غبطه این است که انسان وقتی می‌بیند دیگری چیزی دارد، می‌گوید:
«خدایا! او دارد؛ به من هم بده.»

امّا حسد آن است که می‌گوید: «خدایا از او بگیر!» حسود نمی‌تواند ببیند که او دارد؛ این خطرناک است…

غبطه بر خلاف حسادت چیز خوبی است.

 یکی خانه ندارد و دیگری دارد. پس می‌گوید: «خدایا! به من هم بده.» یکی زن ندارد و او دارد. می‌گوید: «خدایا! به من هم بده.» این اشکالی ندارد .

از بیانات عالم ربانی،آیت الله خوشوقت ره