بود

                                                عشق نبود عاقبت ننگی بود

5-برقراری ارتباطات جنسی نامشروع

6-احتمال استمرار جنسی نامشروع بعد از ازدواج 

 7- افت آموزش و ترک تحصیل