بعضــی از فرشتگان پاهایشان در طبـقات پاییــن زمین قرار دارد و گردن هایشان از آسمـان فراتــــراست.

 و ارکان وجودشان ازاطراف جهــان گذشتــه است، و عرش الهی بر دوش هایشان استوار است.

هرگـز خدا را با وهـــم و خـــیال در شکل و صورتی نپندارند و صفات پدیده ها را بر او روا نمی دارند

 هرگز خدا را در جایی محـــدود نمـــیسازند و نــــه با همانند آوردن به او اشاره می کنند.

نهج البلاغه خطبه اول