پاسخ اين سوال در واقع بر می گردد به اين آيه كه خدای متعال می فرمايد:

الَّذینَ آتَیْناهُمُ الْکِتابَ یَتْلُونَهُ حَقَّ تِلاوَتِهِ أُولئِکَ یُؤْمِنُونَ بِهِ(بقره/121)
کسانى که كتاب آسمانى را به آن ها دادیم آن را چنان که شایسته آن است (تفکر، اندیشه و سپس عمل) تلاوت مى کنند، آن ها به پیامبر اسلام ایمان مى آورند.

كسانی كه آيات قرآن را تلاوت می كنند به سه گروه مي توان تقسيم كرد:
1. كسانی كه فقط تلاوت ظاهری آيات را دارند و به معنا و مفهم آن دقتی ندارند، هر چند به نكات تجويدی آن هم دقت كافی داشته باشند.

2. كسانی كه تلاوت می كنند و به معنی و مفهوم آن هم دقت نظر دارند و تأمل در آيات دارند اما عمل به آن نمی كنند؛ تنها عالم هستند اما بی عمل.

3.گروهی هستند كه علاوه بر تلاوت و تأمل و تفكر در آيات، به دستورات آن هم عمل می كنند كه اين مورد حق تلاوت قرآن می باشد و ارزشمند است.

امام باقر (عليه السلام) در مورد رعايت كنندگان حقّ تلاوت و به عبارتى تلاوت كنندگان حقيقى كه مراحل سه گانه قرائت، تأمّل و عمل را شامل مى‏ شود و در آيه ذكر شده، مى‏ فرمايد: (تلاوت كنندگان واقعى) كسانى هستند كه قرآن را تلاوت مى‏ كنند و در آن تفقّه و تأمّل عميق مى‏ كنند و به احكام آن عمل مى‏ كنند، به وعده ‏هاى آن اميدوارند و از وعيد آن مى ‏ترسند و به وسيله قصّه‏ هاى آن عبرت مى‏ گيرند و از اوامر آن، فرمان مى‏ برند و از نواهى آن نهى مى‏ پذيرند.

تفسیر نمونه،ج1،ص243