نام مبارک “الله” چهار حرف است هرگاه همزه را انداختي مي ماند “لِله” که اشاره است به “ولله کل شـــي” يعني همـــــه چيز از اوست .

و اگر لام را انداختــي و الف را گذاردي “الـه” مي شود که اشاره دارد به “و هو اله کل شي” هر چيـــزي به او موجود است.

و اگر لام و الف را انداختي “لهُ” مي شود، “و له کل شي” بازگشت هر چيزي به سوي اوست.

و اگر لام از کلمه “لهُ” انداخته شود، “هُ” باقي مي ماند “هو” لفظي است که دلالت دارد بر سرچشمه عزت حضرت احديت

و لفظ “هو” مرکب است از دو حرف “هاء” و “واو". لفظ هاء، اصل است نسبت به واو، چون واو از اشباع ضمه هاء پيدا شده،

پس در واقع “هو” يک حرف است و دلالت دارد بر وحــــدت حضرت احــــديت.