چون روح که خراب شود، جسد را هم خراب می­‌کند.

حالا عزیز دلم! اگر مبتلای به گناه شدی، بدان که جسمت هم با تو همیاری نمی‌­کند و نمی‌­توانی برای نماز شب بلند شوی و کسل خواهی بود.

 وقتی گناه کنیم، این جسد، نمی‌­کشد و برای نماز شب بلند نمی‌­شود.

 ببینید خصوصیّت تقوا را چطور تبیین می­‌فرمایند: «و شِفاءُ مَرَضِ أجسادِکُم».

شاید شما بفرمایید که من خیلی حالم خوب است و بدنم قبراق است، امّا همین که اجازه نمی­‌دهند، یعنی این بدن شما، سست است، مریضی دارد و تقوای قلب، شفای این اجساد است.

 درس اخلاق آیت‌الله قرهی (مدیر حوزه علمیه امام مهدی عج تهران)، اسفند ۱۳۹۳