محمّد بن ابی عبد اللَّه كوفی ، از موسی بن عمران نخعی ، از عمويش حسن بن يزيد نوفلی ، از علی بن ابی حمزه، از ابی نعيم، از حضرت ابی عبد اللَّه عليه السّلام نقل كرده كه آن‏ جناب فرمودند:

نجف همان كوهی بود كه پسر نوح گفت: سَآوِي إِلی ‏ جَبَلٍ يَعْصِمُنِي مِنَ الْماءِ (به زودی بالای كوهی خواهم رفت كه من را از غرق شدن در آب حفظ می ‏كند) و روی زمين كوهی بزرگ‏تر و مرتفع‏تر از آن نبود
باری حقّ عزّ و جلّ به كوه خطاب فرمود: ای كوه، آيا از من به تو بايد پناه برده شود؟
پس كوه بلافاصله تكّه تكه گرديد و به طرف بلاد و سرزمين‏های شام پرتاب و به ريگ‏های ريز و كوچكی مبدّل گشت و بعد از آن به صورت دريايی عظيم درآمد و به دريای «نی » ناميدنش سپس خشك شد و به آن نی ‏جف گفتند بعد از آن مردم آن سرزمين را «نجف» خواندند زيرا اداء آن بر زبانشان سهل ‏تر و آسان‏تر بود.

  علل الشرایع شیخ صدوق"ره"جلد یکم