امام صادق علیه‌السلام به همراه دو نفر از اصحاب، قصد عبور از منطقه ای را داشتند که به پاسبان حکومتی برخورد کردند.
مأمور حکومتی، با لحنی تند و گستاخانه به امام صادق علیه‌السلام گفت:
«هرگز نخواهم گذاشت که از اينجا عبور کنی.»

امام صادق علیه‌السلام با مدارا از او تقاضای عبور کردند ولى پاسبان به سختى جلوی حضرت را گرفته بود.

یکی از اصحاب به نام «مصادف» به امام گفت:
«اين پاسبان شما را مى‌آزارد و مى‌ترسم شما را حبس کنند. اگر اجازه دهید، من و «مرازم» هر دو حاضريم او را مخفیانه بکشیم و جسدش را به رودخانه اندازیم.»

امام صادق عليه السّلام در پاسخ فرمودند:
«اى مصادف! خويشتن دار باش»

امام صادق عليه السّلام پيوسته با زبانی نرم از پاسبان تقاضای عبور مى‌كردند.
سرانجام پس از معطلی زیاد، نزدیک صبح، پاسبان به امام صادق اجازه عبور داد.

پس از عبور، امام صادق علیه‌السلام فرمودند:
«اى مصادف! اين بهتر است يا آنچه تو گفتى؟ چه بسا كه آدمى از ذلّت كوچكى بیرون می‌آید و به ذلّت بزرگترى گرفتار می‌آيد.»

روضه كافى(کلینی)، صفحه ۴۹