منظور از "أنا قتیلُ العَبرَة"
امام حسین (ع) :
أنَا قَتیلُ العَبرَةِ ، لا یذکرُنی مُؤمِنٌ إلَا استَعبَرَ .
من کشته اشکم . مؤمنی از من یاد نمی کند ، جز این که می گرید .
دانشنامه امام حسین(ع)، ج10، ص 34
لا یذکرُهُ مُؤمِنٌ إلّا بَکی .
مؤمنی از او یاد نکرد ، جز این که گریست .
مستدرك الوسائل: ج ۱۰ ص ۳۱۸
اضافه شدن «قتیل (کشته)» به «العَبرة (اشک)» ، اضافه سبب به مسبَّب است . بنا بر این ، جمله «من ، کشته اشکم» ، بدین معناست که کشته شدن من ، سبب جاری شدن اشک است .
علّامه مجلسی در تبیین این جمله می گوید :
عبارت «من کشته اشکم» ، یعنی : کشته ای که به اشک و گریه نسبت داده می شود و سبب جاری شدن اشک است ، یا با اشک و آه و ناله کشته می شود، که معنای اوّل ، اظهر است .
در طول تاریخ ، انسان های بسیاری کشته شده اند که کسی بر آنها نَگریسته و بسیاری نیز کشته شده اند و گریه بر آنها ، موقّت بوده و بسیاری نیز کشته شده اند و تنها گروه خاصّی را متأثّر کرده اند ؛ امّا تحقیقا در باره هیچ کس جز امام حسین علیه السلام گزارش نشده است که همه پیامبران از آدمِ ابو البشر تا خاتم انبیا، و خاندان پیامبر خدا صلی الله علیه و آله و جمعی از اصحاب پیامبر خدا صلی الله علیه و آله قبل از ولادتش، بر او گریسته باشند و نیز فرشتگان ، پریان ، حیوانات و زمین و آسمان بر او گریه کرده باشند و حتّی دشمن بر او گریسته باشد .
در طول تاریخ ، کسی را سراغ نداریم که مردمی بیش از یک هزار و سیصد سال ، بر او بگریند . آری! سید الشهدا ، «کشته اشک» است ؛ اشکی که تا وقتی انتقام خون همه مظلومان تاریخ را از ستمگران باز نستاند و آرمان های حسینی را به رهبری فرزند بزرگوارش ، مهدی آل محمّد ، در جهانْ تحقّق نبخشد ، همچنان بر گونه های مؤمنان راستین و علاقه مندان به خاندان رسالت ، جاری خواهد بود .
دانشنامه امام حسین علیه السلام، ج 10 ص 38