امام على(ع) در بازار، به دکانی که لباس می فروخت رسیدند و به فروشنده گفتند:
“دو جامه مى خواهم به قیمت پنج درهم.”
فروشنده به ناگاه از جاى بر خواست و گفت:

“فرمانبردارم يا امير المؤمنين!”
امیرالمومنین وقتی فهمید فروشنده او را شناخته است، از او چيزى نخريد و به جاى ديگر رفت.
امام علی به فروشنده ای دیگر رسيد و گفت:
“دو جامه می خواهم به پنج درهم.”
فروشنده گفت:
“دو جامه دارم ، آنكه بهتر از ديگرى است، به قیمت سه درهم می دهم و آن ديگری را به دو درهم.”

امام على(ع) لباس ها را خریدند و به غلام خود (قنبر) گفتند:
“لباسی که به سه درهم می ارزد برای تو باشد.”
قنبر گفت:
“شما به منبر می روید و برای مردم سخن می گویید و لباسی که گران تر است ، براى شما مناسبتر است”
امام على(ع) گفتند:
“نه ! تو جوانى و شور جوانى داری. من از پروردگارم شرم دارم كه خودم را بر تو برترى دهم. زیرا از حضرت محمد(ص) و سلم شنيده ام:
“برای زيردستان خود ، همان لباسی را تهیه کنید كه خود می پوشيد و همان خوراکی را به آنها بدهید كه خود می خوريد.”

الغارات–ابراهيم بن محمدثقفى صفحه 46