رسول اکرم (صلی الله علیه و آله) می فرماید:

 در بهشت درختی است که از آن اسب های ابلق سیاه و سفید با دو بال و با زین هایی از یاقوت بیرون می آیند.

 اولیاء خدا بر آن ها سوار می شوند و به هر جای بهشت بخواهند به پرواز در می آیند.

 اهل بهشت از خدا می پرسند: خدایا! این بندگان تو چگونه به این مقام و جایگاه رسیده اند که ما از آن محروم هستیم؟

 جواب می شنوند:
آن ها کسانی هستند که در دنیا شب ها از بستر خواب بیرون می آمدند و به نماز و راز و نیاز مشغول بودند، در حالی که شما در خواب بودید

 و روزها که شما می خوردید و می نوشیدید، آن ها روزه می گرفتند و همیشه از ترس و شوق من می گریستند.

رساله لقاء الله، ص۱۲۸