استاد پناهیان؛

” با آنکه سخن گفتن از آخرین وظایف منتظران در آستانه ظهور،در واقع گفتگو کردن درباره وظائف عمومی و معمولی مومنان استکه تنها به دلیل مقتضیات زمان باید بیشتر به آنها توجه کنیمو آنها را در خودمان تقویت کنیم، ولی سختی شرایط خوف برانگیزند.
فی‌المثل یکی از مهمترین این ویژگی‌ها مهربانی و دلسوزی نسبت به خوبان و عموم مردم است،
که باید در مؤمنین آخرالزمان به‌قدری پررنگ باشد که آنان را به درجات بالایی از ایثار برساند.

pan style="font-size: large; font-family: arial, helvetica, sans-serif;">انسان از تصوّر این درجه بالای مهربانی که باید در او ایجاد شود و لازمه‌اش از بین رفتنِ تمام خودخواهی‌ها و تعلقات دنیاست، دچار نوعی “خوف ” می‌شود.
” یکی دیگر از این موارد خوف‌انگیز، زمانی است که “تشخیصِ ما ” مورد امتحان قرار می‌گیرد.
تشخیص صحیح به ساختار فکری پیچیده ما برمی‌گردد که محفوف و پوشیده شده است در گرایشها و تمایلات انسان.
هر کس باید ساختار فکری خود را مورد بررسی دقیق و موشکافانه قرار دهد و آن را اصلاح کند
تا در مقام تشخیص دچار اشتباه نشود.
چرا که تشخیصِ غلط نیز در دوران ظهور جرم است و هیچ عذر و بهانه‌ای در این مقام مورد پذیرش نخواهد بود
و تقریباً فرصتی هم برای جبران و بازگشت نخواهیم داشت.
لذا باید طرز فکرمان را اصلاح کنیم و عقلانی و منطقی بیندیشیم.