واژه «رُوحُ القُدُس» چهار بار در قرآن مجید آمده که گاه درباره حضرت عیسى (علیه السلام) و گاه درباره پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) است.
در مورد حضرت مسیح (علیه السلام) مى فرماید:
«وَآتَیْنَا عِیسَى ابْنَ مَرْیَمَ الْبَیِّنَاتِ وَأَیَّدْنَاهُ بِرُوحِ الْقُدُسِ»: و به عیسى بن مریم دلایل روشن دادیم; و او را با روح القدس تایید کردیم.(سوره بقره، آیه 87)
در مورد سخن گفتن عیسى (علیه السلام ) در گاهواره، مى فرماید:
«ذْ أَیَّدتُّكَ بِرُوحِ الْقُدُسِ تُكَلِّمُ النَّاسَ فِی الْمَهْدِ وَكَهْلًا »: به خاطر آور زمانى که تو را با “روح القدس” تأیید کردم; که در گاهواره و نیز در حال میانسالى، با مردم سخن مى گفتى. (سوره مائده، آیه 110)
و درباره پیامبر اسلام (صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: «قُلْ نَزَّلَهُ رُوحُ الْقُدُسِ مِن رَّبِّكَ بِالْحَقِّ»:
بگو: “روح القدس آن را از جانب پروردگارت بحق نازل کرده".(سوره نحل، آیه 102)
مفسّران براى «رُوحُ القُدُس» عمدتاً دو تفسیر ذکر کرده اند:
یکى فرشته وحى جبرئیل، و دیگرى نیروى مرموز غیبى خاصّى که با انبیاء بوده است.
ادامه »