حضرت ابراهیم علیه السلام از زمین کربلا عبور میکرد در حالی که سوار بر اسب بود؛ اسبش لغزید و از اسب افتاد؛ سرش شکسته شد و خون جاری شد.
پس شروع به استغفار نمود و عرض کرد:
خدایا چه از من سر زده است؟

جبرئیل نازل شد و گفت : ای ابراهیم گناهی از تو سر نزده لکن در این زمین نوه خاتم پیامبران و فرزند خاتم اوصیاء کشته می شود پس به همین دلیل خون تو جاری شد تا موافق با خون آن جناب گردد.

منابع:

بحار الأنوار (ط - بيروت)، ج‏44، ص: 243
رياض الأبرار ، ج‏1، ص: 172
عوالم العلوم ، ج‏17-الحسين‏، ص: 102