کمبود پروتئین نوزاد را در معرض عقب ماندگی ذهنی قرار می دهد.

 بر اساس یافته های محققان فنلاندی نقش کمبود پروتئین بر عقب ماندگی ذهنی نوزاد و عدم رشد مغزی مواجه می شود که جبران ناپذیر است.
عدم استفاده از پروتئین باعث اختلال در رشد و اتلاف پروتئین از نسوج بدن می شود.

همچنین کمبود پروتئین در تغذیه نوزاد می تواند باعث ایجاد بیماری شود. گیاهان قادرند با استفاده از منابع ازتی همچون آمونیاک و نمک های نیترات و نیتریت در مقابل انرژی خورشید پروتئین تولید کنند اما انسان و حیوانات اهلی برای رفع احتیاجات پروتئینی روزانه ناگزیر به استفاده از منابع خارجی پروتئین هستند.

براساس پیشنهاد سازمان خواروبار و کشاورزی (FAO) و سازمان بهداشت جهانی (WHO) یک فرد می تواند 50 درصد پروتئین مصرفی روزانه خود را از پروتئین گیاهی و 50 درصد بقیه را از پروتئین حیوانی تامین کند. محققان می گویند: چنانچه جیره غذایی انسان محدود به پروتئین گیاهی همچون گندم و ذرت شود، بدن با کمبود شدید اسید آمینه ضروری و ایجاد عوارضی می شود، مانند کواشیور کور و مارسموس نمونه هایی از کمبود پروتئین است.

به گفته آنان مصرف گوشت، ماهی، برنج، ذرت با لوبیا، شیر با نان یا مخلوط کردن شیر خشک و آرد گندم باعث رفع کمبود لیزین گندم و بالا بردن ارزش بیولوژیکی پروتئین می شود.
بر اساس محققان نقش پروتئین ها در سرعت رشد نوزاد از آغاز تولد بسیار حائز اهمیت است به طوری که در صورت کمبود پروتئین نوزاد با علل اختلال در رشد در نوزادان، مغز و جسم مواجه می شود که جبران ناپذیر است.
به گفته محققان نقش پروتئین ها در بدن شامل تامین رشد، تولید ترکیبات ضروری، تنظیم تعادل آب، ثابت نگه داشتن PH خون و محرک سنتز پادتن ها است. آنان تاکید دارند که پروتئین طبیعی باعث ایجاد توازن و تعادل بین هشت اسید آمینه ضروری که بافت های بدن را می سازد؛ می شود که در مواد غذایی با منشاء حیوانی همچون گوشت، طیور، آبزیان و غذاهای دریایی و تخم مرغ وجود دارد. ولی پروتئین های غیرکامل فاقد اسید آمینه ضروری است و پس از تغذیه کامل در بدن موثر نیستند اما چنانچه با کمی پروتئین حیوانی ترکیب شوند به صورت کامل در می آیند.

               منبع : isna.ir