مهمترين شعب تزكيه، تطهير سرّ و ذات انسان از شك و ريب در ايمان باللّه است كه با نور معرفت از ظلمات اوهام و وساوس بدر آيد و به حليت توحيد حقيقى كه توحيد قرآنى است متحلّى گردد.

و اگر همّت بگمارى كه يك انسان قرآنى بشوى كه در حقّ تو صدق آيد لا يمسّه الاّ المطهّرون خوشا به حالت.

 حال بدان كه آنچه را مى‏ شنوى آن را مس مى‏ كنى و آنچه را مى ‏گويى نيز اينچنين است. و آنچه را مى ‏خورى هم مس مى‏ كنى و همه انحاء ادراكات تو ممسوس تست و تمام احوال و نيّات و شئون و اطوار تو ممسوس تست، آن انسان قرآنى باش كه لا يمسّه الاّ المطهّرون.

 و با نامحرم جليس مباش خواه نامحرم آشنا و خواه نامحرم بيگانه. و مقصودم از اين نامحرم مطلق مرد و زنى است كه محرم ولايت الهى و ولايت اولياء اللّه نيست.

و بند هجدهم «دفتر دل» هم در اين امر مطلوبست، و آن اينكه:

سخن بنيوش و ميكن حلقه گوش‏
مكن اين نكته را از من فراموش‏
حذر بى‏دغدغه از صحبت غير
چه در مسجد بود غير و چه در دير
كه اغيارند نامحرم سراسر
چه از مرد و چه از زن اى برادر
دل بى‏بهره از نور ولايت‏
بود نامحرم از روى درايت‏
ز نامحرم روانت تيره گردد
قساوت بر دل تو چيره گردد
چه آن نامحرمى بيگانه باشد
و يا از خويش و از همخانه باشد
ترا محرومى از نامحرمانست‏
كه نامحرم بلاى جسم و جانست‏

مرا چون ديده بر نامحرم افتد
ز اوج انجلايش در دم افتد
به روز روشن است اندر شب تار
به نزد يار خود دور است از يار
همين نامحرم است آن ناس نسناس‏
كه استيناس با او آرد افلاس‏

 رساله نورٌ علی نور در ذکر و ذاکر و مذکور؛ حضرت علامه حسن زاده آملی “