می گویند نوح (علی نبینا و آله و علیه السلام) کوزه گر بوده است. در ایام بعد از طوفان و پس از به زمین نشستن کشتی، در دکانش مشغول کوزه گری و فروش کوزه ها بوده است.

 روزی از روزها مردی به او مراجعه می کند و می گوید: ای نوح! هر چه کوزه در دکان داری خریدارم. می فروشی؟ نوح پاسخ مثبت می دهد.

مرد پول را پرداخت می کند. همه کوزه ها را در کیسه ای جمع می کند و ناگهان همه را بر زمین می کوبد و خرد می کند. نوح معترض می شود و فریاد بر می آورد: بی انصاف! چرا کوزه های مرا شکستی؟

 مرد پاسخ می گوید: اما آنها دیگر کوزه های تو نیستند. پولش را پرداخته ام و مختارم هر چه می خواهم با آنها بکنم. نوح با بغض در گلو و چشمان اشک آلود جواب می دهد:اما من با دستان خود آنها را ساخته بودم….

 مرد ناشناس دیگر طاقت نمی آورد. با گریه ای شدید می گوید:یا نوح! من جبرئیل فرستاده مخصوص خدا هستم.

 خدا می گوید: ای نوح! تو بر شکستن کوزه های گلی دست سازت صبر نداری! پس چگونه دلت آمد بنده های مرا نفرین کنی….

شهید آیة اللّه دستغیب رضوان اللّه تعالى علیه در كتاب استعاذه اش