علم امام در قرآن
هوَ الَّذِیَ أَنزَلَ عَلَیْکَ الْکِتَابَ مِنْهُ آیَاتٌ مُّحْکَمَاتٌ هُنَّ أُمُّ الْکِتَابِ وَأُخَرُ مُتَشَابِهَاتٌ فَأَمَّا الَّذِینَ فی قُلُوبِهِمْ زَیْغٌ فَیَتَّبِعُونَ مَا تَشَابَهَ مِنْهُ ابْتِغَاء الْفِتْنَةِ وَابْتِغَاء تَأْوِیلِهِ وَمَا یَعْلَمُ تَأْوِیلَهُ إِلاَّ اللّهُ و الراسخون فِی الْعِلْمِ… [آل عمران/۷]
ترجمه : او کسى است که این کتاب را بر تو نازل کرد، قسمتى از آن آیات محکم است [یعنی صریح و روشن است] آنها اساسِ کتاب هستند و قسمتی دیگر متشابه است [که توضیح و تاویل پذیرند] اما کسانى که در دلهایشان انحراف است، به دنبال متشابهاتند تا فتنه انگیزی کنند و تأویل [نادرست] برایش می طلبند! با آنکه تأویل آنها را جز خدا و ریشه داران در دانش کسى نمیداند…
امام صادق فرمودند : مائیم راسخون در علم و ما می دانیم تأویل متشابه قرآن را.
منبع:
تفسیر نور الثقلین، ج۱، ص۳۱۶
الکافی، ج۱، ص۲۱۳