روزے روزگارے

دروغ به حقیقت گفت:
«میل دارےباهم به دریابرویم و شناڪنیم؟»
حقیقتِ ساده لوح پذیرفت و گول خورد.آن
دوباهم به ڪنار ساحل رفتند،وقتے به ساحل
رسیدندحقیقت لباس هایش رادر آورد.دروغِ
حیله گرلباس هاےاوراپوشیدُ رفت.ازآن روز
همیشه حقیقت عریان و زشت است،اما دروغ
درلباس حقیقت باظاهرےآراسته نمایان میشود.