شهید محمد بروجردی 

‍ در یڪے از روزهای سال ۱۳۳۳ در روستای دره گرگ از توابع شهرستان بروجرد به عرصه هستی پا نهاد. محبت پدر را بیش از پنج سال درڪ نڪرد و درد یتیمے بر قلبش نشست.
در۱۷ سالگی با بانویے مومنه ازدواج ڪرد کہ ثمره این ازدواج دو فرزند به نامهاے حسین و سمیه می باشند.
درسال ۱۳۵۰ در مدرسه ی مجتهدی در تهران شروع به تحصیل ڪرده و یک سال بعد به خدمت سربازی رفت. پس از گذراندن دوران سربازی درسال ۱۳۵۴ با حجت الاسلام شاه آبادی ارتباط نزدیڪے برقرار نمود و پس از همکاریهای فرهنگے تبلیغی در سازمان فجراسلام آنان بہ این نتیجه رسیدند ڪہ به مبارزات مسلحانه بپردازند و سپس راهے سوریه شدند. در سال ۱۳۵۵ محمد در سوریه با آیت الله صدر و دڪتر چمران ملاقات ڪرده و دوره های آموزش نظامی راگذراند.

با بازگشت امام (ره) به ایران ، محمد مسئولیت حفاظت از امام (ره) را بر عهده داشت. او در جریان تصرف رادیو تلویزیون از ناحیه پا مجروح شد. پس از انقلاب ابتدا مسئولیت زندانهای اوین را عهده دار گشت و سپس بہ همراه پنج نفر از دوستان دیگر سپاه را پایه گذاری نمود .
پس از صدور فرمان امام(ره) در مرداد ۱۳۵۸ عازم ” پاوه ” شد. با آغاز غائله ڪردستان ، خدمت به مردم محروم اين استان را بر عافيت نشيني ترجيح داد. او به سرعت راهي كوه هاي سرد و سر به فلڪ ڪشيده ڪردستان گرديد و در جاده هاے پر پيچ و خم و در ڪمرڪش ڪوه هاي آن، به قدري تلاش و مبارزه كرد و به قدري از جان مايه گذاشت كه به بالاترين مقام دست يافت. اين مقام، نه فرماندهے سپاه غرب و نه جانشينے قرارگاه حمزه سيدالشهدا و نه پايہ گذارے تيپ شهدا بود ؛ بلكه والاترين مقام را مردم مظلوم و زجر ڪشيده ديار ڪردستان به او دادند و آن، لقب «مسيح ڪردستان » برای وی بود.

مسیح ڪردستان پس از عمری مبارزه در اول خردادماه سال ۱۳۶۲ زمانیڪہ برای پاڪسازے مهاباد راهے آنجا شده بود در ساعت۱۲ظهر براثر انفجار مین آیه های مقدس عشق را تلاوت نمود.