یكى از حقوق انسانى، سپاس از محبت و نیكى دیگران است. حتّى اگر مسلمان نباشیم، احسان و نیكى دیگران به عهده ما مسئولیت تشّكر مى ‏گذارد. این حقّ، نسبت به هر زبان و نژاد و ملیّت و كشور، یكسان است.

هر چه لطف و نیكى بیشتر و نیكى كننده بزرگتر باشد، تشّكر هم باید بیشتر و بهتر انجام گیرد.

و… آیا كسى بیشتر از «خدا» بر ما حق دارد؟… خیر،
چرا كه نعمت و نیكى او درباره ما بیشمار است، و خودش نیز وجودى عظیم و فیّاض مى‏ باشد.

خداوند، ما را از یك سلّول آفرید، و هر چه نیاز حیات ما بود، از قبیل: نور، حرارت، مكان، هوا، آب، اعضاء، غرائز، قوا، طبیعت گسترده، گیاهان و حیوانات، هوش و عقل و عاطفه و… برایمان فراهم كرد و

براى تربیت معنوى ما، رسولان خویش را فرستاد و احكام سعادت بخش مقرّر كرد و حلال و حرام، وضع نمود و «حیات مادى» و «حیات روحى» مارا از هر جهت، برخوردار از ابزار و وسائل كمال ساخت و همه شرایط رشد و بهروزى و سعادت دنیوى و اخروى مارا فراهم نمود.

چه كسى بیش از خداوند به ما نیكى كرده، كه بیش از او شایسته اداى حق باشد؟

کتاب پرتوی از اسرار نماز، محسن قرائتی