ابوزبیر گوید: از جابر بن عبداللہ پرسیدم:

آیاعلے(ع)داراے معجزہ یانشانہ هایے بود؟

 گفت: آرے سوگند بہ خدا آن حضرت داراے معجزہ هایے روشن بود ڪہ گروههایے در اجتماعات شاهد آنها بودند، جز شخص معاند آن علائم را انڪار نمے ڪند و جز ڪافر ڪسے آنها را ڪتمان نمے ڪند

از جملہ آن معجزات این بود ڪہ روزے در مسیرے با حضرتش همسفر بودیم حضرت فرمود:

برویم تا در زیر سایہ این درخت سدر، دو رڪعت نماز بخوانیم.

ما رفتیم و بہ ڪنار درخت رسیدہ و نشستیم، حضرت مشغول نماز شد و شروع بہ رڪوع و سجود نمود.

 ما مے دیدیم آنگاہ ڪہ حضرت بہ رڪوع میرفت درخت سدر نیز بہ رڪوع میرفت و بہ هنگام سجدہ درخت نیز سجدہ مے نمود، و بہ هنگام قیام امام، قیام مے نمود.

چون این منظرہ را دیدیم شگفت زدہ گشتہ و منتظر شدیم تاحضرت نمازش را بہ پایان رساند.

آنگاہ ڪہ نمازش بہ پایان رسید دعا ڪرد و فرمود:
“اللهمٌ صلٌ علے محٌمدوآل محٌمد”
“خداوندا! بر محمد و خاندان محمد درود فرست”

 در این هنگام شاخہ هاے درخت، بہ قدرت خداوند بہ سخن در آمدہ و گفتند:
آمین آمین.

سپس فرمود:
“اللهمٌ صلٌ علے شیعة محمٌد و آل محمٌد” “خداوندا! بر شیعیان محمٌد و خاندان محمٌد درود فرست”

 در این موقع برگها و شاخہ هاے ضخیم و نازڪ درخت، بہ قدرت خداوند بہ سخن درآمدہ و گفتند:
آمین آمین.

سپس فرمود:
“اللهمٌ العن مبغضي محمٌد و آل محمٌد، و مبغضي شیعة محمٌد و آل محمٌد” “خداوندا! بر دشمنان محمٌد و خاندان محمٌد و دشمنان شیعیان آنان لعنت ڪن”

 باز در این هنگام برگها و شاخہ هاے ضخیم و نازڪ مے گفتند:
آمین آمین.

   ڪتاب الثاقب فے مناقب