مردمان ـ چه مسلمان و چه غير مسلمان ـ در حكومت

حضرت امير (ع) چنان حرمت داشتند كه وقتى به حضرت

امیر (ع) خبر رسيد كه يكى از گروه‌هاى غارتگرِ معاويه، به

فرماندهى سفيان بن عَوْف غامدى، به شهر انبار، تجاوز

كرده، متعرض زنى غيرمسلمان شده و گردنبند و خلخالى از

وى ربوده‌اند، على (ع) از غصّه‌ٔ اين بى‌حرمتى به زنى

غيرمسلمان، عليل شد و مرگ را سزاوار خويش و هر

مسلمانى دانست كه اين خبر را بشنود!

( الغارات، ابن هلال ثقفی، ص ۳۲۵-۳۲۸).

حضرت امیر (ع) در نهج البلاغه، خطبه‌27 كه پس از اين

حادثهٔ اسفبار ايراد كرد، دراين باره فرمود:

صفحات: 1· 2