۱. الهی چون در تو نگرم از جمله تاجدارم و تاج بر سر، و چون بر خود نگرم از جمله خاکسارم و خاک بر سر.

2. الهی همه از تو ترسند و عبدالله از خود، زیرا که از تو همه نیک آید و از وی همه بد.

3. الهی تا توانستم ندانستم و چون بدانستم نتوانستم.

4. الهی اگر عبدالله را بخواهی سوخت دوزخ دیگر باید آلایش او را، و اگر بخواهی نواخت بهشت دیگر باید آسایش او را.

5. الهی خواندی تأخیر کردیم، فرمودی تقصیر کردیم، هیهات هیهات آنچه کردیم بی تدبیر کردیم.

6. الهی دود از آتش چنان نشان ندهد و خاک از باد که ظاهر از باطن و شاگرد از استاد.

7. الهی کدام درد باشد از این بیش که معشوق توانگر و عاشق درویش.

8. الهی آنچه تو کشتی آب ده و آنچه عبدالله کشت فرا آب ده.

9. الهی اگر یک بار گویی بندۀ من از عرش بگذرد خندۀ من.

10. الهی آفریدی رایگان و روزی دادی رایگان، بیامرز رایگان تو خدایی نه بازرگان.

منبع:جلد هفتم هزار و یک کلمه علامه_حسنزاده