شیخ محی الدین بن عربی اندلسی(قدس سره):

به آسمان دوم رفتم و حضرت عیسی و پسر خاله اش حضرت یحیی(علیهما السلام) را دیدم.

به عیسی بن مریم علیه السلام گفتم: مگر چه زیادتی بر ما داری که خداوند تو را به روح مضاف بر خودش یعنی به روح الله نام گذاری کرده است؟(چون درمورد همه ما فرموده نفخت فیه من روحی! ولی چرا تو را اختصاصی ذکر کرده؟)

پس عیسی بن مریم علیه السلام پاسخ داد: آیا نظر نمی کنید که چه کَسی من را به مادرم مریم بخشیده است؟(منظور حضرت جبرئیل امین علیه السلام است که بر حضرت مریم ظاهر شد)

این مطلب را که از عیسی بن مریم علیه السلام شنیدم سِرّ مطلب را فهمیدم( که تمام رمز و سِرّ روح الله بودن حضرت عیسی زیر سر تمثل و نفخ جبرئیلی است و اینکه جبرئیل، عیسی را به مریم بخشیده است)

پس عیسی بن مریم علیه السلام به من فرمود: اگر اینگونه نبود که جبرئیل من را بخشیده باشد مردگان را زنده نمیکردم!(یعنی احیای موتی توسط عیسی بن مریم علیه السلام زیر سر حضرت روح الامین جبرئیل علیه السلام و نفخ جبرئیلی است)

حاشیه:

این مشاهده جناب محی الدین و عباراتی که بین او و حضرت مسیح علیه السلام رد و بدل شد نکات و لطایف و رموز فراوانی دارد که برای اهل تحقیق راه گشا هست.

در زیارت نامه هم وصف خاص حضرت مسیح علیه السلام، روح الله است: السلام علیک یا عیسی روح الله، السلام علی عیسی روح الله.

فتوحات مکیه، ج3، باب 367