کفایت شستن زخم دارای پماد در صورت عدم امکان گذاشتن پارچه (جبیره) روی آن 

پاسخ:
مقام معظم رهبری: اشکال ندارد؛ فقط آن بخشی که ممکن است و ضرر یا مشقت طاقت فرسا ندارد، تیمم شود. [1]
آیت الله مکارم: هرگاه روي آن بسته شده است و باز کردن آن ضرر و مشقت زيادي ندارد و آب هم براي آن مضر نيست، بايد آن را باز کند و وضو يا غسل کند. در غير اين صورت، اگر اطراف آن را بشويد کفایت می کند و دست کشیدن روی جبیره احتیاط مستحب می باشد؛ در صورتی که جبیره تمام دست را فرا نگرفته است نیازی به تیمم نیست. [2]
آیت الله شبیری زنجانی: اگر آب به پوست میرسد و عرفا گفته می شود که شسته شد مانعی ندارد و الا در جبیره کشیدن دست لازم است. در فرض سوال بنابر احتیاط تیمم کنید و نسبت به آن دست بنا بر احتیاط قسمت هایی از آن دست که می توانید را مسح کنید و بعدا که خوب شدید نمازهایی که به این صورت خوانده اید را قضا کنید. [3]
آیت الله فاضل: اگر روی زخم پمادگذاشته شده و پاک کردن پماد و رساندن آب ضرر داشته باشد باید وضوی جبیره ای بگیرید یعنی در وقت وضو و شستن همان دستی که زخم است جاهای دیگر را از بالا به پایین تا قسمت زخم بشویید و اطراف زخم را نیز بشویید اگر دست کشیدن روی پماد ممکن نیست باید پارچه پاک روی آن آهسته بگذارید که به پماد روی زخم هم آسیبی وارد نشود و کمی دست روی پارچه بکشید و گذاشتن پارچه روی زخم آهسته هیچ مشکلی ندارد و باید این کار را بکنید و بعد از آن از قسمت زخم به پایین را بشویید و اگر ممکن نشود باید هم وضو بگیرید و هم تیمم کنید و چون پشت دست زخم است تیمم نیز باید به صورت جبیره ای باشد یعنی هر مقداری که ممکن است روی پشت دست، و اطراف زخم دست بکشید. در هر صورت گذاشتن پارچه آسانترین روش برای وضوی جبیره ای است که نیاز به تیمم هم ندارد. [4]

 منابع:
[1]. استفتاء اینترنتی پایگاه اطلاع رسانی آیت الله خامنه ای، شماره استفتاء: AQqakd0BnE.
[2]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله مکارم، کد رهگیری: 9507060128.
[3]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله شبیری زنجانی، شماره سوال: 34042.
[4]. استفتاء اينترنتی پايگاه اطلاع رسانی حضرت آيت الله فاضل لنکرانی، کد رهگیری: 9502396.