اي زينب؛اي چكيده فضيلت! اي عصاره علي (ع)!

اي زينب،اي آينه علي نما،اي جلوه دوباره زهرا(س)!

اين دل، حرارت مودت تو را چنان در خود احساس مي كند،كه شيريني عسل را در ذائقه و دلنشيني اذان رادر گوش،و جان بخشي عطر ياس را در مشام !

تو را نه تنها از روز عاشورا و لحظه وداع آخرين و در سفر شام و قافله سالاري اسيران مي شناسيم ،بلكه از آن روز كه خانه علي (ع) و دامن فاطمه (س) را با آمدنت روشن و گرم ساختي.

از آن روز كه كودكي كه كودكي خردسال بودي و داغ رحلت جدت پيامبر (ص) و خاك سپاري او را ديدي و خود را به آغوش مادرت فاطمه افكندي و داغ شهادت جانسوز مادرت زهرا (س) را چشيدي و پس از شركت در مراسم غسل و دفن مخفيانه و شبانه مادر به دامان عطوفت علي (ع) پناه بردي .

از روزي كه به عنوان آموزگار جهاد و صبر، از درياي خون گذشتي و شهادت هفتاد و دو ستاره را با چشم ديدي و بر پيكر خورشيد و حنجر خونين بوسه زدي .

امروز تا هميشه تاريخ ، شرف و شهامت مديون توست و انسانيت ، شاگرد مكتب عفاف و آزادگي تو.

اي دختر زهرا و يادگار علي !

پيروان و شيفتگان با افتخار ، نام تو را به عنوان يك الگو مي برند و سطر سطر زندگانيت را به عنوان درس ،مرور مي كنند .