امـام صـادق(علیه السلام) فـرمـود:
در بـهـشـت درخـتـى اسـت كـه مـزن نام دارد، چون خدا خواهد مؤمنى بـيـافـريـند،قطره اى از آن بچكاند.

آن قطره به هر سبزى و ميوه اى كه رسد و مؤمن يا كافرى از آن بخورد،خداى عزوجل از صلب او مؤمنى خارج كند.

نـطـفه مؤمن در صلب مشرك قرار ميگيرد، ولى هيچگونه بدى و آلودگـى بـاو نـميرسد، تا زمانيكه در زهدان زن مشركه قرار گيرد.

در آنجا هم هيچگونه بـدى بـه او نـرسد تا او را بزايد چون او را زائيد، باز هم هيچگونه بدى به او نرسد،تا آنكه قلم تكليف بر او جارى شود:

 نظیر فرزندان عاقبت بخیری مثل “معاویه دوم” فرزند یزید و “منتصر” فرزند متوکل عباسی که عاقبت بخیر شدند..

اصول كافى ج 3 ص 21 رواية 1
صول كافى ج 3 ص22 رواية2