اي مردم! همانا بر شما از دو چيز مي ترسم، هواپرستي و آرزوهاي طولاني.

اما پيروي از خواهش نفس، انسان را از حق باز مي دارد و آرزوهاي طولاني، آخرت را از ياد مي برد. آگاه باشيد! دنيا به سرعت پشت كرده و از آن جز باقيمانده اندكي از ظرف آبي كه آن را خالي كرده باشند، نمانده است.

به هوش باشيد كه آخرت به سوي ما مي آيد، دنيا و آخرت، هر يك فرزنداني دارند. بكوشيد از فرزندان آخرت باشيد، نه دنيا، زيرا در روز قيامت، هر فرزندي به پدر و مادر خويش باز مي گردد. امروز هنگام عمل است نه حساب رسي و فردا روز حساب رسي است، نه عمل.

 خطبه 42 نهج البلاغه