_ یک از عرفان‌های نوظهور هندی، عرفان «اوشو» می‌باشد. اشو (1931-1990) شخصی است که در سال 1957 فوق لیسانس فلسفه دریافت کرده و در دانشگاه سانسکریت راجپور تدریس می‌کرد و در سال 1966 به رتبه‌ی پروفسوری فلسفه در دانشگاه جبل‌پور دست یافت. وی در سال 1980 با دعوت مریدانش به نام سان‌یاسین (به معنای دوست‌داران عشق) وارد آمریکا شد و سال 1985 از آن‌جا اخراج شد. علت اخراج اوشو (از آمریکا)، فساد جنسی و اخلاقی بوده است. وی بت معنوی برخی از مردم می‌باشد.
یک محقق فرهنگی در کتاب خود اسم عرفان اوشو را «عرفان sex» گذاشته یعنی هیچ چیز دیگری نیست و احساس می‌شود این همه اقبالی که در خارج به خصوص در آمریکا و نیز بعضاً در ایران وجود دارد یکی از علل آن همین می‌باشد. عرفان اوشو عرفان بدون شریعت است، عرفان بدون آسمان و خدا هست. عرفان زمینی و دنیوی است. اوشو بر این اساس ضدفلسفه است. در تعبیری می‌گوید: فیلسوفان سگان تاریخ‌اند و مفصل در این‌باره بحث می‌کند. ضدتکنولوژی و ضد تمدن بشریت معاصر است. ضد استدلال برای همه چیز حتی برای خداست.[1]

ضد اخلاق‌گرایی، ضد فقه است. تشبیهات بسیار مستهجنی برای فقها و قانون‌گذاران بشر دارد. اساسا ضد قانون است. شعار اصلی اوشو این است یک قانون در دنیا وجود دارد و آن این‌که هیچ قانونی وجود ندارد. شعار او این است که نظم در هرج و مرج است و باید رسوم و عادات را شکست تا نظم آسمانی و نظم خدایی که فقط از اتحاد دو جنس زن و مرد ایجاد می‌شود، پدید بیاید.
از جمله اقدامات طرفداران اوشو، راه‌اندازی رسمی و همراه با تبلیغات گسترده‌ی «اوشو پارک»هاست که جذابیت زیادی برای برخی افراد و نیز گردشگران بازدیدکننده از هند برخوردار است و شعبه‌هایی از آن نیز در دیگر کشورها تأسیس شده است. در این مکان‌ها، نوعی زندگی زناشویی و جمعی فارغ از قیود اخلاقی و رسمی ترویج می‌شود که شباهت‌های زیادی به نظریه‌های زندگی اشتراکی و جمعی در آرای برخی متفکران دارد. هواداران این نوع زندگی، سبک زیستن خود را راهی برای رهایی از قید و بندهای اخلاقی و اجتماعی دانسته‌اند.
یکی از خصوصیات این فرقه آن است که تنها ثروتمندان حق عضویت در آن را دارند و شعارشان هم این است «ثروتمندان! از ثروت خود بهترین لذت را ببرید». اوشو در دوران اقامت خود در آمریکا سالیانه 15 تا 45 میلیون دلار درآمد شخصی از مریدان ثروتمند آمریکایی خود کسب کرده است؛ وی در سال 1985 به دلیل درگیری‌های خونین بین مدیران ارشد خود به خاطر اختلافات مالی مرکز و تخلفات وسیع و فساد مالی از آمریکا اخراج گردید. او در دوران زندگی خود توسط مریدان آمریکایی و اروپایی‌اش توانست نزدیک به 600 مرکز برای فرقه خود در کشورهای مختلف اروپا و آمریکا تأسیس نماید. رجنیش (اوشو) در سخنرانی‌های خود اعلام کرد که خدا وجود ندارد و مریدان وی همه خدا هستند. وی همچنین از مریدان خود می‌خواست تمامی کتب مقدس ادیان را آتش بزنند و با تمامی سنت‌ها و ارزش‌های دینی مخالفت نمایند.
بر اساس عقاید این فرقه زندگی باید دارای ابعاد عرفانی در «sex» باشد و برای این منظور در مراسم رسمی خود زندگی زناشویی جمعی را بدون قیود اخلاقی تجربه می‌نمایند. نام این مراسم برگرفته از مهم‌ترین مرکز توریستی هند است که به بزرگ‌ترین مرکز رسمی روابط جنسی مشهور است. در این مراسم گروه‌های ده نفره یا بیشتر با یکدیگر هم قسم می‌شوند هرگز ازدواج نکرده و تا پایان عمر با یکدیگر روابط جنسی داشته باشند. جای تأسف است که در چند سال گذشته تعدادی از کتاب‌های رجنیش بعد از گزینش و حذف بعضی مطالب زننده به فارسی ترجمه و در کشور ما منتشر شده است. این کتاب‌ها تحت عنوان عرفان شرقی تبلیغ و معرفی می‌شوند. ولی در واقع هدف آن‌ها فقط گمراه نمودن جوانان کشور می‌باشد.[2]

پی‌نوشت:
[1]. آفتاب و سایه‌ها، محمد تقی فعالی، نجم‌الهدی، چاپ سوم، 1386.
[2]. همان.
برای اطلاع بیشتر مراجعه کنید به: قبیله حیله، محمد مهدی کافی، علیون، 1390، ص 153.

پایگاه جامع فرق، ادیان و مذاهب